H Ζωή βρίσκεται ξανά αντιμέτωπη με τον τρόμο. Η νέα της δουλειά στην κάβα του Ευριπίδη εξελίσσεται σε εφιάλτη όταν εκείνος, τυφλωμένος από εμμονή, επιτίθεται σεξουαλικά εναντίον της. Η Ζωή αντιστέκεται, τον σπρώχνει, κι εκείνος χάνει την ισορροπία του και πέφτει θανάσιμα.
Ο ακαριαίος θάνατος του Ευριπίδη ανατρέπει τη ροή της ιστορίας και η Ζωή, σοκαρισμένη, βρίσκεται ξανά στο επίκεντρο μιας φρικτής πραγματικότητας. Παράλληλα, η Νικαίτη εκδιώκεται από τον Θεόφιλο και αποφασίζει να εκδικηθεί. Με οργή και αποφασιστικότητα, αποκαλύπτει στην Άννα, πως η Σοφία δεν είναι η βιολογική της μητέρα, πως ο πραγματικός της πατέρας είναι πλούσιος και ετοιμοθάνατος και πως η οικογένεια επιδίωκε τον γάμο της με τον Ορφέα για να δεσμεύσουν την περιουσία της.
Η Άννα καταρρέει ψυχολογικά. Τα ψέματα χρόνων τής προκαλούν ανεξέλεγκτο θυμό και, σε κατάσταση ακραίας σύγχυσης, αρπάζει ένα μαχαίρι και εισβάλλει στο γραφείο του Θεόφιλου απαιτώντας απαντήσεις. Την τελευταία στιγμή, όμως, ο Ορφέας παρεμβαίνει και αποτρέπει την τραγωδία. Την ίδια ώρα, η επιστροφή της Εβίτας από την Ιταλία ανοίγει νέο κύκλο σύγκρουσης. Η Σοφία, σε παραλήρημα ελέγχου, σπέρνει το δηλητήριο της αμφιβολίας, αμφισβητώντας την πατρότητα τόσο της Εβίτας όσο και του Χάρη. Η Εβίτα, επιλέγοντας την πολυτελή ζωή δίπλα στον Θεόφιλο, απορρίπτει τη Ζωή, ραγίζοντας για άλλη μια φορά την καρδιά της.
