Η σειρά φαινόμενο επιστρέφει για πέμπτη σεζόν στις οθόνες μας κι αυτή τη φορά εκτυλίσσεται στη Ρώμη. Με περισσότερη μόδα, νέους έρωτες, instagrammable εικόνες και μια συρραφή από κλισέ -που κάνουν τους χαρακτήρες να αγγίζουν τα όρια της καρικατούρας- το «Emily in Paris» επιστρέφει με τη γνωστή συνταγή που όσο κι αν κράζουμε δεν χορταίνουμε να βλέπουμε!
Από την Άντρεα Ορφανού
Σε έναν κόσμο όπου μπορείς να περπατάς με δωδεκάποντα πάνω σε γραφικά λιθόστρωτα δρομάκια, να τρως κρουασάν και τυριά, χωρίς να παχαίνεις, να ερωτεύεσαι τον (κούκλο) Γάλλο σεφ, που έτυχε να βρίσκεται στο διπλανό διαμέρισμα και η μάσκαρα παραμένει ακίνητη, ακόμη και στη βροχή, η πραγματικότητα φεύγει από το παράθυρο. Μερικές φορές, όμως, δεν θες πραγματικότητα. Όταν η καθημερινότητα είναι γεμάτη λογαριασμούς και χρονοδιαγράμματα, το «Emily in Paris» προσφέρει την τέλεια απόδραση. Η τεράστια αποδοχή της σειράς, παρά τη συστηματική κριτική, αποδεικνύει πως η «ένοχη απόλαυση» είναι ένας μηχανισμός επιβίωσης. Από την πρεμιέρα της το 2020, η σειρά κατηγορήθηκε πως παρουσιάζει το Παρίσι σαν μια Disneyland, όπου οι άντρες μιλούν για έρωτα, σαν να γράφουν αυθόρμητα ποίηση και οι μπουτίκ είναι γεμάτες με θησαυρούς που κανείς δεν θα μπορούσε να αγοράσει με τον μισθό του στην πραγματική ζωή. Ο αντιδήμαρχος της πόλης, David Belliard, έγραψε στη Libération ότι η σειρά «Προωθεί συντηρητικές αξίες και μια καρτ-ποστάλ εκδοχή ενός αμετάβλητου Παρισιού, που δεν υπάρχει πια». Η απάντηση του δημιουργού, Darren Star, ήταν αποστομωτική, «Δεν πρόκειται να δείξουμε την πραγματικότητα του Παρισιού. Η σειρά είναι ρομαντική εξιδανίκευση. Αυτός είναι ο σκοπός μας». Κι αν ως συνταγή θυμίζει το «Sex & the City», αυτό δεν είναι καθόλου τυχαίο, αφού μοιράζεται τον ίδιο δημιουργό και ακολουθεί την ίδια μέθοδο αφήγησης: Νεαρή γυναίκα σε μεγάλη πόλη, φίλες, έρωτες, επαγγελματικά διλήμματα, μόδα και στυλιζάρισμα, τραβηγμένο από τα μαλλιά.
Παρά (ή μάλλον χάρη σε) αυτή την ωραιοποίηση, η σειρά παραμένει από τις πιο δημοφιλείς του Netflix. Η πρώτη σεζόν κυκλοφόρησε τον Οκτώβριο του 2020, ενώ ο πλανήτης βρισκόταν ακόμη στη δύνη της πανδημίας, προσελκύοντας 58 εκατομμύρια θεατές μέσα σε 28 μέρες. Η πέμπτη σεζόν κάνει πρεμιέρα στις 18 Δεκεμβρίου με την Emily αυτή τη φορά να εγκαταλείπει για λίγο το Παρίσι. Η νέα της διαδρομή, Ρώμη με στάση στη Βενετία, δημιουργεί προσδοκίες για νέες, υπέροχες εικόνες στην αιώνια πόλη, αλλά πάντα μέσα στη γνώριμη ροζ σαπουνόφουσκα που την έχει καθιερώσει. Σύμφωνα με την επίσημη σύνοψη, η Emily αναλαμβάνει το νέο γραφείο της Agence Grateau στη Ρώμη, εμπλέκεται σε ένα μεγάλο project που «στραβώνει», η επαγγελματική κρίση αγγίζει και την προσωπική της ζωή και ένα «μεγάλο μυστικό» απειλεί μία από τις πιο στενές της φιλίες. Φυσικά, υπάρχει και νέος έρωτας, ο Marcello. Μετά τον χωρισμό από τον Gabriel, τον γοητευτικό σεφ με αστέρι Michelin και την περίφημη «frenemy» χημεία τους, η Emily προσπαθεί να αφήσει πίσω της ένα χάος και να ξεκινήσει (πάλι) από την αρχή. Ο Lucas Bravo, που υποδύεται τον Gabriel, έχει εκφράσει ανοιχτά τις αντιρρήσεις του για το σενάριο. Σε συνέντευξή του στη Le Figaro είπε πως η συγγραφική ομάδα «Βάζει τους χαρακτήρες να κάνουν ακατανόητα πράγματα» και «υποτιμά τη νοημοσύνη του κοινού». «Στο τέλος της ημέρας είμαι απλώς ηθοποιός και λέω τις ατάκες μου», πρόσθεσε, «αλλά ναι, είναι κάπως περίεργο». Παρ’ όλα αυτά, η παρουσία του συνεχίζει να αποτελεί βασικό πυλώνα του ερωτικού -και τηλεοπτικού- δράματος.
Μόδα και Aperol Spritz
Αν κάτι έχει συνεισφέρει καθοριστικά στην επιτυχία της σειράς, αυτό είναι ο ενδυματολογικός κώδικας. Η Patricia Field στην πρώτη σεζόν και στη συνέχεια η Merylin Fitoussi, δημιούργησαν ένα στυλιστικό σύμπαν, που δεν υπηρετεί τον ρεαλισμό αλλά τη φαντασία. Με ένα μείγμα επιρροών από «Gossip Girl», Audrey Hepburn και «Sex & the City», ο χαρακτήρας της Emily μετατρέπει το κάθε επεισόδιο σε πασαρέλα. Η Fitoussi, όταν την προέτρεψαν να εντάξει πιο προσιτές επιλογές, απάντησε χαρακτηριστικά: «Κανείς δεν θέλει να βλέπει jeans των 25 δολαρίων και hoodies. Η σειρά υπάρχει, για να τροφοδοτεί τη φαντασία». Και όντως, η Emily εμφανίζεται με Miu Miu, Jacquemus, Schiaparelli, Coperni, Balmain, Chanel, αλλά και με δημιουργίες Ελλήνων σχεδιαστών όπως ο Βασίλης Ζούλιας και τώρα στην πέμπτη σεζόν, η Mary Katrantzou. Το κάθε look της γίνεται αφηγηματική δήλωση. Από τις υπέρογκες τουαλέτες στις νυχτερινές εξόδους, μέχρι τα ολοζώντανα μονοχρωματικά κοστούμια, τις κρυστάλλινες τσάντες, τις καμπαρντίνες σε εξοχικά τοπία και τα δωδεκάποντα που αψηφούν κάθε λογική. Στην καινούρια σεζόν το ιταλικό σκηνικό έρχεται με την απαραίτητη ενδυματολογική αναβάθμιση σε πιο σοφιστικέ ρετρό αισθητική, φούστες midi, χαμηλά πέδιλα, καφτάνια, έντονα prints, εικόνες βγαλμένες από ιταλικό σινεμά του ’50, με επιρροές που παραπέμπουν στη Sophia Loren και εμφανίσεις Dolce & Gabbana, Marine Serre και ξανά Mary Katrantzou. Η πρωταγωνίστρια, Lily Collins, έχει δηλώσει πως αυτό που αγαπά περισσότερο στην Emily είναι ότι «Ακολουθεί πάντα την καρδιά της». Οι τέσσερις πρωταγωνίστριες, η Emily Cooper (Lily Collins), η Sylvie Grateau (Philippine Leroy-Beaulieu), η Camille (Camille Razat) και η Mindy Chen (Ashley Park), φέρνουν η καθεμιά τη δική της σφραγίδα, ενδυματολογικά και ιδιοσυγκρασιακά. Η Mindy, η φίλη και «αδελφή ψυχή», όπως τη χαρακτηρίζει η Collins, προσφέρει το απαραίτητο χιούμορ και συναδελφικότητα. Η Sylvie, με το αψεγάδιαστο minimal chic στυλ, λειτουργεί ως το αντίβαρο της Emily. Ψύχραιμη, έμπειρη, αυθεντικά παριζιάνα. Η Camille ενσάρκωσε το ελεύθερο πνεύμα και το γαλλικό ιδεώδες, αν και ο χαρακτήρας της αποσύρεται από την πέμπτη σεζόν, γεγονός που λέει πολλά για τη δομή της σειράς. Είναι όλες τους προϊόντα στερεοτυπικής απεικόνισης; Φυσικά. Είναι, όμως, και φορείς ενός φαντασιακού κόσμου, που οι θεατές διψούν να υιοθετήσουν, έστω και για 30 λεπτά. Σε μια εποχή όπου η «αυθεντικότητα» συχνά γίνεται μανιέρα, η σειρά παραδέχεται με τόλμη ότι είναι εξιδανίκευση. Κι αυτό ίσως είναι πιο τίμιο από πολλές άλλες παραγωγές, που υπόσχονται ρεαλισμό αλλά προσφέρουν διαφορετική φαντασίωση. Γιατί στο τέλος, η «Emily in Paris» δεν υπόσχεται βάθος, κοινωνικό έργο ή πολιτισμική ακρίβεια. Υπόσχεται απόδραση. Υπόσχεται ένα παράθυρο σε έναν κόσμο, όπου κάθε στενό δρομάκι οδηγεί σε μια νέα ιστορία, όπου το κρουασάν είναι πάντα φρέσκο, το φως είναι πάντα χρυσό και οι ευχές γίνονται πάντα πραγματικότητα. Μετά από κάθε επεισόδιο μπορεί να μην θυμάσαι τίποτα από την πλοκή, αλλά θα έχεις πάρει μαζί σου ένα βλέμμα πάνω από τον Σηκουάνα, ένα φόρεμα που ανασηκώθηκε στον αέρα και ένα απωθημένο καυτό φιλί, που δεν χαλάει το κραγιόν της πρωταγωνίστριας κι αυτό αρκεί. Γιατί ακόμη κι αν δεν πετάξεις για Παρίσι ή Ρώμη, η σειρά σού προσφέρει το ταξίδι, χωρίς εισιτήριο κι αποσκευές, σαν προσομοίωση μιας ζωής που δεν υπάρχει αλλά μπορείς να τη γευτείς.
