Λίγη ώρα μετά το τελευταίο σφύριγμα στο «Αλφαμέγα», ο Απόλλων δεν έμοιαζε με ομάδα που απλώς πήρε ένα ντέρμπι. Έμοιαζε με σύνολο που ξαναβρήκε αυτοπεποίθηση. Η σπουδαία επικράτηση επί της Ομόνοιας (2-0) λειτούργησε ως άμεση ένεση ενέργειας στα αποδυτήρια. Ήταν από εκείνα τα παιχνίδια που δεν «γράφουν» μόνο βαθμούς, αλλά και χαρακτήρα.
Η αποβολή του Ντουοντού στο 53’ δεν λύγισε την ομάδα του Σωφρόνη Αυγουστή. Παρά το αριθμητικό μειονέκτημα και το χρονικό σημείο, ο Απόλλων δεν έχασε δομή, δεν λύγισε, δεν γύρισε πίσω πανικόβλητος. Αντίθετα, έδειξε πειθαρχία και λειτούργησε με ψυχραιμία. Αυτό ήταν και το μεγαλύτερο κέρδος, η ικανότητα να «κρατά» ένα παιχνίδι όταν αυτό μπορεί πολύ εύκολα να στραβώσει.
Η ποιότητα των Ροντρίγκες και Κβίντα έκανε τη διαφορά στα κρίσιμα σημεία, επιβεβαιώνοντας ότι ο Απόλλων έχει παίκτες που μπορούν να «κουβαλήσουν» στις πλάτες τους την ομάδα όταν η μπάλα «καίει». Ιδιαίτερη μνεία αξίζει και στον Φίλιπ Κουν, ο οποίος με τις έγκαιρες τοποθετήσεις και τις καθοριστικές επεμβάσεις του κράτησε το μηδέν παθητικό.
Το σημαντικότερο όμως, ήταν η συλλογική στάση. Από τον πάγκο μέχρι τους έντεκα του γηπέδου, το μήνυμα ήταν πως η ομάδα δεν πρόκειται να παρατήσει το παιχνίδι ούτε για δευτερόλεπτο. Αυτή η εικόνα άρεσε ιδιαίτερα και ώθησε τον κόσμο να μένει μέχρι το τέλος και να αποθεώνει την προσπάθεια.
Την ίδια ώρα, στον Απόλλωνα γνωρίζουν ότι η νίκη αυτή δεν προσφέρει παρά μόνο ώθηση. Ο Αυγουστή δεν σταματά να επαναλαμβάνει στους παίκτες του ότι η ομάδα πρέπει να συνεχίσει με την ίδια ένταση ανεξαρτήτως αντιπάλου. Ο Απόλλων πήρε μια νίκη που αλλάζει ατμόσφαιρα και φτιάχνει ψυχολογία, αλλά η ουσιαστική δουλειά ξεκινά τώρα. Το αποτέλεσμα απέναντι στην Ομόνοια δημιούργησε προϋποθέσεις και οπτικό πεδίο για ακόμη ψηλότερα.
