Του Bill Dudley
Παρά τις δημόσιες προσπάθειες του προέδρου Ντόναλντ Τραμπ να πείσει την Ομοσπονδιακή Τράπεζα των ΗΠΑ να μειώσει τα επιτόκια, η νομισματική πολιτική έχει, ορθώς, κλειδώσει σε λειτουργία αναμονής για τρεις λόγους.
Πρώτον, η αβεβαιότητα που περιβάλλει το δασμολογικό καθεστώς της κυβέρνησης Τραμπ παραμένει ασυνήθιστα υψηλή. Όχι μόνο η δασμολογική πολιτική αλλάζει διαρκώς όσον αφορά στις χώρες, στα προϊόντα, στους συντελεστές και στη λογική γύρω από αυτή, αλλά, παράλληλα, το χρονοδιάγραμμα για την επίλυση των εμπορικών διαφορών συνεχίζει να μετατίθεται, όπως αποδεικνύεται από τις προθεσμίες της 1ης Απριλίου και της 9ης Ιουλίου που ορίστηκαν και έπειτα πήραν παράταση. Η προσοχή στρέφεται τώρα στην προθεσμία της 1ης Αυγούστου, δύο ημέρες μετά την επόμενη συνεδρίαση της κεντρικής τράπεζας για τον καθορισμό της νομισματικής πολιτικής.Unmute
Η απόφαση του Τραμπ να επιβάλει δασμούς 50% στις εισαγωγές από τη Βραζιλία λόγω της δίωξης του φίλου του, πρώην προέδρου Ζαΐρ Μπολσονάρου, υπογραμμίζει πόσο μακριά μπορεί να φτάσει η λογική του προέδρου για υψηλότερους δασμούς πέρα από τους καθαρά οικονομικούς λόγους. Όπως αναφέρει το Bloomberg News, η Βραζιλία είναι ένας από τους ασυνήθιστους στόχους του Τραμπ, καθώς έχει έλλειμμα στο εμπόριο με τις ΗΠΑ.
Δεύτερον, καθώς ο αντίκτυπος των υψηλότερων δασμών στην αγορά εργασίας και τον πληθωρισμό των ΗΠΑ είναι αρκετά περιορισμένος μέχρι σήμερα, είναι πολύ νωρίς για να κρίνουμε που θα φανούν τελικά οι κίνδυνοι, είτε σε μια ασθενέστερη αγορά εργασίας είτε μέσω υψηλότερων ρυθμών πληθωρισμού.
Όσον αφορά τα εργασιακά, η οικονομία παραμένει κοντά στις εκτιμήσεις των αξιωματούχων της Fed για πλήρη απασχόληση, με το ποσοστό ανεργίας να κυμαίνεται σε ένα στενό εύρος από 4% έως 4,2% τους τελευταίους 12 μήνες. Παρόλο που η αύξηση της μισθωτής απασχόλησης έχει επιβραδυνθεί και ο ρυθμός των προσλήψεων έχει υποχωρήσει, αυτό αντισταθμίζεται από τη βραδύτερη αύξηση του εργατικού δυναμικού, η οποία προκαλείται, σε μεγάλο βαθμό, από την πάταξη της παράτυπης μετανάστευσης και τον υψηλότερο ρυθμό απελάσεων μαζί με το γεγονός ότι οι απολύσεις παραμένουν συγκρατημένες.
Όσον αφορά στον πληθωρισμό, η μετακύλιση των δασμών στις τιμές που πληρώνουν οι καταναλωτές για τα αγαθά ήταν συγκρατημένη. Παρόλο που οι βασικές τιμές των καταναλωτικών αγαθών παρέμειναν αμετάβλητες τους τελευταίους τρεις μήνες, αυτό μπορεί απλώς να αντανακλά την καθυστέρηση που μεσολαβεί μεταξύ της παραγγελίας των αγαθών και του χρόνου που τελικά φτάνουν στα ράφια. Μπορεί επίσης να αντικατοπτρίζει την απόφαση των επιχειρήσεων να προσαρμόζουν τις τιμές σταδιακά με την πάροδο του χρόνου, ώστε οι αυξήσεις να είναι λιγότερο ορατές (και λιγότερο ενοχλητικές) για τους πελάτες. Η προσαρμογή του κόστους με την πάροδο του χρόνου έχει επίσης το πλεονέκτημα ότι προλαμβάνει τα αιτήματα του Τραμπ -όπως το αυτό προς την Walmart- για απλή απορρόφηση του κόστους.
Τρίτον, δεν υπάρχει επιτακτική ανάγκη για δράση, διότι η νομισματική πολιτική δεν ασκεί σημαντικούς περιορισμούς στην οικονομική δραστηριότητα. Ο πρόεδρος Τζερόμ Πάουελ έχει υποβαθμίσει τον χαρακτηρισμό της πολιτικής του σε “μέτρια” περιοριστική. Στην πραγματικότητα, κρίνοντας από την πρόσφατη χαλάρωση των χρηματοπιστωτικών συνθηκών και την ανθεκτικότητα της οικονομίας, η νομισματική πολιτική μπορεί να μην ασκεί κανέναν περιορισμό. Η ζωηρή αγορά μετοχών και το ασθενέστερο δολάριο έχουν προκαλέσει σημαντική χαλάρωση των συνολικών χρηματοπιστωτικών συνθηκών φέτος, ακόμη και αν η νομισματική πολιτική έχει παραμείνει σε αναμονή. Το κόστος της αναμονής είναι χαμηλό όσο οι κίνδυνοι για τους στόχους της Fed για τον πληθωρισμό και την απασχόληση κρίνονται σε γενικές γραμμές ισορροπημένοι.
Τα μέσα μαζικής ενημέρωσης δίνουν έμφαση στη διάσπαση της επιθυμητής πολιτικής, υπογραμμίζοντας τις διαφορές στην έκθεση Οικονομικών Προβλέψεων του Ιουνίου μεταξύ των επτά μελών της Ομοσπονδιακής Επιτροπής Ανοικτής Αγοράς (FOMC) που δεν είχαν προβλέψει καμία μείωση επιτοκίων για το 2025 έναντι των 10 αξιωματούχων που προέβλεπαν δύο ή τρεις μειώσεις των 25 μονάδων βάσης η καθεμία. Εκτός από την αντιπρόεδρο Μισέλ Μπόουμαν και τον κυβερνήτη Κρίστοφερ Γουόλερ -τους δύο διορισμένους από τον Τραμπ στο Διοικητικό Συμβούλιο που τάσσονται υπέρ της μείωσης των επιτοκίων τον Ιούλιο- νομίζω ότι η σημασία που δίνεται στις διαφορές αυτές είναι υπερβολική.
Οι προβλέψεις για τα επιτόκια πιθανότατα διαφέρουν λόγω διαφορετικών εκτιμήσεων σχετικά με: 1) τις προοπτικές για την εμπορική πολιτική και τους δασμούς, 2) το ύψος της μετακύλισης των υψηλότερων δασμών στον πληθωρισμό και τις συνέπειες για τις προσδοκίες για τον πληθωρισμό και 3) την τρέχουσα στάση της νομισματικής πολιτικής. Η δασμολογική πολιτική και οι επιπτώσεις της στην ανάπτυξη και τον πληθωρισμό θα γίνουν σαφέστερες τους επόμενους μήνες, συμπεριλαμβανομένου του κατά πόσον οι υψηλότερες τιμές οδηγούν σε υψηλότερες πληθωριστικές προσδοκίες. Επίσης, οι επιδόσεις της οικονομίας θα δώσουν εικόνα για τη στενότητα της νομισματικής πολιτικής. Καθώς συμβαίνει αυτό, η διαφορά στις προβλέψεις για τα επιτόκια, όπως φαίνεται στο λεγόμενο dot plot, θα μειωθεί.
Η απροθυμία της Fed να μειώσει τα επιτόκια θα οδηγήσει αναμφίβολα σε περαιτέρω επιθέσεις του Τραμπ στην κεντρική τράπεζα και οι Μπόουμαν και Γουόλερ θα συνεχίσουν να υποστηρίζουν μια χαλαρότερη νομισματική πολιτική. Στην πραγματικότητα, η πίεση θα μπορούσε να ενταθεί καθώς οι επικρατέστεροι υποψήφιοι για τη διαδοχή του Πάουελ – ο υπουργός Οικονομικών Σκοτ Μπέσεντ, ο διευθυντής του Εθνικού Οικονομικού Συμβουλίου Κέβιν Χάσετ, ο Γουόλερ και ο πρώην κυβερνήτης περιφερειακής Fed Κέβιν Γουόρς – συνεχίζουν φαινομενικά να περνούν δημόσια “οντισιόν” για τη θέση.
Τίποτα από αυτά δεν είναι πιθανό να επηρεάσει τον Πάουελ. Αντίθετα, η πίεση αυτή καθιστά πιο δύσκολη τη μείωση των επιτοκίων από τη Fed. Εάν οι αξιωματούχοι της Fed θεωρηθεί ότι υπέκυψαν στις πολιτικές πιέσεις, θα αυξηθεί η ανησυχία για την ανεξαρτησία της Fed, αυξάνοντας τον κίνδυνο να αποδυναμωθούν οι προσδοκίες για τον πληθωρισμό.
Απόδοση-Επιμέλεια: Λυδία Ρουμποπούλου
BloombergOpinion
