Η τακτική σωματική άσκηση μπορεί να μειώσει σημαντικά τις πιθανότητες υποτροπής στον καρκίνο του παχέος εντέρου και να αυξήσει τη μακροχρόνια επιβίωση των ασθενών, σύμφωνα με τα αποτελέσματα μιας μεγάλης, διεθνούς, τυχαιοποιημένης μελέτης που παρουσιάστηκε στο ετήσιο συνέδριο της Αμερικανικής Εταιρείας Κλινικής Ογκολογίας (ASCO) και δημοσιεύθηκε στο New England Journal of Medicine.
Η μελέτη θεωρείται η πρώτη του είδους που τεκμηριώνει επιστημονικά ότι η άσκηση δεν προσφέρει μόνο γενικά οφέλη υγείας, αλλά μπορεί να λειτουργήσει ως μέσο πρόληψης υποτροπής της νόσου και βελτίωσης της επιβίωσης. Οι ερευνητές παρακολούθησαν 889 ασθενείς με καρκίνο παχέος εντέρου από πέντε χώρες (Καναδάς, Αυστραλία, Ηνωμένο Βασίλειο, ΗΠΑ και Ισραήλ) οι οποίοι είχαν ολοκληρώσει τη χημειοθεραπεία τους.
Οι μισοί συμμετέχοντες έλαβαν ένα απλό ενημερωτικό φυλλάδιο για τη σημασία της άσκησης και της διατροφής. Οι υπόλοιποι εντάχθηκαν σε ένα οργανωμένο τριετές πρόγραμμα με την υποστήριξη επαγγελματία προπονητή. Το πρόγραμμα στόχευε σε ήπια, συστηματική σωματική δραστηριότητα, κυρίως περπάτημα 45 λεπτών αρκετές φορές την εβδομάδα, και περιλάμβανε συνεδρίες παρακίνησης και παρακολούθησης της προόδου.
Σύμφωνα με τα ευρήματα, οι ασθενείς που συμμετείχαν ενεργά στο πρόγραμμα άσκησης εμφάνισαν 28% μικρότερη πιθανότητα υποτροπής και 37% μικρότερη θνησιμότητα από κάθε αιτία σε ορίζοντα οκτώ ετών, σε σύγκριση με την ομάδα ελέγχου. Εντοπίστηκαν ορισμένοι μικροτραυματισμοί, αλλά τα γενικά οφέλη θεωρούνται σημαντικά υψηλότερα από τους κινδύνους.
Οι ερευνητές συνέλεξαν και ανέλυσαν δείγματα αίματος για να μελετήσουν πώς η άσκηση επηρεάζει βιολογικούς μηχανισμούς όπως η επεξεργασία της ινσουλίνης και η λειτουργία του ανοσοποιητικού συστήματος, με σκοπό να εξηγήσουν τη θετική της επίδραση στην πρόληψη της υποτροπής.
Ο Δρ. Κρίστοφερ Μπουθ από το Kingston Health Sciences Centre δήλωσε εντυπωσιασμένος από τα αποτελέσματα: «Όταν είδαμε τα δεδομένα, μείναμε άφωνοι». Η Δρ. Τζούλι Γκρέιλοου από την ASCO υπογράμμισε τη σημασία της έρευνας λέγοντας πως «επιτέλους έχουμε ισχυρές αποδείξεις» για το όφελος της άσκησης στην ογκολογία. Ο Δρ. Τζέφρι Μέγερχαρντ του Dana-Farber Cancer Institute πρόσθεσε ότι «πρόκειται για την πρώτη μελέτη που δείχνει ότι η άσκηση όχι μόνο βοηθά, αλλά μειώνει αποδεδειγμένα τις υποτροπές».
Η εμπειρία των ίδιων των ασθενών ενισχύει τα συμπεράσματα της μελέτης. Η Τέρι Σουέιν-Κόλινς, 62 ετών από τον Καναδά, που συμμετείχε στο πρόγραμμα, είπε πως η καθοδήγηση από προπονητή τη βοήθησε να παραμείνει δραστήρια και να αισθάνεται υπεύθυνη για την πρόοδό της. «Δεν ήθελα να πάω χωρίς να έχω κάνει τίποτα», ανέφερε χαρακτηριστικά.
Οι ειδικοί σημειώνουν ότι το κόστος ενός τέτοιου εξατομικευμένου προγράμματος δεν ξεπερνά μερικές χιλιάδες δολάρια ανά ασθενή και θα μπορούσε να ενσωματωθεί ως πρότυπο φροντίδας για όσους επιβιώνουν από καρκίνο παχέος εντέρου. Ειδικά εφόσον η άσκηση επιδρά τόσο θετικά, συγκρίσιμα με κάποιες φαρμακευτικές παρεμβάσεις, τα ασφαλιστικά ταμεία και τα δημόσια συστήματα υγείας ενδέχεται στο μέλλον να την αναγνωρίσουν ως βασικό μέρος της θεραπευτικής στρατηγικής.
ygeiamou.gr
