Με αφορμή τα όσα διαστρεβλωτικά γράφονται και επαναλαμβάνονται, από τους εξ΄ακοής και αποστάσεως μάρτυρες, για τους λόγους που οδήγησαν σε ναυάγιο την πιο ελπιδοφόρα προσπάθεια επίλυσης του κυπριακού στο Κραν Μοντανά, νοιώθω την ανάγκη αλλά και το καθήκον να επαναλάβω με αδιάσειστα στοιχεία τα πραγματικά γεγονότα και όχι τα όσα καθ’ υποβολή τρίτων προβάλλονται. Οι εμμονικοί ισχυρισμοί αποδίδουν την ευθύνη ναυαγίου της Συνόδου αναπτύσσοντας δύο ανυπόστατα αφηγήματα :
1.Ότι το θέμα των εγγυήσεων και του μονομερούς δικαιώματος επέμβασης θα καταργείτο, δήθεν, από την πρώτη μέρα και ότι τα στρατεύματα θα αποχωρούσαν με ταχείς ρυθμούς και θα μειώνοντο στο επίπεδο της Συνθήκης Συμμαχίας του 1960 (ΤΟΥΡΔΥΚ 650 στρατιώτες), ενώ ήταν ανοικτό το ενδεχόμενο ολικής αποχώρησης.!
2.Ότι ο τέως Πρόεδρος εγκατέλειψε το τραπέζι των διαπραγματεύσεων, χάριν των φιλοδοξιών του για επανεκλογή το 2018, ή λόγω επεμβάσεων της Μόσχας και συνεπώς εξ αιτίας του διεκόπη και κατέρρευσε ο διάλογος.
Σε απάντηση των ισχυρισμών κάποιων ελληνοκυπρίων, και όχι της Τουρκίας που τους διαψεύδει, δεν θα χρησιμοποιήσω ως πηγές – την προσωπική μου μαρτυρία ή εκείνη του κ. Ανδρέα Μαυρογιάννη ή τα πρακτικά του ετηρούντο από την ελληνοκυπριακή πλευρά αλλά:
(α) Τα απόρρητα πρακτικά των Ηνωμένων Εθνών κατά τις διμερείς συναντήσεις του Γενικού Γραμματέα, κ. Γκουτέρες, με τους εμπλεκόμενους στην Σύνοδο, αλλά και εκείνα κατά το κρίσιμο δείπνο μεταξύ 6ης κα 7ης Ιουλίου.
(β) Δημόσιες δηλώσεις του κ. Τσιβούσογλου, είτε ανάλογες του ιδίου στην Τουρκική Εθνοσυνέλευση, για τις θέσεις της Τουρκίας όσον αφορά το καθεστώς των εγγυήσεων, και
(γ) Την έκθεση του Γενικού Γραμματέα του Ο.Η.Ε. προς το Συμβούλιο Ασφαλείας που υπεβλήθη στις 28/9/2017, μετά τα όσα διαδραματίστηκαν στο Κραν Μοντανά.
Προς σαφέστερη κατανόηση θα παραθέσω κατά αφήγημα τα όσα διαψεύδουν όσους, για λόγους που οι ίδιοι γνωρίζουν, παραπληροφορούν.
Περισσότερα στον έντυπο Φιλελεύθερο
