Χριστίνα Χριστοφή, τι θα φάμε στο «Μάζεμα»;

Η Κύπρια σεφ που γνωρίσαμε μέσα από το «Master Chef», εξακολουθεί να απασχολεί το κοινό, για όλους τους σωστούς λόγους. Πρωτοκλασάτες συνεργασίες, ένα βιβλίο με τις συνταγές της, μια τηλεοπτική εκπομπή στον Alpha Κύπρου και ένα ολοκαίνουριο project στη Λεμεσό – που αποτελεί και την πιο hot άφιξη της παλιάς πόλης.

Γιατί project και όχι εστιατόριο;

Λόγω του ότι λειτουργεί μέσα σε υπάρχον εστιατόριο, το Comfy. Εμείς μπαίνουμε μέσα το βράδυ με το όνομα «Μάζεμα» και σερβίρουμε διαφορετικό φαγητό, με διαφορετική ομάδα.

Ποια είναι η βασική του φιλοσοφία;

Αυτό ακριβώς που υποδηλώνει το όνομα. Θέλαμε το project μας να μοιάζει με το μάζεμα μιας οικογένειας ή μιας παρέας γύρω από ένα τραπέζι. Από τη μουσική, μέχρι το φαγητό και τον χώρο. Να συναντιούνται οι άνθρωποι, να τρώνε, να γελούν, χωρίς να σκέφτονται πώς να συμπεριφερθούν ή τι να φορέσουν. Ένα μέρος απλό που να γίνει στέκι, πιο οικονομικό από τα πλείστα fine dining εστιατόρια της πόλης. Τις προάλλες μάς επισκέφθηκε μια οικογένεια δώδεκα ατόμων. Αυτό ακριβώς είναι για εμάς το «Μάζεμα»!

Ποιος είναι ο προσανατολισμός της κουζίνας;

Μεσογειακή με ιαπωνικό touch. Ένα πιάτο που αντικατοπτρίζει τη φιλοσοφία μας είναι τα σπανακοπιτάκια σε gyoza. Στην όψη μοιάζουν με ιαπωνικά dumplings αλλά η γεύση μάς φέρνει στο μυαλό την παραδοσιακή, ελληνική σπανακόπιτα.

Πώς βίωσες τις πρώτες μέρες λειτουργίας;

Είμαι πολύ χαρούμενη, επειδή ο κόσμος το αγκάλιασε! Έχουμε προσθέσει και κάποια στοιχεία που δίνουν ένα προσωπικό άγγιγμα στην εμπειρία, όπως τα postcards που χαρίζουμε στο τέλος της βραδιάς, με ένα illustration των δύο σεφ, εμένα και του Angel (σ.σ.Sachpazis). Οι πελάτες μπορούν να το ταχυδρομήσουν ή να το κρατήσουν ως αναμνηστικό, ενώ πολλοί το ανεβάζουν στα στόρι τους.

Για ποια πιάτα είσαι πιο περήφανη;

Όλοι μιλούν για το Pork Katsu, που είναι ένα χοιρινό μέσα σε μπράιν με κόλιανδρο, που σερβίρεται με χειροποίητη ponzu. Όπως και για το ceviche, που σερβίρεται σαν χωριάτικη σαλάτα με ασιατικό ντρέσινγκ με πιπεριές, που παντρεύει το μεσογειακό με το ιαπωνικό στοιχείο. Και, φυσικά, το Tres leches, για το οποίο νιώθουμε πολύ περήφανοι. Παρόλο που το μενού θα αλλάζει συχνά, αυτό το γλυκό δεν θέλουμε να το αποχωριστούμε. Είναι ένα όνειρο, πραγματικά! Παίρνεις το κουτάλι για να το κόψεις και το βλέπεις τόσο ζουμερό, με το γάλα να τρέχει, ενώ έχει και το αλμυρό στοιχείο με ένα κραμπλ που φτιάχνεται με χαλλούμι.

Πώς χωρίζετε τα καθήκοντά σας με τον συνεργάτη σου, Angel;

Ο ένας μπορεί να κάνει τα γλυκά, ο άλλος τις σαλάτες. Χωρίζουμε τα πόστα και τις αρμοδιότητες. Ξέρουμε ανά πάσα στιγμή ποιος αναλαμβάνει τι, έτσι όλα είναι πιο εύκολα.

Το μενού κάθε πόσο θα αλλάζει;

Ίσως και κάθε δύο βδομάδες, κάποια πιάτα να βγαίνουν και να μπαίνουν καινούρια, με γνώμονα κυρίως την εποχικότητα. Τώρα είμαστε στην τρίτη εβδομάδα λειτουργίας και έχουν γίνει ήδη αλλαγές. Για παράδειγμα, η πάβλοβα που φτιάχναμε με lemongrass και σύκα. Επειδή την τελευταία φορά που αγόρασα σύκα δεν ήταν τόσο καλά, πλέον τη φτιάχνουμε με δαμάσκηνα. Είμαι σε καθημερινή επικοινωνία με τον μανάβη μου, ώστε να προμηθεύομαι ό,τι πιο φρέσκο υπάρχει στη αγορά και βάσει αυτών να δημιουργούμε τα πιάτα.

Η Λεμεσός είναι ομολογουμένως δύσκολη πίστα στην εστίαση.

Τα τελευταία χρόνια, ωστόσο, βλέπουμε στην πόλη κάποιους πιο γαστρονομικούς προορισμούς, κοντά στα δικά μας δεδομένα. Αυτά τα μέρη απέδειξαν πως υπάρχει και ο κόσμος, για να τα υποστηρίξει. Εμείς ξεκινήσαμε και καταφέραμε να έχουμε το target group που επιθυμούσαμε. Μπορεί να δεις έναν 25άρη ή έναν 60ρη, μεγάλες παρέες ή και οικογένειες. Όλοι τους άνθρωποι που εκτιμούν την καλή γαστρονομία.

Τα τελευταία χρόνια, βλέπουμε τα εστιατόρια δείχνουν ιδιαίτερη επιμονή στην καλή πρώτη ύλη. Ποιες οι ιδιαιτερότητες της αναζήτησής της στην Κύπρο;

Θα σου δώσω ένα παράδειγμα. Το καλοκαίρι είχα ταξιδέψει στην Ελλάδα, για να μαγειρέψω στο μπάτσελορ μιας φίλης. Ξύπνησα νωρίς το πρωί και πήγα στη Βαρβάκειο, όπου βρήκα καραβίδες που ακόμα κουνιούνταν, αστακούς, κάβουρες. Ζήλεψα τόσο πολύ που έχουν στη διάθεσή τους τόσες ύλες. Σκεφτόμουν πόσο διαφορετική θα ήταν η εστίαση αν είχαμε κι εμείς πρόσβαση σε όλα αυτά τα θαλασσινά. Ας μην κοροϊδευόμαστε – το 90% της ποιότητας ενός πιάτου είναι η πρώτη ύλη. Όταν έχω μια ντοματοσαλάτα στο μενού και οι ντομάτες που θα βρω στο μανάβικο είναι πράσινες, και ο Gordon Ramsay να ήμουν δεν θα μπορούσα να τη φτιάξω.

Μέσα από την εκπομπή σου «No Leftovers» καταπιάνεσαι με ένα επίκαιρο ζήτημα, του No Food Waste και της βιωσιμότητας στην κουζίνα.

Καταρχάς, να σου πω ότι με ιντρίγκαρε πάντα το συγκεκριμένο ζήτημα, από παλιά που δούλευα σε κουζίνες. Έπιανα τον εαυτό μου να προσπαθεί να σκαρφίζεται χρήσεις για ολόκληρο το προϊόν, για παράδειγμα όταν είχα ένα κολοκύθι ή ένα πεπόνι, έψαχνα λύσεις ακόμα και για τα κουκούτσια. Μια πρακτική που ακολουθούσαν και οι γιαγιάδες μου. Πάρε για παράδειγμα την ελιάδα, ένα παραδοσιακό κυπριακό πιάτο, που έφτιαξα και στην εκπομπή. Τηγάνιζαν το λουβί ή το φασολάκι με κρεμμύδι, αλεύρι, καρύδι και ξύδι, διαφοροποιώντας εντελώς τη γεύση, ούτως ώστε να μην το πετάξουν.

Από την είσοδό σου στο «Master Chef» μέχρι και σήμερα, είσαι από άτομα που κατάφερες να παραμείνεις επίκαιρη. Ήταν κάτι που έγινε αβίαστα;

Σκέψου πως ούτε καν την αίτηση για το «Master Chef» δεν είχα συμπληρώσει εγώ, ούτε φανταζόμουν ποτέ τον εαυτό μου στο παιχνίδι. Έτσι, όταν μπήκα, ήμουν χαλαρή, δεν σκεφτόμουν πώς να μιλήσω, τι να πω, ήμουν ο εαυτός μου! Γι’ αυτό και πέρασα πολύ ωραία, ήταν μια υπέροχη εμπειρία. Πολλοί λένε πως είναι ριάλιτι, αλλά επειδή εγώ πήγα έχοντας καθαρά τη μαγειρική στο μυαλό μου, δεν το βίωσα έτσι. Όταν βγήκα, επειδή ο καθένας μπορεί να σε κρίνει πολύ εύκολα, άκουσα σχόλια από συνεργάτες πως βαρέθηκαν να με βλέπουν να κάνω τόσα πολλά πράγματα, συμβουλεύοντάς με να ηρεμήσω. Αυτό με στεναχώρησε, γιατί τίποτα απ’ όλα αυτά που έκανα δεν είχαν στόχο την προβολή ή το να αποδείξω οτιδήποτε σε οποιονδήποτε. Το να γράψω ένα βιβλίο ήταν το όνειρό μου και συνέχισα με πράγματα σχετικά με τη μαγειρική. Οπότε θα απαντήσω ότι ναι, έγινε αβίαστα.