Στις 4 το πρωί της 31ης Αυγούστου 1997 η καρδιά της πριγκίπισσας Νταϊάνα της Ουαλίας έπαψε να χτυπά. Τρεισήμισι ώρες πριν, στο τραγικό αυτοκινητικό δυστύχημα που συνέβη στη σήραγγα Pont de l’Alma του Παρισιού, η πριγκίπισσα τραυματίστηκε θανάσιμα. Η δε ιατροδικαστική έκθεση ανέφερε ακόμα και μετατόπιση της καρδιάς της από την αριστερή στη δεξιά πλευρά του θώρακα. Ήταν καταδικασμένη, δεν υπήρχε σχεδόν καμία ελπίδα να ανανήψει παρά τις επίπονες δραματικές προσπάθειες των γιατρών του Πανεπιστημιακού Νοσοκομείου Πιτιέ Σαλπετριέρ.
Από τη μία μετά τα μεσάνυχτα, το νέο για το δυστύχημα είχε συγκλονίσει ολόκληρο τον πλανήτη. Ζωντανές συνδέσεις με το σημείο, περιγραφές με τις πρώτες πληροφορίες για το πώς συνέβη.
Η μαύρη Mercedes στην οποία επέβαινε μαζί με τον Ντόντι Αλ Φαγέντ, με τον οποίο συνδεόταν, τον σωματοφύλακά τους Τρέβορ Ρις-Τζόουνς και οδηγό τον Ανρί Πολ μπήκε με ιλιγγιώδη ταχύτητα -όπως κύλισε τελικά και ολόκληρη η ζωή της Νταϊάνα- σε μια προσπάθεια να αποφύγει τους φωτογράφους που της είχαν στήσει ενέδρα στο ξενοδοχείο «Ritz» και στη συνέχεια, όταν αντελήφθησαν ότι έφυγε μυστικά με τον συνοδό της, τους καταδίωκαν για ένα χρυσοφόρο ενσταντανέ. Δεν βγήκε, όμως, ποτέ από τη σήραγγα.
Νεκροί επιτόπου ο Αλ Φαγέντ και ο οδηγός. Οι Βρετανοί, που λάτρεψαν την Νταϊάνα όσο κανένα άλλο πρόσωπο της σύγχρονης ιστορίας τους, αγρυπνούσαν και προσεύχονταν για την υγεία της.
Αλλά και ο υπόλοιπος πλανήτης ξενυχτούσε με θλίψη και αγωνία, καθώς η πριγκίπισσα είχε προλάβει να αφήσει το βαθύ ανθρώπινο, κοινωνικό και αξιακό αποτύπωμά της παγκοσμίως και να κάνει τον κόσμο να την αγαπήσει, ακόμη και να την ηρωοποιήσει, ανεξαρτήτως προέλευσης, φυλής, χρώματος, κοινωνικής τάξης, θρησκευτικών, ιδεολογικών και πολιτικών πεποιθήσεων.
Στις 4 το πρωί, γιατροί, νοσηλευτές και όσοι ελάχιστοι είχαν πρόσβαση στον θάλαμο πάγωσαν στο θλιβερό άγγελμα. Στις 6 το πρωί ακριβώς, ώρα Παρισιού, ήταν η σειρά του πλανήτη να παγώσει. Ο αναισθησιολόγος Μπρουνό Ριού μετέφερε σε παγκόσμια ζωντανή μετάδοση την είδηση του θανάτου της λαίδης Νταϊάνα Σπένσερ.
Η σορός της μεταφέρθηκε στο Λονδίνο και τοποθετήθηκε στο Παλάτι του Αγίου Ιακώβου για πέντε ημέρες. Εκατοντάδες χιλιάδες Βρετανοί στέκονταν υπομονετικά και εντελώς αθόρυβα, δεν ακουγόταν ψίθυρος, αποτίοντας φόρο τιμής στην «πριγκίπισσα του λαού», στην «πριγκίπισσα της καρδιάς τους», στην «πριγκίπισσα των ανθρώπων», όπως τη χαρακτήρισε ο τότε πρωθυπουργός Τόνι Μπλερ στον επικήδειο που εκφώνησε. Ηταν η πιο ηχηρή σιωπή στη μεταπολεμική ιστορία του Λονδίνου.
Αμέτρητα τα λουλούδια, υπολογίζεται ότι πάνω από ένα εκατομμύριο μπουκέτα κατατέθηκαν στα Ανάκτορα του Μπάκιγχαμ. Την κηδεία της στις 5 Σεπτεμβρίου 1997, στο Αββαείο του Γουεστμίνστερ, υπολογίζεται ότι την παρακολούθησαν τηλεοπτικά, ζωντανά, 2,5 δισεκατομμύρια άνθρωποι σε όλο τον κόσμο.
Ζωή γεμάτη αντιφάσεις
Η απρόσμενα σύντομη τελικά ζωή της Lady D σημαδεύτηκε από ένα πρωτοφανές μείγμα αντιφάσεων. Αλλά στο ισοζύγιο των πολυάριθμων αρνητικών σκανδάλων που συνόδευσαν τον βίο της, ιδίως μετά το διαζύγιό της με τον Κάρολο το 1992, και του ανθρώπινου στίγματος και της κοινωνικής της προσφοράς από την άλλη, η πλάστιγγα γέρνει εμφατικά.
Η μεγάλη αγκαλιά στον ασθενή του AIDS όταν η ασθένεια αντιμετωπιζόταν ως η σύγχρονη λέπρα και ασθενείς και φορείς της εξοστρακίζονταν, η άδολη τρυφερότητα σε ακρωτηριασμένα από νάρκες παιδιά, η προσήνεια, το χαμόγελο και η ενεργός συμπαράσταση στους πάσης φύσεως χρόνια και βαριά ασθενείς, το γνήσιο ενδιαφέρον και η έμφυτη καλοσύνη για όλους τους αδικημένους, τους φτωχούς και τους περιθωριοποιημένους του κόσμου, χωρίς οποιεσδήποτε διακρίσεις και διαχωρισμούς, οι αμέτρητες φιλανθρωπικές δράσεις της, συχνά και μακριά από τις κάμερες, ήταν αυτά για τα οποία αγαπήθηκε και έτσι θα τη θυμούνται όσοι έζησαν την εποχή της.
Ο μύθος που έχτισε βασίστηκε σε εξαιρετικής ποιότητας ανθεκτικά υλικά. Μια χαρισματική προσωπικότητα με απίστευτο επικοινωνιακό ταλέντο, ιδιοφυή αναλυτική ικανότητα για τις καταστάσεις που προέκυπταν και αντιμετώπιζε, άνθρωπος της δημιουργίας και της δράσης, αλλά και επιτομή της κομψότητας, με πρωτοφανή λάμψη και ακτινοβολία, που έσπασε τα πρωτόκολλα, μεγάλωσε υποδειγματικά τα παιδιά της και που όλα αυτά τα μετέτρεπε με ανεξιχνίαστα για πολλούς παροιμιώδη τρόπο σε απίστευτο λαϊκό έρεισμα και τρομακτικά ισχυρή ψυχική σύνδεση με τον απλό κόσμο.
Ο μύθος της αντέχει ακόμα παρά τα όσα πραγματικά ή υπερβολικά -ορισμένα και παντελώς εκτός πραγματικότητας- ειπώθηκαν γι’ αυτήν μετά τον θάνατό της. Για ανασφάλειες, φοβίες, εκρήξεις, επιπόλαιες κινήσεις στα προσωπικά της και πολλά ακόμα. Οπου κανείς δεν ξέρει τα σύνορα της αλήθειας από το ψέμα. Η αλήθεια βέβαια είναι ότι ερωτεύτηκε παράφορα τον Κάρολο προτού τον παντρευτεί, στις 29 Ιουλίου 1981, ούσα μόλις 20 ετών, σε έναν μυθικό γάμο, που όμως σύντομα κατέρρευσε, αναγκάζοντας την ίδια να πει ότι αισθανόταν σαν ένα αρνί που πήγαινε στη σφαγή. Αληθινοί ήταν και οι παράνομοι δεσμοί της, από το 1986, παράλληλοι με εκείνους του Κάρολου, που έδωσε το εναρκτήριο λάκτισμα.
Ασκίαστη εικόνα
Οταν τον παντρεύτηκε το 1981, η φημολογία ήθελε το ζευγάρι να… πλαντάζει στο κλάμα ξεχωριστά την παραμονή του μυστηρίου. Αλλά προχώρησαν. Και η Νταϊάνα έγινε η πρώτη βασιλική νύφη που είχε μια αμειβόμενη δουλειά προηγουμένως.
Εσπασε μια παράδοση τριών αιώνων για τις βασιλικές νύφες, παραλείποντας στον γαμήλιο όρκο τη δέσμευση να «υπακούει» τον σύζυγό της. Αντ’ αυτού, υποσχέθηκε να τον «αγαπάει, να τον παρηγορεί και να τον τιμά στην αρρώστια και στην υγεία». Ανέτρεψε, επίσης, τη βασιλική παράδοση που ήθελε οι διάδοχοι του θρόνου να γεννιούνται στα Ανάκτορα. Γουίλιαμ και Χάρι γεννήθηκαν στην πτέρυγα Lido του δημόσιου νοσοκομείου St Mary’s.
Μεγάλωσε τους γιους της ξεφεύγοντας, όταν το έκρινε, από τα πρωτόκολλα του Παλατιού. Τους έστειλε σε δημόσιο σχολείο, απ’ όπου τους έπαιρνε η ίδια όταν μπορούσε, τους πήγαινε στα McDonald’s για fast food μαθαίνοντάς τους να περιμένουν στη σειρά, καθώς και σε λούνα παρκ.
Από τον Μάιο του 1991, λίγο πριν από το επίσημο διαζύγιο με τον Κάρολο, ξεκίνησε να καταγράφει σε κασέτες όσα αισθανόταν ώστε η δική της αλήθεια για τα πάντα να είναι καταγραμμένη. Μιλούσε για τη δυστυχία της, την αίσθηση της προδοσίας, τις απόπειρες αυτοκτονίας της, τη νευρική βουλιμία και την… Καμίλα. Αργότερα αυτά δημοσιεύτηκαν από τον δημοσιογράφο Αντριου Μόρτον στο βιβλίο του «Diana: Her True Story – In Her Own Words».
Είχε μια έντονη σχέση και με τη βασίλισσα Ελισάβετ, ενώ στο αποκορύφωμα της παράλληλης σχέσης Κάρολου – Καμίλα αντιμετώπισε απευθείας τη σημερινή βασίλισσα με μάρτυρα τον τότε υπεύθυνο ασφαλείας της: «Σε παρακαλώ, μη μου φέρεσαι σαν ηλίθια. Ξέρω τι συμβαίνει», είπε στην Καμίλα.
Οι θεωρίες συνωμοσίας
Οι συνθήκες κάτω από τις οποίες έχασε ξαφνικά τη ζωή του ένα παγκόσμιο είδωλο ευλόγως τροφοδότησαν μια μακρά συζήτηση καθώς και την ανάπτυξη συνωμοσιολογίας. Παρότι οι επίσημες έρευνες σε Γαλλία και Ηνωμένο Βασίλειο κατέληξαν σε ένα κοινό πόρισμα περί δυστυχήματος, η κοινή γνώμη παρέμεινε καχύποπτη για το τι περαιτέρω μπορεί να κρυβόταν στη σήραγγα όπου σμπαραλιάστηκε η Mercedes του Αλ Φαγέντ.
Μια δημοφιλής θεωρία συνωμοσίας, π.χ., ήθελε το Παλάτι να έχει οργανώσει την μέσω δυστυχήματος εξόντωση της Νταϊάνας. Υποστηρίχθηκε σθεναρά από τον Μοχάμεντ Αλ Φαγέντ, πατέρα του Ντόντι, και ήθελε την Νταϊάνα έγκυο από τον γιο του και το ζευγάρι να κάνει σχέδια γάμου. Κάτι που εξόργισε τη βασιλική οικογένεια, καθώς η μητέρα του μελλοντικού βασιλιά, πρίγκιπα Γουίλιαμ, δεν θα μπορούσε να παντρευτεί έναν μουσουλμάνο. Επομένως, η βασιλική οικογένεια, σε συνεργασία με τις μυστικές υπηρεσίες, οργάνωσε τη δολοφονία τους.
Ωστόσο, οι ιατροδικαστικές εξετάσεις απέδειξαν ότι η Νταϊάνα δεν ήταν έγκυος. Ούτε από τις επίσημες έρευνες προέκυψαν αποδείξεις ανάμειξης της βασιλικής οικογένειας ή των μυστικών υπηρεσιών.
Επίσης, στο ίδιο σενάριο υπήρξε η εκδοχή ότι οι βρετανικές μυστικές υπηρεσίες (MI6) εκτέλεσαν μια δολοφονία μέσω πρόκλησης ατυχήματος, χρησιμοποιώντας τεχνικές όπως η τύφλωση του οδηγού με έντονο φως ή η πρόκληση σύγκρουσης. Ποτέ δεν υπήρξε όμως ανάλογη απόδειξη.
Ακόμη, προβλήθηκε η θεωρία περί ύποπτης εμπλοκής ενός λευκού Fiat Uno που συγκρούστηκε με τη Mercedes λίγο πριν από το μοιραίο χτύπημα στον πυλώνα. Ο οδηγός του Fiat Ζαν-Πολ Αντανσόν αρχικά δεν εντοπίστηκε και η μη πειστική εξήγησή του (ήταν φωτογράφος) θεωρήθηκαν μέρος μιας συγκάλυψης. Η θεωρία υποστήριζε είτε ότι το Fiat ήταν ένα όχημα «αναχαίτισης» από τις μυστικές υπηρεσίες, είτε ότι ο οδηγός του ήταν πράκτορας που προκάλεσε το δυστύχημα. Αλλά δεν προέκυψαν σοβαρά στοιχεία που να την επιβεβαιώνουν.
Αλλες θεωρίες αμφισβητούσαν την αλήθεια των τοξικολογικών εξετάσεων που έδειξαν ότι ο οδηγός Ανρί Πολ ήταν μεθυσμένος και υπό την επήρεια αντικαταθλιπτικών. Πολλαπλές εξετάσεις σε διαφορετικά δείγματα αίματος του Πολ επιβεβαίωσαν τα υψηλά επίπεδα αλκοόλ. Αλλες ότι το δυστύχημα συνέβη σε σημείο τυφλό για τις κάμερες ασφαλείας. Αλλες ότι η καταδίωξη της Mercedes από τους φωτογράφους δεν ήταν αθώα, καθώς κάποιοι εξ αυτών ήταν «πιόνια» σε ένα ευρύτερο παιχνίδι.
Στη βάση των παραπάνω έγιναν και ντοκιμαντέρ-μίνι σειρές, με πιο πρόσφατη τη «Who Killed Diana?» (Ποιος σκότωσε την Νταϊάνα;) της EverWonder Studio.
Το επίσημο πόρισμα
Τον Ιανουάριο του 2004, πάντως, ξεκίνησε για όλα τα παραπάνω η επίσημη έρευνα, με τον κωδικό «Επιχείρηση Paget», από τη Μητροπολιτική Αστυνομία της Βρετανίας. Επικεφαλής ο επίτροπος σερ Τζον Στίβενς, με σπουδαία καριέρα και στη Σκότλαντ Γιαρντ. Σε μεγάλο βαθμό απότοκη της επιμονής του Μοχάμεντ Αλ Φαγέντ: «Πιστεύω μέσα μου κατά 99,9% ότι δεν ήταν τυχαίο», δήλωνε ο Αιγύπτιος μεγιστάνας στη «Mirror» τον Φεβρουάριο του 1998. «Το αυτοκίνητο δεν συγκρούστηκε τυχαία. Υπήρξε συνωμοσία. Δεν θα ησυχάσω μέχρι να διαπιστώσω τι ακριβώς συνέβη», συμπλήρωνε. Επειδή οι ισχυρισμοί του αναφέρονταν σε εγκλήματα που διαπράχθηκαν σε βρετανικό έδαφος -συγκεκριμένα, συνωμοσία για τη διάπραξη δολοφονίας- η εκτεταμένη αστυνομική έρευνα ήταν νομικά απαραίτητη, σύμφωνα με το BBC.
Σε αυτήν συμμετείχαν 12 έμπειροι αστυνομικοί, χρειάστηκαν σχεδόν τρία χρόνια για να ολοκληρωθεί και κόστισε εκατομμύρια, σύμφωνα με τους «New York Times». Οι βρετανικές αρχές συνέλεξαν περισσότερα από 600 αποδεικτικά στοιχεία και επανεξέτασαν τα πορίσματα της γαλλικής έρευνας.
Επιστράτευσαν τη βοήθεια λέιζερ, μοντέλων υπολογιστών και τρισδιάστατης τεχνολογίας για να αναπαραστήσουν τη σκηνή της συντριβής, σύμφωνα με το BBC. Πήραν καταθέσεις από 300 άτομα, συμπεριλαμβανομένου και του Κάρολου, κρυφά, στις 6 Δεκεμβρίου 2005.
Το πόρισμα συμπεριλήφθηκε σε μια έκθεση 871 σελίδων που δημοσιοποιήθηκε στις 14 Δεκεμβρίου 2006. Το συμπέρασμα ήταν ότι ο θάνατος της Νταϊάνα οφειλόταν σε δυστύχημα και ότι οι διάφορες θεωρίες συνωμοσίας που είχαν εμφανιστεί στερούνταν παντελώς βάσης. Τον Οκτώβριο του 2007, τα ευρήματα της «Paget» χρησιμοποιήθηκαν στην επίσημη ιατροδικαστική έρευνα για τον θάνατο της Νταϊάνα. Και τον Απρίλιο του 2008, η ετυμηγορία ήταν ότι οι θάνατοι προκλήθηκαν από βαριά αμελή και ασταθή οδήγηση της Mercedes, τη μεγάλη ταχύτητα, τη μέθη του οδηγού και το ότι οι θανόντες δεν φορούσαν ζώνες ασφαλείας.
Ανθρωπιά και ευαισθησία
Οι Ελληνες αγάπησαν την Νταϊάνα, αλλά εξίσου σχεδόν συμπαθούν και τον Κάρολο, ο οποίος έχει εξαιρετική σχέση με τη χώρα μας και τους Ελληνες (τους εδώ και του Λονδίνου), την επισκεπτόταν αδιαλείπτως στις διακοπές του ως πρίγκιπας, ενώ πολλές φορές έχει βρεθεί και στο Αγιον Ορος.
Η σχέση Ελλήνων – Νταϊάνας είχε μια ιδιαίτερα συγκινητική πτυχή, χαρακτηριστική της ανθρωπιάς και της ευαισθησίας της πριγκίπισσας. Σε μια επίσκεψή της, όπως συνήθιζε, το 1995, στο νοσοκομείο Μπρόμπτον του Λονδίνου γνώρισε τον μόλις 28χρονο Ελληνα δικηγόρο από την Εύβοια Γιάννη Καλυβιώτη που έπασχε από κυστική ίνωση, τότε ανίατη νόσο. Ο άνθρωπος που τους έφερε κοντά ήταν η καθολική νοσοκόμα και μοναχή Σούζι που τον φρόντιζε στο νοσοκομείο.
Οι κουβέντες που είχε μαζί του της αποκάλυψαν τον γενναίο χαρακτήρα και τη σημαντική προσωπικότητα ενός νέου ανθρώπου που έδινε τη μάχη του απέναντι στο μοιραίο. Τον επισκέφθηκε πολλές φορές τους επόμενους μήνες. Εκεί η Νταϊάνα γνώρισε και τον μακαριστό μητροπολίτη Σιατίστης Παύλο, ο οποίος είχε συνοδεύσει τον Γιάννη στο Λονδίνο. Ο νεαρός ασθενής, γνωρίζοντας ότι το τέλος πλησιάζει, της ζήτησε μια μεγάλη χάρη: να παραβρεθεί στην κηδεία του για να δώσει κουράγιο στη μητέρα του και να της απαλύνει τον πόνο. Του το υποσχέθηκε. Και το έκανε.
Ο Γιάννης τις τελευταίες εβδομάδες της ζωής του επέστρεψε στη γενέτειρά του. Μέχρι να σβήσει… Το μοιραίο επήλθε τον Σεπτέμβριο του 1996. Μόλις το έμαθε η Νταϊάνα έσπευσε αμέσως στην Ελλάδα και βρέθηκε στην πανέμορφη Λίμνη της Εύβοιας, εκπληρώνοντας την υπόσχεσή της στον Γιάννη. Ντυμένη στα μαύρα και συνοδευόμενη από την Ελληνίδα στενή φίλη της Χρυσάνθη Λαιμού, με το οικογενειακό αεροσκάφος της οποίας είχαν ταξιδέψει. Πήγε στο σπίτι του Καλυβιώτη και στάθηκε δίπλα στην απαρηγόρητη μητέρα θρηνώντας μαζί της τον χαμό του. Ζήτησε να δει το δωμάτιο του Γιάννη. Βγαίνοντας ήταν δακρυσμένη και εμφανώς ταραγμένη. Ουδείς πίστευε ότι μια πριγκίπισσα έκανε ένα τόσο μακρινό ταξίδι για να πει το τελευταίο «αντίο» σε έναν νέο που γνώρισε στο νοσοκομείο.
Ενα «παραμύθι με θλιβερό τέλος» ήταν για τις εφημερίδες της εποχής. Ενα ύστατο «χαίρε», γεμάτο συγκίνηση, πόνο, αλλά και αγάπη. Στη συνέχεια παρέστη φυσικά και στην κηδεία διακριτικά, ενώ μίλησε με τα αδέλφια του Γιάννη και πολλούς συγγενείς του. Ο μητροπολίτης Παύλος κατά τη νεκρώσιμη ακολουθία, αναφερόμενος στην Νταϊάνα, είπε ότι την έστειλε ο Θεός σε αυτή τη δύσκολη στιγμή για να δώσει κουράγιο στην οικογένεια του Γιάννη.
Και 11 μήνες αργότερα, στις 21 Αυγούστου 1997, μόλις 10 ημέρες προτού χάσει τη ζωή της στο θανατηφόρο τροχαίο στο Παρίσι, η Νταϊάνα επέστρεψε μυστικά για ολιγοήμερες διακοπές στα ελληνικά νησιά. Εκανε πενθήμερη κρουαζιέρα σε Πόρο, Σπέτσες, Υδρα, Δοκό, Πόρτο Χέλι και τις ακτές της Λακωνίας μαζί με τη φίλη της Ρόζα Μόνκτον με τη θαλαμηγό «Della Grazia». Πέντε ημέρες μετά, αποβιβάστηκαν στην προβλήτα Ε στη μαρίνα Ζέας. Αυτοκίνητο τις μετέφερε στο ανατολικό αεροδρόμιο του Ελληνικού, απ’ όπου αναχώρησαν προς άγνωστο προορισμό.
Πέραν της Νταϊάνας, αρκετοί διάσημοι έχασαν την ζωή τους σε δυστυχήματα συγκλονίζοντας ολόκληρο τον κόσμο. Πρόσωπα από τον καλλιτεχνικό και τον αθλητικό χώρο, αλλά και από τον κόσμο των rich and famous, που το νήμα της ζωής τους κόπηκε εντελώς αιφνίδια και κατά τεκμήριο άδοξα προκαλώντας παγκόσμια συγκίνηση.
Σε περίοπτη θέση η Γκρέις Κέλι, σύζυγος του πρίγκιπα Ρενιέ του Μονακό, πανέμορφη πρώην ηθοποιός. Επισήμως, η αιτία θανάτου της, στις 14 Σεπτεμβρίου 1982, σε ηλικία 52 ετών, ήταν ένα εγκεφαλικό επεισόδιο που υπέστη ενώ οδηγούσε το αυτοκίνητό της. Εχασε τις αισθήσεις της και τον έλεγχο του αυτοκινήτου που γκρεμίστηκε από μια βουνοπλαγιά 37 μέτρων. Η κόρη της, πριγκίπισσα Στεφανί, που επέβαινε στο όχημα όχι μόνο επέζησε, αλλά και βγήκε μόνη της από αυτό. Η Γκρέις υπέκυψε στα βαρύτατα τραύματά της. Το εγκεφαλικό δεν ήταν θανατηφόρο, αλλά υπέστη και εγκεφαλική αιμορραγία συνεπεία τραύματος στο κρανίο από την πρόσκρουση του αυτοκινήτου στα βράχια. Οι συνθήκες γύρω από το δυστύχημα έριξαν μια αχλή μυστηρίου και δημιούργησαν πολλά ερωτήματα.
Μια άλλη νεαρή ηθοποιός της ίδιας εποχής περίπου με τη Μονρόε, η Τζέιν Μάνσφιλντ, ετοιμαζόταν να τη διαδεχθεί ως το μεγαλύτερο sex symbol της γενιάς της. Ομως, ενώ ταξίδευε προς τη Νέα Ορλεάνη με τον εραστή της Σαμ Μπρόντι, τον οδηγό της Ρόνι Χάρισον και τα τρία από τα πέντε παιδιά της από τρεις γάμους, το αυτοκίνητό τους συγκρούστηκε λόγω έλλειψης ορατότητας με προπορευόμενο ημιφορτηγό. Ηταν 2 το πρωί της 29ης Ιουνίου 1967. Η 34χρονη ηθοποιός και ο οδηγός πέθαναν ακαριαία.
Ιδια τύχη είχε, σε ηλικία μόλις 24 ετών, ο ηθοποιός Τζέιμς Ντιν. Εχασε ακαριαία τη ζωή του σε τροχαίο, στις 30 Σεπτεμβρίου 1955, στην εθνική οδό 466 των ΗΠΑ. Τα αίτια παραμένουν ακόμη αδιευκρίνιστα. Στη σύντομη ζωή του και ακόμη συντομότερη καριέρα του είχε προλάβει να γίνει σύμβολο μιας ολόκληρης γενιάς.
Πολύ νωρίτερα, στις 7 Ιουνίου 1926, ο Αντόνιο Γκαουντί, ο σπουδαίος αρχιτέκτονας του καταλανικού μοντερνισμού, χτυπήθηκε από ένα τραμ κατά μήκος της Gran Via de les Corts Catalanes. Λόγω της απεριποίητης εμφάνισης του 74χρονου και επειδή δεν είχε μαζί του ταυτότητα, οι περαστικοί τον πέρασαν για ζητιάνο. Κανείς δεν φιλοτιμήθηκε να φροντίσει για την άμεση μεταφορά του σε νοσοκομείο. Πέθανε τελικά τρεις ημέρες αργότερα στο Νοσοκομείο της Σάντα Κρου.
Σε αυτοκινητικό δυστύχημα έχασε τη ζωή του και ο κατά πολλούς κορυφαίος Ευρωπαίος μπασκετμπολίστας όλων των εποχών, ο Κροάτης Ντράζεν Πέτροβιτς . Το βροχερό απόγευμα της 7ης Ιουνίου 1993 σκοτώθηκε όταν το αυτοκίνητό που οδηγούσε η αρραβωνιαστικιά του προσέκρουσε πάνω σε φορτηγό που είχε χάσει τον έλεγχο εισδύοντας στη διαχωριστική νησίδα.Ηταν μόλις 29 χρονών.
Σε αυτό τον θλιβερό κατάλογο περιλαμβάνεται και ο κορυφαίος και πολυβραβευμένος σκηνοθέτης Θεόδωρος Αγγελόπουλος, που σε ηλικία 77 ετών, στις 24 Ιανουαρίου 2012, έχασε τη ζωή του μετά από τροχαίο δυστύχημα. Βρισκόταν στον περιφερειακό δρόμο της Δραπετσώνας για τις ανάγκες των γυρισμάτων της κινηματογραφικής του ταινίας «Η άλλη θάλασσα», όταν τραυματίστηκε θανάσιμα από διερχόμενη μοτοσικλέτα καθώς επιχειρούσε να διασχίσει τον δρόμο. Ακόμη, η Ολυμπιονίκης της ρυθμικής γυμναστικής Αννα Πολλάτου, που σε ηλικία 31 ετών σκοτώθηκε σε τροχαίο που συνέβη στην εθνική οδό-καρμανιόλα Πύργου – Πατρών.
Protothema.gr
