Μια εντυπωσιακή ανακάλυψη καταγράφηκε σε σπηλιά στα σύνορα Ελλάδας–Αλβανίας, όπου ερευνητές εντόπισαν πάνω από 111.000 αράχνες να ζουν σε έναν τεράστιο ιστό, ο οποίος εκτιμάται πως είναι ο μεγαλύτερος που έχει βρεθεί ποτέ.
Σύμφωνα με μελέτη που δημοσιεύθηκε στο περιοδικό Subterranean Biology, ο ιστός καλύπτει περίπου 106 τετραγωνικά μέτρα μέσα σε στενό και χαμηλοτάβανο πέρασμα κοντά στην είσοδο του Θειούχου Σπηλαίου, στο Φαράγγι του Σαραντάπορου.
Η είσοδος του σπηλαίου βρίσκεται στην ελληνική πλευρά, ενώ τα βαθύτερα τμήματα εκτείνονται κάτω από το έδαφος της Αλβανίας.
Το σπήλαιο σμιλεύθηκε από θειικό οξύ το οποίο δημιουργήθηκε από την οξείδωση υδρόθειου στα υπόγεια νερά. Οι πρώτοι που ανακάλυψαν τον ιστό ήταν σπηλαιολόγοι της Τσεχικής Σπηλαιολογικής Εταιρείας το 2022 και ακολούθησε δειγματοληψία από επιστημονική ομάδα το 2024, την οποία ανέλυσε ο επικεφαλής συγγραφέας της τωρινής μελέτης, István Urák, καθηγητής στο Sapientia Hungarian University of Transylvania στη Ρουμανία, πριν επισκεφτεί ο ίδιος το σπήλαιο για να μελετήσει τον ιστό.
Η ανάλυση έδειξε ότι στην αποικία ζουν δύο είδη, τα Tegenaria domestica – γνωστή ως οικιακή αράχνη – και Prinerigone vagans. Ο Urák και οι συνεργάτες του υπολόγισαν την παρουσία περίπου 69.000 αραχνών από το πρώτο είδος και 42.000 από το δεύτερο.
Μέχρι τώρα τα δύο είδη δεν ήταν γνωστό ότι σχηματίζουν κοινές αποικίες, πόσο μάλλον σε τέτοια κλίμακα. Η συγκεκριμένη αποικία είναι «μια μοναδική περίπτωση συνύπαρξης δύο ειδών μέσα στην ίδια δομή ιστού σε τόσο μεγάλους αριθμούς», δήλωσε ο Urák στο LiveScience.
Γενετικές μεταλλάξεις
Οι επιστήμονες περίμεναν ότι οι T. domestica θα κυνηγούσαν τις P. vagans, όμως η πλήρης έλλειψη φωτός μπορεί να επηρεάζει την όραση των αραχνών και να αλλάζει τις συμπεριφορές θήρευσης, σύμφωνα με τη μελέτη. Στο Θειούχο Σπήλαιο οι αράχνες τρέφονται κυρίως με σκνίπες που δεν τσιμπάνε, οι οποίες με τη σειρά τους καταναλώνουν λευκά μικροβιακά βιοφίλμ – βλέννες που παράγονται από βακτήρια που οξειδώνουν το θείο στη σπηλιά. Ένα ρυάκι πλούσιο σε θείο, τροφοδοτούμενο από φυσικές πηγές, διατρέχει το σπήλαιο και δημιουργεί το χημικό περιβάλλον που στηρίζει τόσο τα μικρόβια όσο και τις σκνίπες που τα καταναλώνουν και τις αράχνες-θηρευτές τους.
Η πλούσια σε θείο διατροφή των αραχνών επηρεάζει το μικροβίωμα τους, με αποτέλεσμα να είναι σημαντικά λιγότερο ποικιλόμορφο από εκείνο των ίδιων δύο ειδών εκτός σπηλαίου, όπως αποκάλυψε η ανάλυση του εντέρου τους. Τα μοριακά δεδομένα έδειξαν επίσης ότι οι αράχνες μέσα στο σπήλαιο ήταν γενετικά διαφορετικές από τις συγγενείς τους που ζούσαν έξω, υποδηλώνοντας ότι οι κάτοικοι του σπηλαίου έχουν προσαρμοστεί στο σκοτεινό περιβάλλον τους.
Ο Urák τόνισε ότι είναι σημαντικό να διατηρηθεί η αποικία, παρά τις προκλήσεις που μπορεί να προκύπτουν από τη θέση του σπηλαίου μεταξύ δύο χωρών. Εν τω μεταξύ, οι ερευνητές ετοιμάζουν μια ακόμη μελέτη που θα αποκαλύψει περαιτέρω στοιχεία για τους κατοίκους του Θειούχου Σπηλαίου, πρόσθεσε.
cnn.gr
