Ο Φειδίας Παναγιώτου δεν είναι δημοσιογράφος. Δεν είναι καν «podcaster». Είναι ένας «YouTuber» που εξελέγη -κατά τύχη- ανεξάρτητος ευρωβουλευτής και δεν έχει την παραμικρή ηθική αναστολή για να μας αλλάξει τα φώτα. Δεν τον κόφτει ούτε η ειρήνη ούτε ο πόλεμος ούτε η ιστορία ούτε οι πραγματικότητες ούτε η δημοκρατία ούτε η πολιτική. Έχει προσωπική ατζέντα, η οποία συμπλέει με το ρωσικό αφήγημα για την εισβολή στην Ουκρανία, με την τραμπική ανάγνωση των πραγμάτων και στην Κύπρο καταλήγει στο αφήγημα του «εκάμαμεν τζι εμείς πολλά». Έστω κι αν κάνει τον Κινέζο και διαλαλεί πως του έμαθαν τη μισή ιστορία.
Η συνάντησή του με τον κατοχικό ηγέτη -για τον ίδιο- είναι απλώς μια παράμετρος της διακωμώδησης της πολιτικής, στη βάση του «όλα επιτρέπονται». Δεν πήγε στα κατεχόμενα ούτε για να δυσκολέψει αυτό το τσογλάνι του Ερντογάν ούτε για να του δώσει έναν συμβολικό πάτσο -να κάτι που θα ανέβαζε τους ακολούθους του. Πήγε, πιθανώς με παραίνεση άλλων, για να προκαλέσει συζήτηση γύρω από το όνομά του. Θα σκέφτηκε, κιόλας, πως κανείς δεν ενοχλείται όταν ο εκάστοτε Πρόεδρος της Δημοκρατίας χαριεντίζεται, τρώει και πίνει με τον εκάστοτε κατοχικό ηγέτη, χωρίς λόγο. Μα σκέφτεται, άραγε; Σκέφτονταν, άραγε, οι 71.330 ψηφοφόροι του;
ΑΛ.ΜΙΧ.
