Πλήθος φίλων, συγγενών και συναδέλφων παρευρέθηκε στην κηδεία του Σπύρου Σταυρινίδη στο Ναό Μεταμορφώσεως του Σωτήρος στο Πέρα Χωρίο για το ύστατο χαίρε στον καταξιωμένο και πολύ αγαπητό ηθοποιό, που έφυγε από τη ζωή την Κυριακή σε ηλικία 78 ετών.
Το παρών έδωσαν φυσικά οι άνθρωποι του θεάτρου στην Κύπρο, από τρεις γενιές καλλιτεχνών που συνταξίδεψαν μαζί του στη διάρκεια της σπουδαίας πορείας του στο θέατρο, αλλά και τον κινηματογράφο και την τηλεόραση.
Επικήδειο εκφώνησε εκ μέρους της πολιτείας η Υφυπουργός Πολιτισμού Λίνα Κασσιανίδου, εκ μέρους του Θεατρικού Οργανισμού Κύπρου ο πρόεδρος του ΔΣ Παντελής Βουτουρής, εκ μέρους της οικογένειας η νύφη του Μιρέττα Σταυρινίδου και εκ μέρους των συναδέλφων του ο πρόεδρος της Ένωσης Ηθοποιών Κύπρου Ανδρέας Τσέλεπος.
Στον επικήδειό της η Υφυπουργός Πολιτισμού σημείωσε ότι δικαίως χαρακτηρίζεται ως αυθεντικός εκπρόσωπος της χρυσής γενιάς των ηθοποιών που καθόρισαν την πορεία του σύγχρονου κυπριακού θεάτρου και ότι διαμόρφωσε γενιές νέων καλλιτεχνών. «Πάντοτε μετρημένος και σεμνός, υπήρξε υπόδειγμα εργατικότητας και ερμηνευτικής ευρηματικότητας. Όσοι είχαν την τύχη να συνεργαστούν μαζί του μιλούν για έναν άνθρωπο δοτικό, έναν καλλιτέχνη με πηγαίο ταλέντο, που μάγευε το κοινό με την πληθωρική του προσωπικότητα πάνω στη σκηνή» είπε.
Η Λ. Κασσιανίδου στάθηκε ακόμη στην ιδιαίτερα συγκινητική σχέση του με τους νέους ανθρώπους του θεάτρου, τους οποίους στήριζε πάντα με αγάπη. «Παραδίδοντας μαθήματα ήθους και ταπεινότητας, όταν βραβεύθηκε από την Ένωση Ηθοποιών Κύπρου πριν από μερικά χρόνια, επέλεξε αντί να μιλήσει για τον εαυτό του να μιλήσει για εκείνους λέγοντας: ‘όσο υπάρχουν αυτά τα νιάτα, υπάρχει ελπίδα και πραγματικά είμαι ήσυχος γιατί συνεχίζουν το έργο μας καλύτερα από εμάς τους παλιούς».
Ο πρόεδρος του ΘΟΚ μετέφερε τη βαθιά θλίψη όλου του προσωπικού του οργανισμού για τη μεγάλη απώλεια και στάθηκε στο γεγονός ότι ο Σπύρος Σταυρινίδης προσέφερε τις συμβουλές και τις γνώσεις του στο διάστημα της θητείας του Παντελή Βουτουρή στο ΔΣ.
Η Μιρέττα Σταυρινίδου αναγνώρισε ότι οικογένειά του ήταν αυτοί που μοιράζονταν τις έγνοιες και τα οράματά του. «Το θέατρο στάθηκε λόγος ύπαρξης. Και το υπηρέτησε παθιασμένα με το υποκριτικό του ταλέντο μέχρι θανάτου». Η ίδια μίλησε για τον ιδιόμορφο χαρακτήρα του Σπύρου Σταυρινίδη. «Ήταν ο κλασικός τύπος του μποέμ, ο επιμελώς ατημέλητος, ο αυθεντικός. Με ένα στιλ που του ταίριαζε γάντι και που αποτέλεσε τη μόνιμη σφραγίδα του. Ποτέ δεν θα μπορούσα να τον φανταστώ με άλλο συμβατικό ντύσιμο. Πληθωρικός και εμβληματικός. Κατηγορηματικός και απόλυτος σε ό,τι πρέσβευε» είπε.
Πρόσθεσε ακόμη ότι ο εκλιπών ήταν άνθρωπος σκεπτόμενος, που πολλές φορές έμενε σιωπηλός χωρίς να μπορείς να διεισδύσεις στα μύχια της ψυχής του. Ήταν επίσης ευαίσθητος και γεμάτος ανθρωπιά, καθώς και απίστευτα τρυφερός, σεμνός χωρίς καμία έπαρση με ανθρωπιά κα ήθος. Αναφέρθηκε επίσης στο γεγονός ότι μια από τις μόνιμες έγνοιες του ήταν ο πολιτισμός που δεν έχαιρε της απαιτούμενης στήριξης από την πολιτεία.
Ιδιαίτερα συγκινητικός ήταν ο επικήδειος που εκφώνησε ο στενός του συνεργάτης και φίλος, πρόεδρος της Ένωσης Ηθοποιών, ο οποίος μίλησε σε δεύτερο πρόσωπο και απευθυνόμενος στον εκλιπόντα ανέφερε:
«Υπήρξες φάρος. Όχι μόνο γνώσης και εμπειρίας, αλλά και ψυχής. Ένα απύθμενο ταλέντο. Ένας τυφώνας δημιουργικότητας και πάθους που μάς καθοδήγησε, μάς ενέπνευσε και που στο πέρασμά του μάς παρέσυρε σε υπέροχα ταξίδια- καλλιτεχνικά, ανθρώπινα, εσωτερικά. Μάς δίδαξες ότι το θέατρο δεν είναι μόνο τέχνη αλλά καθρέφτης της κοινωνίας μας, της ψυχής ενός λαού. Πίστευες ότι ο πολιτισμός είναι η ρίζα που κρατά ένα δέντρο όρθιο και όταν την κόβεις ο τόπος μαραζώνει».
» Πονούσες βαθιά για την αδιαφορία της πολιτείας προς τις τέχνες: ‘Δεν φτάνει να αγαπάς τη σκηνή, πρέπει και το κράτος να σε σέβεται’ μάς έλεγες με αυτήν την τόσο ξεχωριστή και χαρακτηριστική φωνή σου. Την ωραιότερη ίσως του κυπριακού θεάτρου. Αγωνιούσες για την έλλειψη στήριξης στους καλλιτέχνες και για το μέλλον των νέων ηθοποιών».
Ο Ανδρέας Τσέλεπος ανέφερε ακόμη ότι ως πρόεδρος αλλά και ως ενεργό, ανήσυχο, ουσιαστικό μέλος της Ένωσης Ηθοποιών Κύπρου στάθηκε μπροστάρης σε κάθε μάχη. «Δεν κρύφτηκες ποτέ. Αγωνίστηκες με σθένος για να δοθούν ευκαιρίες και να αναγνωριστούν οι άνθρωποι του πολιτισμού, όχι με λόγια αλλά με πράξεις» είπε.
«Μας ενέπνευσες. Μας μπόλιασες με το πάθος, τις ιδέες και τις αξίες σου. Τις κρατάμε σαν φυλαχτό και σου δίνουμε μια υπόσχεση: πως ο αγώνας σου θα συνεχίσει. Η κληρονομιά που αφήνεις τεράστια, το κενό σου δυσαναπλήρωτο» πρόσθεσε ακόμη.
Τέλος, ο Α. Τσέλεπος υπογράμμισε ότι ο Σπύρος θα ζει μέσα από κάθε άνθρωπο που άγγιξε, καθοδήγησε, πίστεψε και βοήθησε να εξελιχθεί. «Και κάπου εκεί, ανάμεσα στις κουίντες της μνήμης μας θα σε βλέπουμε. Να χαμογελάς, να ερμηνεύεις, να επιμένεις, να μάχεσαι, να αγαπάς».
