Την ανάγνωση του πολιτικού σκηνικού μετά την κρίση που δημιούργησε η πυρκαγιά στην ορεινή Λεμεσό επιχειρούν να κάνουν κόμματα και πολιτικοί κύκλοι. Το αρχικό συμπέρασμα που διαπιστώνεται είναι ότι επικρατούν θυμός και αγανάκτηση σε μεγάλο μέρος της κοινωνίας. Ωστόσο, αυτά τα συναισθήματα δεν στρέφονται προς μία συγκεκριμένη κατεύθυνση, όπως θα ανέμενε κανείς, αλλά εκφράζονται οριζόντια προς ολόκληρο το πολιτικό σύστημα.
Πρόκειται για μια παρατήρηση που προκάλεσε γενικό μούδιασμα στο κομματικό σκηνικό, καθώς δημιουργεί σύγχυση σχετικά με τις προθέσεις της κοινωνίας ενόψει και της μάχης των βουλευτικών εκλογών. Οι εκλογές αυτές θα είναι και η πρώτη εκλογική αναμέτρηση μετά τις πυρκαγιές και, με βάση την κάλπη, δεν είναι σαφές αν το μήνυμα θα αφορά την Κυβέρνηση. Αντίθετα, το πολιτικό κόστος φαίνεται πως θα επιμεριστεί στα κόμματα.
Το πρώτο δείγμα γραφής, όπως αυτό εκφράστηκε αφενός στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης και στις δύο εκδηλώσεις διαμαρτυρίας που πραγματοποιήθηκαν στη Λεμεσό, και αφετέρου στις συζητήσεις που γίνονται ευρύτερα στην κοινωνία, δείχνει μια γενικότερη δυσαρέσκεια προς το πολιτικό σύστημα, χωρίς να υπάρχει σαφής διαχωρισμός ως προς την επίρριψη ευθυνών. Το σύνθημα «φταίνε όλοι» κυριαρχεί και στο γενικευμένο αυτό τσουβάλιασμα περιλαμβάνονται Κυβέρνηση, Βουλή και ίσως όλοι οι θεσμοί. Πρόκειται για φαινόμενο ευρύτερης απαξίωσης από πλευράς κοινωνίας, που δημιουργεί ένα θολό σκηνικό και καθιστά ακόμη πιο δύσκολο το έργο των κομμάτων να πείσουν ενόψει εκλογών.
Χαρακτηριστικό δείγμα αποτέλεσαν και οι διαδηλώσεις των δύο τελευταίων ημερών, που έγιναν στη Λεμεσό – δηλαδή στην επαρχία όπου σημειώθηκε η καταστροφή – και όχι έξω από το Προεδρικό. Αντιθέτως, στην περίπτωση της έκρηξης στο Μαρί, η κοινωνική αντίδραση είχε ξεκάθαρη στόχευση προς την τότε Κυβέρνηση, την οποία και θεωρούσαν υπεύθυνη για τους χειρισμούς της. Σήμερα, παρότι γίνεται αναφορά σε κυβερνητικές ευθύνες και ζητούνται παραιτήσεις Υπουργών, η οργή στρέφεται και προς τη Βουλή και τα κόμματα, τα οποία σε μεγάλο βαθμό θεωρούνται συνυπεύθυνα για την αναποτελεσματικότητα του κράτους. Αυτό καθιστά ακόμη πιο δύσκολη την προσπάθεια των κομμάτων να αρθρώσουν πολιτικό λόγο και, κυρίως, να έχουν εκλογικό κέρδος. Ως αποτέλεσμα, το όλο σκηνικό προκαλεί έντονο προβληματισμό και μούδιασμα στα κομματικά επιτελεία.
Μετά τις πυρκαγιές, καταγράφηκε αρχικά διάθεση έντονης κριτικής, τουλάχιστον από τα κόμματα της αντιπολίτευσης. ΔΗΣΥ και ΑΚΕΛ εξέδωσαν τις δύο προηγούμενες μέρες σκληρές ανακοινώσεις κατά της Κυβέρνησης, ζητώντας την ανάληψη πολιτικών ευθυνών. Αυτό προκάλεσε και αντιπαράθεση με το Προεδρικό, όταν ο Βίκτωρας Παπαδόπουλος απάντησε. Βεβαίως, αυτό θα μπορούσε να αποτελεί ένα συνηθισμένο σκηνικό, το οποίο θα επαναλαμβανόταν καθημερινά υπό άλλες συνθήκες, με την αντιπολίτευση να επιχειρεί να πιέσει την Κυβέρνηση σχετικά με τις ευθύνες για την πυρκαγιά. Ωστόσο, η συνέχεια δεν ήταν αυτή. Είναι γεγονός πως, σε επίπεδο βουλευτών και εκπροσώπων κομμάτων που εμφανίζονται στα τηλεοπτικά πάνελ, ασκείται έντονη κριτική. Σε επίπεδο επίσημων ανακοινώσεων ή δηλώσεων, όμως, παρατηρείται αυτοσυγκράτηση. Ούτε από πλευράς ΔΗΣΥ ούτε από πλευράς ΑΚΕΛ υπήρξε άλλη ανακοίνωση, ενώ ο Στέφανος Στεφάνου, στις δηλώσεις του προχθές μετά την περιοδεία του στην πληγείσα περιοχή, ήταν ιδιαίτερα προσεκτικός. Αντίστοιχα, προσεκτικές ήταν και οι πρώτες ανακοινώσεις του ΕΛΑΜ, το οποίο εστίασε στις εθελοντικές πρωτοβουλίες στελεχών του κατά τη διάρκεια των πυρκαγιών, όπως συνηθίζει σε ανάλογες περιστάσεις.
Από την άλλη, ιδιαίτερα προσεκτικά ήταν και τα συμπολιτευόμενα κόμματα στις τοποθετήσεις τους, δίνοντας έμφαση στην προβολή των μέτρων στήριξης που λαμβάνει η Κυβέρνηση για τις πυρόπληκτες περιοχές. Είναι αλήθεια ότι κατά τη διάρκεια των πυρκαγιών υπήρξε γκρίνια και προβληματισμός, με ορισμένους να εκτιμούν πως μπορεί να υπάρξει ρήγμα στις σχέσεις εντός της συμπολίτευσης. Ωστόσο, στην πορεία τα πράγματα εξελίχθηκαν διαφορετικά, με τα συμπολιτευόμενα κόμματα να παραμένουν σε γενικές γραμμές στο πλευρό της Κυβέρνησης.
Επιχείρηση πολιτικής εκμετάλλευσης
Μέσα σε αυτό το σκηνικό μιας κοινωνίας που «σιγοβράζει», αναπτύσσεται και μια τάση πολιτικής εκμετάλλευσης της κρίσης. Δεν είναι τυχαία τα όσα είχαν προηγηθεί σχετικά με τη δεύτερη διαδήλωση που είχε προγραμματιστεί για την Πέμπτη, με φερόμενο οργανωτή άτομο που ήταν δηλωμένα ενταγμένο σε συγκεκριμένο πολιτικό χώρο. Η δημοσιοποίηση του θέματος από τον «Φιλελεύθερο» προκάλεσε την έκδοση ανακοίνωσης από το Κίνημα ΑΛΜΑ, το οποίο θέλησε να διαχωρίσει τη θέση του, ενώ ο Οδυσσέας Μιχαηλίδης θέλησε επίσης να κρατήσει αποστάσεις.
Το γενικό συμπέρασμα είναι ότι η κρίση που προκάλεσαν οι πυρκαγιές έχει καταστήσει ακόμη πιο ρευστό το πολιτικό σκηνικό, με το τοπίο να μοιάζει με κινούμενη άμμο, μέσα στην οποία κινδυνεύουν να βουλιάξουν όλοι μαζί.
