Ο ίδιος άνθρωπος, η ίδια ομάδα, οι ίδιες αποφάσεις. Κι όμως, κάθε φορά διαφορετική ανάγνωση. Αυτό είναι το παράδοξο που χαρακτηρίζει μερίδα του κόσμου της Ομόνοιας και ήρθε ξανά στην επιφάνεια με αφορμή το πρόσφατο παιχνίδι με τη Ράκοφ.
Όταν ο Χένινγκ Μπεργκ εφαρμόζει ροτέισιον στα ευρωπαϊκά παιχνίδια και τα αποτελέσματα είναι θετικά, η αποθέωση είναι δεδομένη. «Σωστός», «διαβασμένος», «κρατά την ομάδα φρέσκια για το πρωτάθλημα», λένε οι οπαδοί. Και όχι άδικα. Ο μεγάλος στόχος της σεζόν είναι εγχώριος και ο Νορβηγός τεχνικός, με συνέπεια στη φιλοσοφία του, προσπαθεί να τον υπηρετήσει, διαχειριζόμενος το ρόστερ σε ένα απαιτητικό πρόγραμμα.
Όταν όμως το αποτέλεσμα δεν είναι το επιθυμητό, ασκείται κριτική και σε κάποιες περιπτώσεις ακραία. Το ροτέισιον από πλεονέκτημα γίνεται «ρίσκο», «λανθασμένη επιλογή». Όπως συνέβη στο ματς με τη Ράκοφ. Κι όλα αυτά, ενώ η Ομόνοια είχε ήδη εξασφαλίσει την πρόκρισή της στα πλέι οφ με φόντο τους «16» του Κόνφερενς Λιγκ. Δηλαδή, μιλάμε για ένα παιχνίδι που δεν ανέτρεπε τον ευρωπαϊκό στόχο, αλλά εντασσόταν σε μια συνολική στρατηγική διαχείρισης δυνάμεων.
Διαβάστε επίσης: Μπεργκ: «Έπρεπε να κάνουμε πολλές αλλαγές» (vid)
Δεν μπορεί η ίδια απόφαση να κρίνεται σωστή ή λανθασμένη αποκλειστικά και μόνο από το αποτέλεσμα. Αν αποδέχεσαι τη φιλοσοφία, την αποδέχεσαι και στα εύκολα και στα δύσκολα. Αν όχι, τότε η συζήτηση είναι άλλη. Όπως λέμε και στην κυπριακή διάλεκτο, «δεν βρέθετε η ίσια μας».
Και αυτό δεν αφορά μόνο τον Μπεργκ ή το ροτέισιον. Αφορά τον τρόπο που στηρίζουμε ή όχι μια λογική και κυρίως το πόσο σταθεροί είμαστε στις απόψεις μας.
