Η πολιτική είναι πολλές και η τέχνη να παρουσιάζονται τα γεγονότα όχι ακριβώς ως έχουν αλλά κατά του πως θέλει ένας πολιτικός ή ένα κόμμα να τα βλέπουν οι πολίτες. Κι ενώ η πραγματικότητα είναι εκεί μπροστά τους πολίτες, τα δεδομένα υπάρχουν ενώπιόν τους, εν τέλει τα πράγματα τα βλέπει κάποιος σύμφωνα με τις ερμηνείες που δίνονται και όχι στη βάση της πραγματικότητας.
Κι ενώ στην πραγματικότητα έχουμε ένα ποτήρι το οποίο είναι γεμάτο με νερό ως τη μέση, όταν το κοιτάξουμε από διαφορετικές πολιτικές οπτικές γωνίες τότε διαφοροποιείται και η δική μας αντίληψη. Κοιτάζοντας το από κάτω προς τα πάνω τότε το ποτήρι έχει νερό και αρκετό. Εάν το δούμε από τα πάνω προς τα κάτω τότε είναι άδειο και δεν έχει νερό. Όμως τα δεδομένα παραμένουν τα ίδια, ένα ποτήρι με συγκεκριμένη ποσότητα νερού.
Το παράδειγμα του ποτηριού με το νερό θυμήθηκα τις τελευταίες 24 ώρες διαβάζοντας και ακούοντας τις ανακοινώσεις και τις δηλώσεις γύρω από τον διορισμό του ειδικού απεσταλμένου της Ευρωπαϊκής Επιτροπής για το Κυπριακό, Γιοχάνες Χαν.
Η κυβερνητική πλευρά (που φρόντισε να βάλει το νερό στο ποτήρι) έχει κάθε λόγο να εμφανίζεται ικανοποιημένη από τον διορισμό Χαν. Εξάλλου όπως δηλώνουν αυτό το διάστημα κυβερνητικά στελέχη, κάποιος θα πρέπει να δει την κατάσταση πραγμάτων πως ήταν πριν από ένα χρόνο. Ή εάν πάμε πιο πίσω, ποια ήταν η κατάσταση πριν από δύο χρόνια. Υπό αυτή την οπτική γωνία, ναι υπάρχει νερό στο ποτήρι και είναι και αρκετό.
Όμως υπάρχει και η άλλη άποψη: αυτή που βλέπει το ποτήρι είναι να είναι άδειο (αποφεύγοντας να προσθέσει το «μισό» μπροστά) ή ότι δεν είναι γεμάτο. Προσεγγίζει δηλαδή τον διορισμό Χαν με μια αντίθετη οπτική γωνιά απ’ αυτή της κυβέρνησης. Είναι η πλευρά εκείνη που λέει πως καλός μεν ο διορισμός αλλά… είναι τεχνοκράτης, είναι από την Κομισιόν και ο Χριστοδουλίδης ήθελε πολιτικό διορισμό από το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο, η προηγούμενη ανάμιξη της ΕΕ ήταν πιο ξεκάθαρη, και ενδεχομένως να υπάρξει μια πιθανή αντίδραση από τουρκικής πλευράς.
Εν ολίγοις… το ποτήρι είναι μισογεμάτο, δεν είναι γεμάτο νερό, άρα θα διψάσουμε.
Εάν όμως επιμένουμε στη λογική του τι αρνητικό μπορεί να προκύψει τότε σίγουρα το αποτέλεσμα θα είναι αρνητικό. Επιμένοντας στη λογική του μισοάδειου ποτηριού στο τέλος θα κινδυνεύουμε από αφυδάτωση ενώ το νερό θα παραμένει μέσα στο ποτήρι.
Είναι αρκετός ο διορισμός Χαν για να υπάρξει κινητικότητα στο Κυπριακό; Σίγουρα όχι.
Είναι μια θετική εξέλιξη ο διορισμός απεσταλμένου από πλευράς Ευρωπαϊκής Επιτροπής. Σίγουρα ναι.
Γιατί εάν πάμε πίσω, για παράδειγμα τον Οκτώβρη και τον Νοέμβρη του 2023 η εικόνα, όπως την παρουσίαζαν κάποιοι, εκτός ή απέναντι από την κυβέρνηση ήταν… «Περάσαμε πολλούς μήνες να μας λεν αυτά τα ανόητα περί δήθεν αντιπροσώπου της ΕΕ… Μας είπαν και μεγαλόγδουπα ονόματα χωρίς να υπάρχει καμία βάση, όλη η Ευρώπη γελούσε μαζί μας… έχουμε ένα έλλειμμα αξιοπιστίας με αποτέλεσμα ο ΓΓ του ΟΗΕ παρόλο που δείχνει κάποιο ενδιαφέρον να κάνει κάτι δεν έχει ακόμα πειστεί για τις προθέσεις μας και μας βάζει και στο ίδιο τσουβάλι με την κατοχική διοίκηση του κ. Τατάρ». Υπήρξε και η θέσης πως: «Ο ορισμός απεσταλμένου θα αποδειχθεί ‘ένα πουκάμισο αδειανό, εάν δεν αποσαφηνιστεί το πλαίσιο στο οποίο θα λειτουργήσει και συγκεκριμένα, αν δεν πείσουμε την άλλη πλευρά για την πολιτική ισότητα…».
Στο διάστημα που μεσολάβησε είχαμε: τον διορισμό της Μαρία Άνχελα Ολγκίν Κουεγιάρ ως προσωπική απεσταλμένη του ΓΓ, συνάντηση του ΓΓ ΟΗΕ με τους δύο ηγέτες, πραγματοποίηση άτυπης πολυμερούς διάσκεψης, επαναδιορισμός Ολγκίν, ανακοίνωση νέας πολυμερούς και διορισμός απεσταλμένου της Κομισιόν.
Όλα αυτά από μόνα τους δεν συνιστούν νέες συνομιλίες ή κάτι περισσότερο από μια νέα προσπάθεια. Είναι όμως θετικές εξελίξεις που μπορεί με θετική στάση και προσέγγιση της τουρκικής πλευράς να προχωρήσουν ακόμα περισσότερο.
