Με την Ομοσπονδιακή Τράπεζα των ΗΠΑ (Fed) να αρνείται να μειώσει τα επιτόκια, και τον Ντόναλντ Τραμπ να πιέζει για μειώσεις, εξαπολύοντας συχνά επιθέσεις κατά του προέδρου της Fed, Τζερόμ Πάουελ, υπάρχει ένα “όπλο” το οποίο θα μπορούσε να χρησιμοποιήσει η κυβέρνηση Τραμπ ώστε να μπορέσει να ξεκινήσει μια τεράστια και αναγκαία αναθεώρηση.
Ειδικότερα, το υπουργείο Οικονομικών θα πρέπει να εκδώσει κρατικά ομόλογα που συνδέονται με τον χρυσό. Οι εν λόγω τίτλοι θα προσφέρουν μία απλή, καθημερινή ένδειξη για το αν η Ουάσινγκτον υπονομεύει την ακεραιότητα του δολαρίου ή διατηρεί την αξία του.
Η γνωστή οικονομολόγος Judy Shelton, στο θεμελιώδες βιβλίο της “Good as Gold: How to Unleash the Power of Sound Money”, παρουσιάζει ένα μοντέλο για το πώς θα μπορούσε να λειτουργήσει αυτό. Η Ουάσινγκτον θα πουλούσε ένα ομόλογο μηδενικού κουπονιού με λήξη, ας πούμε, πέντε ετών. Το βαθύτατα θετικό στοιχείο: Κατά τη λήξη, ο επενδυτής θα μπορούσε να επιλέξει – να πάρει πίσω το κεφάλαιο σε δολάρια ή σε χρυσό. Για παράδειγμα, αγοράζετε ένα χρυσό ομόλογο πενταετούς διάρκειας για 1 εκατ. δολάρια. Στη λήξη, το ομόλογο θα σας επιτρέψει να πάρετε μετρητά ή μια συγκεκριμένη ποσότητα χρυσού, στην προκειμένη περίπτωση, περίπου 280 ουγγιές.
Αν η Ουάσιγκτον και η Ομοσπονδιακή Τράπεζα των ΗΠΑ δεν συμπεριφερθούν σωστά, όπως έκαναν και στο πρόσφατο παρελθόν, μπορεί να εισπράξετε χρυσό αξίας 1,5 εκατ. δολαρίων. Η Ουάσινγκτον θα έβαζε στην άκρη ένα συγκεκριμένο ποσό από τα 261 εκατ. ουγγιές χρυσού που διαθέτει για να καλύψει τις πιθανές υποχρεώσεις της. Το ενδιαφέρον είναι ότι κάθε μέρα οι άνθρωποι θα μπορούσαν να βλέπουν αν η Ουάσινγκτον “παίζει” με την αξία του δολαρίου.
Ένα αδύναμο δολάριο θα σήμαινε ότι ο θείος Σαμ θα έχανε χρυσό. Ενστικτωδώς, στους περισσότερους ανθρώπους δεν θα άρεσε αυτό, γνωρίζοντας ότι αυτό προμηνύει προβλήματα. Η τιμή αυτών των χρυσών ομολόγων θα αποτελούσε ένα μεγάλο βαρόμετρο για την οικονομική υγεία της Ουάσιγκτον.
Ο χρυσός διατηρεί την εγγενή του αξία καλύτερα από οτιδήποτε άλλο στη γη – και το κάνει εδώ και χιλιάδες χρόνια. Είναι για τη σταθερή αξία ό,τι είναι το Βόρειο Άστρο για την πλοήγηση. Είναι ένα σταθερό στοιχείο. Όταν η τιμή του χρυσού αυξομειώνεται, αυτό αντανακλά τις αλλαγές στην αξία του δολαρίου, όχι στο κίτρινο μέταλλο.
Στις μέρες μας, οι επενδυτές διψούν για προστασία από τον πληθωρισμό. Γι’ αυτό έχουν αγοράσει περίπου 2,6 τρισ. δολάρια σε τίτλους του Δημοσίου που προστατεύονται από τον πληθωρισμό (Treasury Inflation-Protected Securities, TIPS), παρόλο που το ονομαστικό επιτόκιο είναι χαμηλό σε σύγκριση με τα κανονικά ομόλογα του Δημοσίου.
Τα χρυσά ομόλογα θα γίνονταν επίσης ένα όπλο ενάντια στην ίδια την καταστροφική φιλοσοφία που καθοδηγεί την πολιτική της Ομοσπονδιακής Τράπεζας των ΗΠΑ: την πεποίθηση ότι η ευημερία προκαλεί πληθωρισμό. Η Fed φοβάται ότι μια ζωντανή οικονομία θα στείλει τις τιμές υψηλότερα. Δεν κάνει διάκριση μεταξύ των εξόδων που αυξάνονται από φυσικές καταστροφές, τις πανδημίες ή την κυβερνητική πολιτική, όπως οι φόροι επί των πωλήσεων και οι κανονισμοί, και του κλασικού πληθωρισμού που έρχεται όταν μειώνεις την αξία του δολαρίου.
Η Judy Shelton επισημαίνει σωστά ότι πρέπει να αποκλείσουμε τη χειραγώγηση του κόστους κεφαλαίου από την κεντρική τράπεζα για την τόνωση ή τον περιορισμό της οικονομικής δραστηριότητας. Αυτός ο σοσιαλιστικού τύπου τρόπος σκέψης πρέπει να δεχθεί επίθεση.
Το χρήμα μετράει την αξία με τον τρόπο που ένα ρολόι μετράει τον χρόνο, ένας χάρακας μετράει το μήκος και μια ζυγαριά μετράει το βάρος. Όλοι γνωρίζουμε ότι οι αγορές λειτουργούν καλύτερα με σταθερά βάρη και μέτρα.
Η Fed θα πρέπει να επικεντρωθεί μόνο στη διατήρηση της αξίας του δολαρίου. Δεν θα πρέπει να συνεχίσει να προσπαθεί να χειραγωγήσει την οικονομική δραστηριότητα. Δεν θα πρέπει να χειραγωγεί τα επιτόκια. Είναι παράλογο το γεγονός ότι ένα τρίμηνο έντοκο γραμμάτιο του δημοσίου αποδίδει 4,3%. Ένα επιτόκιο της αγοράς θα ήταν πιθανότατα το μισό από αυτό.
Τα χρυσά ομόλογα θα βοηθούσαν να αναδειχθεί πόσο παραπλανητική έχει γίνει η πραγματική αποστολή της Fed. Θα αποτελούσαν το προγεφύρωμα για μια μεγάλη μεταρρύθμιση.
Forbes
