Η Χαμάς κατέθεσε μήνυση ενάντια στη βρετανική Κυβέρνηση σε δικαστήριο του Λονδίνου απαιτώντας την ανάκληση του επίσημου χαρακτηρισμού της ως τρομοκρατικής οργάνωσης στη Βρετανία. Από το 2001 η Βρετανία κατηγοριοποίησε ως τρομοκρατική οργάνωση μόνο τις Ταξιαρχίες αλ Κασάμ, την «ένοπλη πτέρυγα» της Χαμάς.
Το 2021, ωστόσο, προχώρησε στην συμπερίληψη στη λίστα των τρομοκρατικών οργανώσεων και των υπολοίπων παρακλαδιών της Οργάνωσης εξηγώντας πως με βάση όλα τα δεδομένα πλέον, «η προσέγγιση της διάκρισης μεταξύ των τμημάτων της Χαμάς», ήταν προσχηματική. «Η Χαμάς είναι μια σύνθετη αλλά ενιαία τρομοκρατική οργάνωση», κατέληγε το αιτιολογικό της απόφασης.
Με την μήνυση η Χαμάς αξιώνει παράλληλα να αναγνωριστεί ο «νόμιμος ρόλος (της) ως παλαιστινιακό κίνημα αντίστασης». Με βάση τη βρετανική νομοθεσία το Home Office, το βρετανικό υπουργείο Εσωτερικών, έχει προθεσμία 90 ημερών για να αποδεχθεί ή να απορρίψει την αξίωση της τρομοκρατικής οργάνωσης.
Εάν την απορρίψει, το ζήτημα θα παραπεμφθεί στο Εφετείο.
Η ομολογουμένως πρωτοφανής σε θράσος κίνηση θα μπορούσε να ιδωθεί και ως αστείο, εξαιρετικά κακόγουστο έστω, αλλά δυστυχώς δεν είναι. Η προσπάθεια να αναγνωριστεί ως «κίνημα αντίστασης» μία σκοτεινή ισλαμιστική οργάνωση η οποία σε τίποτα δεν διαφέρει από τον όποιο ISIS και η οποία έσφαξε και σφάζει αδιακρίτως όχι μόνο Ισραηλινούς – Εβραίους όπως και Άραβες – αλλά και όσους Παλαιστινίους τολμήσουν να την αμφισβητήσουν δεν θα περνούσε σε όργανο της τελευταίας τριτοκοσμικής μπανανίας, πόσω δε μάλλον σε βρετανικά υπουργεία και Δικαστήρια. Όσο κι αν η Γηραιά Αλβιώνα βιώνει σήμερα τη χειρότερη περίοδο παρακμής στη σύγχρονη Ιστορία της, σε τέτοιο σημείο σίγουρα δεν έχει φτάσει.
Αυτό που πραγματικά επιδιώκει η Χαμάς, δεν είναι καν η αναγνώρισή της ως εκπροσώπου των Παλαιστινίων την ώρα που πλέον μετά βίας φέρεται να εκφράζει το 30% του πληθυσμού τους στη Γάζα, αυτό με μετρήσεις αραβικών ακαδημαϊκών ιδρυμάτων.
Άλλωστε, κανείς δεν θα ήθελε αντί στήριξης στην Παλαιστινιακή Αρχή να αναγνωρίσει ρόλο «αντιστασιακού κινήματος» σε μια εγκληματική οργάνωση, προϊόν της Μουσουλμανικής Αδελφότητας και όσων προωθούν τον εξτρεμισμό της στη Μέση Ανατολή. Όπως ούτε και την προσπάθειά της Χαμάς, να αλώσει τη Δύση μεταφέροντας την «τζιχάντ» τον «ιερό πόλεμο» στις χώρες των απίστων. Είτε αυτή παρουσιάζεται μέσω ήπιων τάχα περιπτώσεων όπως ο Ερντογάν, είτε δείχνει το πραγματικό της πρόσωπο όπως η Αλ Κάιντα, η Χαμάς και άλλες τρομοκρατικές οργανώσεις.
Είναι ενδιαφέρον να δει κανείς τι λέει ένα από τα Σώματα το οποίο ασχολείται με το φαινόμενο, το ακαδημαϊκό Κέντρο για τις Στρατηγικές Σπουδές και την Έρευνα των Ηνωμένων Αραβικών Εμιράτων: «Από την ίδρυσή της το 1928 από τον Χασάν Αλ Μπάνα, η Μουσουλμανική Αδελφότητα προσπάθησε να παρουσιαστεί ως η μετριοπαθής εκδήλωση των κινημάτων του πολιτικού Ισλάμ και να εκφράσει την απόρριψη κάθε μορφής βίας, εξτρεμισμού και τρομοκρατίας. Ωστόσο, μια πιο προσεκτική ματιά στην Ιστορία της από την ίδρυσή της και μια σχολαστική επισκόπηση της βιβλιογραφίας και της πολιτικής και θρησκευτικής ιδεολογίας της αποκαλύπτει εύκολα το ψεύδος αυτών των μη ρεαλιστικών ισχυρισμών και αποκαλύπτει ότι η ομάδα αυτή είναι η πηγή της τρομοκρατίας και του εξτρεμισμού τόσο σε περιφερειακό όσο και σε παγκόσμιο επίπεδο».
Τι επιδιώκει, λοιπόν, η Χαμάς; Εκμεταλλευόμενη την άγνοια των δυτικών μαζών αλλά και την δικτατορία της πολιτικής ορθότητας που επιβάλλεται πλέον στο όνομα της ελευθερίας και της δημοκρατίας από άτομα «προοδευτικά» τάχα των οποίων η ιδεολογία μόνο με αυτές δεν έχουν να κάνει και είναι ότι πιο ολοκληρωτικό υπάρχει σήμερα μαζί με την ακροδεξιά, προσπαθεί να δημιουργήσει μια συζήτηση με τους πιο πάνω όρους, για το τι είναι τελικά η τρομοκρατία.
Είναι μια συζήτηση χωρίς κανένα κόστος για την τρομοκρατική οργάνωση και όσους την προωθούν, προωθώντας ενίοτε και τον εαυτό τους μαζί της, όπως ο Ερντογάν και οι Καταρινοί. Ό,τι βγάλει η Χαμάς, ειδικά στο Ηνωμένο Βασίλειο όπου το ίδιο το BBC αρνείται να αποκαλέσει τρομοκρατική έστω και την πρακτική της Χαμάς παρά την επίσημη απόφαση της χώρας και την τακτική του Παλατιού (!) θα είναι κέρδος και μάλιστα μεγάλο.
Ειδικά σε μια περίοδο κατά την οποία τα περί «γενοκτονίας» στη Γάζα δεν υιοθετούνται από κανέναν και το Διεθνές Ποινικό Δικαστήριο αδυνατεί να στοιχειοθετήσει υπόθεση προσπαθώντας να περισώσει ότι μπορεί από την αξιοπιστία του, ενώ ο διαβόητος Εισαγγελέας Καρίμ Χαν ερευνάται από το ίδιο το Σώμα για σεξουαλικά αδικήματα.
Σε μια περιοχή δε, όπως η Γάζα, μια περιοχή όπου ο πληθυσμός αυξήθηκε παρά τις απώλειες του Πολέμου – τις οποίες η Χαμάς μειώνει σιγά – σιγά όπως είδαμε τις προάλλες – είναι (τραγικά) αστείο να μιλάει κανείς για γενοκτονίες. Τώρα που και τα της «πείνας στη Γάζα» αποδείχθηκαν ανέκδοτο με εκατοντάδες τόνους κλεμμένων τροφίμων να διοχετεύονται στην μαύρη αγορά από την ίδια τη Χαμάς. Μια οργάνωση της οποίας το Καταστατικό καλεί σε εξόντωση των Εβραίων.
Σ’ αυτά όλα, η Χαμάς χρειάζεται δύο πράγματα: ένα αφήγημα και κάποιους πρόθυμους να το αναπαράξουν. Με τη χορηγεία του Κατάρ το οποίο δεν την εγκατέλειψε ποτέ και το οποίο δεν έχει αλώσει μόνο κάποια αμερικανικά πανεπιστήμια με τις εκατοντάδες των εκατομμυρίων που διοχετεύει στη Δύση για να προωθεί την ατζέντα των ισλαμιστών της Αδελφότητας και βεβαίως με τη βοήθεια των γνωστών ανενημέρωτων και χρήσιμων ηλιθίων στη Δύση. Θα το πετύχει;
*Ανταποκριτής, Ελληνική Ραδιοφωνία Τηλεόραση ΕΡΤ
