Ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας έδωσε πίστη το βράδυ της Κυριακής στις διαβεβαιώσεις των ηγετών των εργοδοτικών συνδέσμων ότι ήταν πρόθυμοι για έναν «έντιμο συμβιβασμό», παρέχοντας 100% ΑΤΑ (έναντι του σημερινού 66.7%) στους εργαζόμενους που ήδη επωφελούνται από τον θεσμό, συν όσους λαμβάνουν τον κατώτατο μισθό. Για να μην πάρουν όλοι.
Νοουμένου, δηλαδή, ότι η Κυβέρνηση θα υπαναχωρούσε από το πλαίσιο πολιτικής που είχε καταθέσει και το οποίο προέβλεπε ΑΤΑ σε Όλους, με κάποιες προνομιακές διευθετήσεις για όσους ήδη λαμβάνουν ΑΤΑ. Ώστε να μην εξεγερθούν οι υψηλόμισθοι εκ των δημοσίων υπαλλήλων και η ΠΑΣΥΔΥ.
Ο Πρόεδρος έκανε γαργάρα τη δέσμευση για ΑΤΑ σε Όλους, με έμφαση στους χαμηλόμισθους και τη μεσαία τάξη, προκειμένου να «γοράσει τον μπελά» και να υπάρξει συμφωνία που θα απέτρεπε διατάραξη της εργατικής ειρήνης.
Και οι εκπρόσωποι των εργοδοτών έφυγαν από το Προεδρικό επιφυλασσόμενοι να εξασφαλίσουν και τυπικά το «ναι» των οργανώσεών τους χθες Τρίτη.
Δεν την εξασφάλισαν. Διότι, όπως γράψαμε και στη χθεσινή στήλη, το θέμα της παραχώρησης ΑΤΑ στα φτωχόπαιδα -άσπρα, μελαμψά, πράσινα, κίτρινα- που παίρνουν -αν παίρνουν- κατώτατο μισθό δεν είναι απλή υπόθεση για κάποιους μεγαλοεργοδότες. Σημειώσαμε χθες πως η ΑΤΑ στους εργαζόμενους των χιλίων ευρώ είναι αυτονόητη για τους λογικούς ανθρώπους, αλλά αδιανόητη για κάποιους άλλους.
Ε, ψες, προφανώς όλη η ΟΕΒ και όλο το ΚΕΒΕ συμφώνησαν πως είναι αδιανόητο να προσμετράται ΑΤΑ κάθε χρόνο στους λήπτες κατώτατου μισθού, όταν έχει πληθωρισμό και όταν έχει «ανάπτυξη».
Και είπαν όχι στον συμβιβασμό που με δική τους επιμονή αποδέχθηκε ο Πρόεδρος Χριστοδουλίδης.
Οι συντεχνίες όμως, πρόλαβαν και είπαν ναι στον συμβιβασμό (που αφήνει αδικαίωτες τις στρατιές των χαμηλόμισθων του ιδιωτικού τομέα) και πάλι καλά που σκέφτηκαν και έβαλαν μέσα στην απόφασή τους «αλλά δεν θα αλλάξει ούτε γιώτα από την κυβερνητική πρόταση».
Όταν λέμε ούτε γιώτα, εννοούμε οποιοδήποτε γράμμα του αλφαβήτου, σωστά;
Εν ολίγοις, κανένας άλλος διάλογος. Ούτε από το τηλέφωνο.
Και αυτό δεν αφορά μόνο τις συντεχνίες, αφορά και τον Πρόεδρο. Ο οποίος, μετά την κωλοτούμπα της Κυριακής, ευτυχώς είπε (του ξέφυγε – δεν του ξέφυγε δεν μας ενδιαφέρει) πως ο διάλογος τέλειωσε. Δεν έχει άλλο.
Άρα λοιπόν: Έχουμε μια Κυβέρνηση που είπε αρχικά πως το σωστό και το δίκαιο είναι να παίρνουν ΟΛΟΙ την ΑΤΑ άμα έχει πληθωρισμό μέχρι 4%, αλλά αυτοί που θα πάρουν πρώτη φορά ΑΤΑ θα την πάρουν σε ποσοστό 100% της αύξησης του πληθωρισμού, για μισθό μέχρι 2,500 ευρώ. Νόου πρόπλεμ. Στην αστοσιά φελά και το χαλάζι, δεν λέμε;
Μετά που οι εργοδότες αφηνίασαν και ζητούσαν την κεφαλή του Παναγιώτου επί πίνακι και οι συντεχνίες αντί να κάτσουν πάνω στο κυβερνητικό πλαίσιο πολιτικής και να πουν «να μην αλλάξει ούτε γιώτα», κάτι που είπαν χθες για υποδεέστερες ρυθμίσεις, ο Πρόεδρος δέχθηκε να «πουλήσει» τους εκτός ΑΤΑ και να ικανοποιήσει τους εντός. Συν τους λήπτες κατώτατου μισθού, κάπου 50-60 χιλιάδες, καθόλου αμελητέο, αλλά όχι αρκετό.
Αλλά οι εργοδότες είπαν όχι.
Θέλουν και άλλο διάλογο.
Αλλά ο Πρόεδρος πρόλαβε και είπε «ο διάλογος τέλειωσε».
Και οι συντεχνίες είπαν «δεν αλλάζει ούτε γιώτα».
Τι χαμπάρια τώρα κ. Πρόεδρε;
Απλώς, στείλτε το αρχικό πλαίσιο πολιτικής για την ΑΤΑ εν είδει νομοσχεδίου στη Βουλή. Η αποκατάσταση της αγοραστικής δύναμης των μισθών σε περιόδους ανάπτυξης και πληθωρισμού δεν αφορά ούτε τους εργοδότες, ούτε τις συντεχνίες. Αφορά το κράτος. Κυβέρνηση και Βουλή.
