Η εβδομάδα που πέρασε μας επιφύλασσε μεγάλες εκπλήξεις από το αμερικανικό πολιτικό και διπλωματικό μέτωπο.
Η πρώτη, που είναι αρνητική, ήρθε από τον πρώην πρέσβη των ΗΠΑ στη Λευκωσία, Τζον Κόνιγκ, έναν άγρια φιλότουρκο Αμερικανό διπλωμάτη, ο οποίος κατά τη διάρκεια της θητείας του προσπάθησε να πείσει για το άνοιγμα της κατεχόμενης Αμμοχώστου υπό …τουρκική διοίκηση!!! Απαιτούσε από τον τότε Πρόεδρο της Κυπριακής Δημοκρατίας, Νίκο Αναστασιάδη, να θέσει την υπογραφή του σε αυτή την απαράδεκτη εισήγηση του. Ο Κόνιγκ έλεγε και ψέματα ισχυριζόμενος ότι ήταν πρόταση του Αμερικανού τότε Αντιπροέδρου Τζο Μπάιντεν.
Ο μετέπειτα Πρόεδρος των ΗΠΑ δεν είχε ιδέα. Και το λέω μετά λόγου γνώσεως διότι την επίμαχη ερώτηση σε κεκλεισμένων των θυρών ενημέρωση, την υπέβαλα εγώ. Αργότερα ο κ. Αναστασιάδης επιβεβαίωσε την πληροφορία μου μετά από επικοινωνία με το γραφείο του κ. Μπάιντεν.
Τα αποκαλυπτήρια του Κόνιγκ, έκαναν έξω φρενών τον τότε Πρόεδρο και αυτός ήταν ο λόγος της ρήξης του κ. Αναστασιάδη με τον τότε πρέσβη των ΗΠΑ, ο οποίος ξεκίνησε να βυσσοδομεί εναντίον του σε συνεργασία με τουλάχιστον δύο προεδρικούς συνεργάτες. Η αλήθεια να λέγεται κ. Αναστασιάδη. Τους «προδότες» σας, όπως τους χαρακτηρίζετε τώρα, εσείς τους επιλέξατε. Και τους ακούγατε όταν μας έβριζαν και ζητούσαν την απόλυση μας από τα ελληνικά ΜΜΕ στα οποία εργαζόμασταν. Αλλά σε ότι αφορά τον Κόνιγκ ο τέως Πρόεδρος έχει απόλυτο δίκιο. Καθοδηγείται μέχρι σήμερα από μίσος για την Ελλάδα και για την Κύπρο, αν και έχει οικογενειακή σχέση με την ελληνική Μακεδονία. Ήταν και φιλοσκοπιανός ο τύπος.
Η δεύτερη έκπληξη, που είναι πολύ θετική, αφορά τη σημερινή Πρέσβειρα των ΗΠΑ. Και δεν πρέπει να την χαρακτηρίζουμε έκπληξη, διότι η αγαπητή σε όλους Τζούλι Ντέιβις (Φίσερ) αποδεδειγμένα λατρεύει την Κύπρο και το λαό της.
Έχε δώσει διπλωματικές μάχες για την Πατρίδα μας και της αξίζουν ευχαριστίες. Εστάλη στο νησί σε μία δύσκολη μεταβατική περίοδο για την Κύπρο, και βοήθησε στην αναβάθμιση των σχέσεων της Λευκωσίας με την Ουάσιγκτον. Αυτή τη στιγμή οι σχέσεις είναι όπως αυτές που έχει η Αμερική με τους βασικούς συμμάχους της στο ΝΑΤΟ, χωρίς όμως να είναι μέλος της Δυτικής Συμμαχίας. Και αυτό οφείλεται στην κυρία Πρέσβειρα, η οποία είδε στον Νίκο Χριστοδουλίδη ένα αποφασισμένο Δυτικό ηγέτη.
Τον βοήθησε επίσης να επιτύχει τον τερματισμό κάθε εξάρτησης από τη Ρωσία του αυταρχικού Βλαδίμηρου Πούτιν, του φίλου του ισλαμιστή Ερντογάν που τον ενίσχυσε με το σύστημα S-400 και του κατασκευάζει το πυρηνικό εργοστάσιο απέναντι από τον κατεχόμενο κυπριακό βορρά. Η Ρωσία, δεν μπορεί πλέον να χρησιμοποιεί την Κύπρο ως πλυντήριο του αμαρτωλού και βρώμικου χρήματος της. Και εδώ πρέπει να τονίσουμε ότι έχουν ευθύνη οι Κύπριοι τραπεζίτες. Είναι μέσα στον βούρκο της διαφθοράς. Μόνο να παίρνουν τις περιουσίες των φτωχών ανθρώπων είναι …ικανοί!!! Αυτά είναι ντροπής πράγματα.
Η Αμερικανίδα Πρέσβειρα είναι η επιλογή του Προέδρου Ντόναλντ Τραμπ και του υπουργού Εξωτερικών Μάρκο Ρούμπιο, να ηγηθεί της πρεσβείας των ΗΠΑ στο μαρτυρικό Κίεβο, παραμένοντας και στο πόστο της στην Κύπρο. Πρόκειται για μία εξαιρετική εξέλιξη για την ίδια την Πρέσβειρα, αλλά και για την Κύπρο. Από τη νέα της θέση σίγουρα δεν θα ξεχάσει το νησί μας. Ακριβώς το αντίθετο θα συμβεί.
Στο παρασκήνιο συμβαίνουν φοβερά πράγματα. Μερικοί «δημοσιογράφοι» προωθούν τους «δράκους» του ισλαμιστή Ερντογάν για τη δήθεν φιλία του με τον Πρόεδρο Τραμπ χωρίς να έχουν ιδέα πως παίζει τα παιγνίδια του ο Αμερικανός Πλανητάρχης. Ο κ. Τραμπ θέλει υποτακτικούς και συνεργάσιμους ηγέτες. Ο Ερντογάν δεν είναι…
Το πλέον θετικό, όμως, είναι ότι ο Αμερικανός Πρόεδρος αποφάσισε να εμπιστευθεί τον Μάρκο Ρούμπιο και την αμερικανική διπλωματία. Σίγουρα η Κύπρος και η Ελλάδα δεν θα χάσουν. Εδώ είμαστε και θα τα ξαναπούμε…
ΥΣΤΕΡΟΓΡΑΦΟ Ι: Ο αρχηγός της Εθνικής Φρουράς ήρθε στην Ουάσιγκτον για μία πολύ σημαντική αποστολή. Μετά τις μαζικές προσπάθειες του Προέδρου Νίκου Χριστοδουλίδη και τις διπλωματικές μάχες του υπουργού Εξωτερικών, των διπλωματών μας, των στελεχών του Προεδρικού Μεγάρου και της ΚΥΠ, του πρέσβη της Κύπρου στην Ουάσιγκτον και των συνεργατών του, οι σχέσεις της Λευκωσίας και της σημερινής κυβέρνησης των ΗΠΑ βρέθηκαν σε ένα εξαιρετικό σημείο. Δεν ήταν τόσο ισχυρές ποτέ.
Ο κύριος αρχηγός της Ε.Φ. κλήθηκε να ξεκινήσει το έργο της υλοποίησης των αποφάσεων του Κύπριου Προέδρου και των Αμερικανών αξιωματούχων στο πιο υψηλό σημείο. Βρέθηκε, λοιπόν, στην αμερικανική πρωτεύουσα, αλλά -λυπάμαι που το σημειώνω- δεν τα πήγε τόσο καλά. Το φαγητό ήταν έτοιμο στο πιάτο. Δεν χρειαζόταν να κάνει πολλά. Απλά να πάρει το πιρούνι και το μαχαίρι. Κρίμα. Επέλεξε μάλιστα, έστω και αν η επίσημη κυβέρνηση του είπε να είναι προσεκτικός, να συναντήσει τον Αρχιεπίσκοπο Αμερικής. Ως γνωστό ο Πρωθυπουργός της Ελλάδας ζήτησε από τον Οικουμενικό Πατριάρχη Κωνσταντινουπόλεως την απόσυρσή του για εθνικούς λόγους.
Καταλαβαίνω ότι οι στρατιωτικοί έχουν αυτό το «κάτι τις» με τους παπάδες. Αλλά ο αρχηγός της Ε.Φ. αντιπροσώπευε την Κύπρο στην Ουάσιγκτον και όχι τον εαυτό του. Μπορεί να είπε «όχι φωτογράφοι και κάμεραμεν», αλλά ο Ελπιδοφόρος του την έφερε και τον εξέθεσε και στα μάτια της συντριπτικής πλειοψηφίας των Κυπρίων Αποδήμων. Διότι οι «ηγέτες» έρχονται και παρέρχονται κ. αρχηγέ. Η Παροικία μένει όρθια και πολεμά για την Κύπρο μας. Σημειώνω ότι ο αρχηγός της Ε.Φ. επιβλήθηκε στην κυπριακή κυβέρνηση από την Αθήνα. Τονίζω τη λέξη επιβλήθηκε. Σημαίνει ότι υπήρχαν και καλύτεροι, αλλά δεν είχαν «δόντι» στα υψηλά δώματα του ελληνικού Πενταγώνου. Για να καταλαβαινόμαστε…Ούτε σημερινοί είμαστε, ούτε αυριανοί.
Επίσης να σημειώσω ότι οι αρχηγοί της Ε.Φ. έρχονται και πάνε και μετά από ένα μήνα ούτε που τους θυμόμαστε. Όχι όλους. Μερικοί έχουν γράψει Ιστορία. Και τα ονόματα τους γράφτηκαν με χρυσά γράμματα στην κυπριακή Ιστορία. Ο κ. αρχηγός έχει χρόνο να διορθώσει τα παραπατήματα του και να αποδείξει ότι κάνω λάθος. Θα το παραδεχθώ, αν δούμε πράξεις και όχι λόγια και δημόσιες σχέσεις. Ελπίζω να μην αναγκαστώ να επανέλθω…
ΥΣΤΕΡΟΓΡΑΦΟ ΙΙ: Μα δεν υπάρχει κάποιος/κάποια συνεργάτης/συνεργάτιδα της να την βοηθήσει; Πως της επέτρεψαν να πανηγυρίζει για το ψήφισμα των δεξιών ευρωπαϊκών κομμάτων. Τι στο καλό κατάλαβε η κ. Αννίτα Δημητρίου που δεν το «πιάσαμε» εμείς; Τι νέο υπάρχει μέσα σε αυτό το ψήφισμα;
Οι «σύντροφοι» του ΑΚΕΛ; Χειρότεροι αυτοί από την πρόεδρο του δεξιού ΔΗΣΥ και συνοδοιπόρο τους στην φιλοτουρκική «λύση» της Διζωνικής Δικοινοτικής Ομοσπονδίας (ΔΔΟ). Έλεος Στέφανε. Ξέχασες ότι ο μακαρίτης Δημήτρης Χριστόφιας όχι μόνο δεν άλλαξε την πολιτική της Κύπρου για το Ισραήλ, αλλά όταν συναντούσε τον Μπενιαμίν Νετανιάχου τον ασπαζόταν σταυρωτά;
Τα έχετε χάσει όλοι εκεί στον ΔΗΣΥ και στο ΑΚΕΛ; Οι εκλογές του 2026 μπορεί να αποτελειώσουν το κομματικό σκηνικό, όπως το γνωρίζουμε σήμερα με ευθύνη της Δεξιάς και της Αριστεράς. Η μόνη μου αγωνία και ανησυχία είναι να μην ενισχυθεί η κυπριακή Χρυσή Αυγή (ΕΛΑΜ) και τσαρλατάνοι όπως ο Φειδίας, ο οποίος είναι πλέον ο χρήσιμος ηλίθιος της Μόσχας και του αμερικανικού ακροδεξιού συστήματος στο Ευρωκοινοβούλιο.
Όσον αφορά τον τέως Γενικό Ελεγκτή, τα μυαλά του είναι πάνω από την κεφαλή του. Κρίμα. Μα ξεκινά την προεκλογική του εκστρατεία δηλώνοντας πίστη στη ΔΔΟ. Κύριε ελέησον Οδυσσέα… Ποιοι είναι οι σύμβουλοι σου; Έχουμε νέα να σου μεταφέρουμε: η ΔΔΟ παραδίδει την Κύπρο στη σφαίρα επιρροής της Τουρκίας. Άλλαξε τον αμανέ κ. Μιχαηλίδη. Έλεος…
