Νέο ρεσιτάλ προκλητικότητας από τον Ερσίν Τατάρ, αυτή τη φορά από τον θύλακα των Κοκκίνων με την ευκαιρία του 1964 και την πρώτη απόπειρα της Τουρκίας για εισβολή στην Κύπρο. Ο κατοχικός ηγέτης άδραξε την ευκαιρία για να διαμηνύσει στους παρευρισκόμενους ότι το όραμα για «δύο κράτη» στην Κύπρο είχε ξεκινήσει από το 1964, προσθέτοντας παράλληλα πως βλέπει το ψευδοκράτος μέσα στη Γαλάζια Πατρίδα.
Όπως είπε ο ηγέτης των Τουρκοκυπρίων στα Κόκκινα γράφτηκε «ένα μεγάλο έπος». Σύμφωνα με τα όσα μεταδόθηκαν από τα κατεχόμενα χθες, ο Τατάρ ανέφερε στην ομιλία του ότι οι αγώνες των Τ/κ για να διατηρήσουν την ύπαρξή τους στο νησί και ο ηρωισμός που επέδειξαν στα Κόκκινα έχουν πάρει τη θέση τους στην ιστορία, κατά την έκφρασή του.
Τα Κόκκινα, υποστήριξε, ήταν το μοναδικό σημείο σύνδεσης τότε των Τ/κ με την Τουρκία και γι’ αυτό -ισχυρίστηκε- αποτέλεσαν στόχο των Ε/κ. Η άφιξη 64 αεροπλάνων από την Τουρκία στις 4 και 8 Αυγούστου, η «τουρκοκυπριακή αντίσταση» και το βάρβαρο μαρτύριο του Τζενγκίζ Τοπέλ αποτελούν έναν ιστορικό αγώνα, πρόσθεσε ο κ. Τατάρ. «Δέκα χρόνια μετά το έπος που γράφτηκε εδώ, ο τουρκοκυπριακός λαός ανέκτησε την ελευθερία του με την ειρηνευτική επιχείρηση στην Κύπρο, έγραψε έναν θρύλο και συνεχίζει να γράφει» όπως είπε.
Με την υποστήριξη της μητέρας πατρίδας Τουρκίας, όπως είπε, ο τ/κ «λαός» συνεχίζει τον αγώνα του για να κρατήσει ζωντανό το ψευδοκράτος παρά τα «εμπάργκο και τους περιορισμούς. Υπόσχομαι ότι η τδβκ θα ζήσει για πάντα στη Γαλάζια Πατρίδα».
Μιλώντας επίσης στην τελετή, ο Αχμέτ Γιλντιρίμ, «πρόεδρος του συνδέσμου ηρώων Κοκκίνων» αναφέρθηκε στο τι έγινε το 1964 εκεί και είπε ότι η μάχη των Κοκκίνων είναι «το σύμβολο, ο ακρογωνιαίος λίθος, το Τσανάκκαλε (ΣΣ: Δαρδανέλια) της τδβκ» όπως αναφέρθηκε στο ψευδοκράτος. «Το σχέδιο του Μακαρίου ήταν πρώτα να καταλάβει τα Κόκκινα, στη συνέχεια να εκκενώσει τα χωριά και στη συνέχεια να εφαρμόσει την Ένωση. Απέτυχε» ισχυρίστηκε.
Ο «δήμαρχος» Κοκκίνων – Καρπασίας, Χαμίτ Μπακιρτζί χαιρέτισε την «ιερή αντίσταση» των «μαχητών» λέγοντας πως τα θεμέλια του ψευδοκράτους τέθηκαν στα Κόκκινα.
Στο μεταξύ, σε γραπτό μήνυμά του για την επέτειο ο Τ/κ ηγέτης αναφέρει ότι «η φωτιά της αντίστασης και της ελευθερίας που καίει στα Κόκκινα δεν έχει σβήσει και αυτή η εθνική στάση αποτελεί τη βάση του οράματος λύσης των δύο κρατών που υπερασπιζόμαστε σήμερα».
Αυτό το όραμα, συνεχίζει, δεν είναι πολιτικός στόχος, αλλά ένα όραμα για το μέλλον που ενσαρκώνει τα βάσανα και τον αγώνα των Τ/κ για ύπαρξη, που διαρκεί περισσότερο από έναν αιώνα. «Αυτό που συνέβη σε αυτό το μικρό παραθαλάσσιο χωριό τον Αύγουστο του 1964 ήταν ένα σημείο καμπής όταν ο λαός μας άλλαξε το πεπρωμένο του με τα ίδια του τα χέρια» λέει.
Υπογράφοντας το βιβλίο που βρίσκεται στο μνημείο των Κοκκίνων, ο υποστράτηγος Σεμπαχάτιν Κιλίντς, «διοικητής των ειρηνευτικών δυνάμεων», του κατοχικού στρατού, έγραψε μεταξύ άλλων ότι το μνημείο αυτό δεν είναι απλώς μια υπενθύμιση. «Είναι επίσης ένα σύμβολο της ανθεκτικότητας, της ενότητας και της αδελφοσύνης του έθνους μας. Η μνήμη σας θα μας καθοδηγεί πάντα, υπενθυμίζοντάς μας ότι πρέπει να ξεπεράσουμε κάθε πρόκληση μαζί».
Συνέχισε δε αναφέροντας: «Με την επίγνωση ότι τα έθνη που δεν αναγνωρίζουν την εθνική τους ταυτότητα θα γίνουν αποικίες άλλων εθνών, υποσχόμαστε ότι, όπως στο παρελθόν, σήμερα και στο μέλλον, το μεγάλο τουρκικό έθνος και οι τουρκικές ένοπλες δυνάμεις θα σταθούν με αξιοπρέπεια και τιμή για την ανεξαρτησία και την επιβίωση του τουρκοκυπριακού λαού».
Ο «διοικητής των δυνάμεων ασφαλείας», υποστράτηγος Ιλκέρ Γκιοργκιούλου έγραψε στο «βιβλίο μαρτύρων» ότι η αντίσταση στα Κόκκινα «ενάντια στις ύπουλες επιθέσεις που εξαπέλυσαν οι Ελληνοκύπριοι με στόχο την εξόντωση του τουρκοκυπριακού λαού για να πραγματοποιήσουν τις φιλοδοξίες τους για Ένωση, υπήρξε πηγή δύναμης και έμπνευσης για όλους τους Τουρκοκύπριους στον αγώνα τους για ύπαρξη».
