Η δημόσια συζήτηση των τελευταίων μηνών σχετικά με τη νομοθεσία για την προσφορά ξενόγλωσσων προπτυχιακών προγραμμάτων σπουδών από τα δημόσια πανεπιστήμια της Κύπρου και η πρόσφατη έγκρισή της από τη Βουλή, έδωσαν το έναυσμα για να θέσουμε στον πρύτανη του Πανεπιστημίου Κύπρου, Τάσο Χριστοφίδη, το θέμα όπως και άλλα σημαντικά ζητήματα, ζητώντας τις απόψεις του.
Οι θέσεις του ομολογουμένως έχουν ιδιαίτερο ενδιαφέρον καθώς στη συνέντευξή του στο «Φ», δεν αποφεύγει να απαντήσει για σημεία που άπτονται των παγκύπριων εξετάσεων, για την κριτική που έγινε σχετικά με αναφορές που θεωρήθηκε πως υποβαθμίζουν το Δημόσιο Σχολείο καθώς και την άποψη του για την παραπαιδεία που ταλανίζει την Εκπαίδευση. Αναφορικά, με τα ξενόγλωσσα προγράμματα, ο Πρύτανης εξηγεί γιατί η εξέλιξη αυτή ικανοποιεί εν μέρει τα πανεπιστήμια, αναλύοντας τους περιορισμούς που έχουν τεθεί. Την ίδια ώρα αναφέρεται και σε «εμμονική στάση» κάποιων φορέων απέναντι στο θέμα αυτό.
–Η ψήφιση της νομοθεσίας που επιτρέπει στα δημόσια πανεπιστήμια να προσφέρουν ξενόγλωσσα προπτυχιακά προγράμματα σπουδών με καταβολή διδάκτρων, ικανοποιεί έναδιαχρονικό σας αίτημα. Ωστόσο, από την πρώτηστιγμή κάνατε λόγο για αρκετούς περιορισμούς. Ποιοι είναι αυτοί;
Ισχύει πως για το Πανεπιστήμιο Κύπρου η προσφορά ξενόγλωσσων προπτυχιακών προγραμμάτων ήταν αίτημα διαχρονικό καθώς η προσφορά τους αποτελεί αναγκαίο και απαραίτητο εργαλείο διεθνοποίησης. H νομοθεσία ψηφίστηκε το 2016 και έκτοτε εκκρεμούσε η ψήφιση των κανονισμών, του πλαισίου δηλαδή, το οποίο θα καθόριζε τον τρόπο προσφοράς τους. Η ψήφιση των κανονισμών άργησε, και ναι, έχει αρκετούς περιορισμούς που δεν θα τους συναντήσεις σε άλλα πανεπιστήμια της Ευρώπης. Αναφέρομαι ενδεικτικά στην ανάγκη για ταυτόχρονη προσφορά του προγράμματος στην ελληνική, ώστε να προσφερθεί σε ξένη γλώσσα, με εξαίρεση τα διαπανεπιστημιακά προγράμματα. Εν μέρει, κατανοώ ότι η πιο πάνω ρύθμιση διασκεδάζει τις ανησυχίες συνδέσμων, συντεχνιών και ομάδων σε σχέση με την οχύρωση του θεσμού των Παγκυπρίων Εξετάσεων και της εισδοχής των υποψηφίων μέσω αυτών, αλλά όπως τονίσαμε από την αρχή, η μία διαδικασία είναι ξεχωριστή από την άλλη, ενώ τα ξενόγλωσσα προπτυχιακά προγράμματα είναι αυτοχρηματοδοτούμενα. Επιπλέον, εάν κανείς μελετήσει τον χάρτη της ανώτερης εκπαίδευσης στην Ευρώπη και διεθνώς, θα διαπιστώσει ότι προκρίνεται στα ξενόγλωσσα προγράμματα η προσφορά προπτυχιακών σπουδών με διαφοροποίηση από τα συμβατικά προγράμματα, τα οποία μπορεί κανείς να παρακολουθήσει στη χώρα του.
Ο περιορισμός αυτός δεν ικανοποιεί τα πανεπιστήμια για ακόμα έναν λόγο. Με βάση τις οικονομικές δυνατότητες του Πανεπιστημίου και τη δημόσια χρηματοδότησή του, η προσφορά νέου διατμηματικού προγράμματος στα ελληνικά πριν αυτό προσφερθεί στην αγγλική, συνεπάγεται πόρους, που προφανώς δεν διαθέτουμε και για τη διάθεση των οποίων χρειάζεται να ζητήσουμε επιπρόσθετο προϋπολογισμό. Αντιλαμβάνεστε, ότι αυτό συνεπάγεται χρόνο και κόστος, ενώ εμείς θέλουμε να είμαστε έτοιμοι για προσφορά νέων προγραμμάτων το συντομότερο δυνατόν.
Άλλοι περιορισμοί είναι αυτοί των ποσοστώσεων. Σε αυτό το στάδιο δεν επηρεάζουν σε σημαντικό βαθμό, καθώς ποτέ δεν ήταν πρόθεσή μας να προσφέρουμε μεγάλο αριθμό ξενόγλωσσων προγραμμάτων σπουδών. Επιπλέον, περιορισμοί όπως η μη δυνατότητα προσφοράς προγραμμάτων ιδίου περιεχομένου που προσφέρονται από τo άλλo δημόσιo πανεπιστήμιo της χώρας δεν βγάζουν νόημα, καθώς ως αυτοχρηματοδοτούμενα, εάν είναι βιώσιμα δεν θα επιδρούν αρνητικά ούτε στα πανεπιστήμια ούτε και στην οικονομία. Αναλογιστείτε επίσης πόσα ιδιωτικά πανεπιστήμια και παραρτήματα πανεπιστημίων από Ελλάδα ή άλλες χώρες λειτουργούν ή θα λειτουργήσουν προσφέροντας προγράμματα με παρόμοιο περιεχόμενο.
–Σαςπροβληματίζει και η θέση για τιςδιεθνείς εξετάσεις…
Η απάλειψη των συνεντεύξεων ως μέσου αξιολόγησης εισδοχής σε αυτοχρηματοδοτούμενο ξενόγλωσσο πρόγραμμα, ως ενισχυτικού τρόπου εξέτασης εισδοχής, πέρα από τις βαθμολογίες σε διεθνείς εξετάσεις, αναδεικνύει έλλειψη εμπιστοσύνης έναντι της πανεπιστημιακής κοινότητας. Δηλαδή, εμπιστευόμαστε το δημόσιο πανεπιστήμιο να διδάσκει και να αξιολογεί τους φοιτητές, αλλά όχι να τους επιλέγει;
Δεν λησμονούμε ποτέ την κύρια αποστολή και προσανατολισμό του δημόσιου πανεπιστημίου. Την ίδια στιγμή γνωρίζουμε πολύ καλά, ότι το σκηνικό στον πανεπιστημιακό χώρο της εκπαίδευσης και έρευνας αλλάζει άρδην και πρέπει να έχουμε εκείνο το νομοθετικό πλαίσιο που θα μας επιτρέπει άμεσα και γρήγορα να προσαρμοστούμε στις αλλαγές. Αν κάθε φορά περιμένουμε 7-9 χρόνια για να ψηφιστούν οι νόμοι που θα μας επιτρέπουν να λειτουργήσουμε σε ένα παγκοσμιοποιημένο περιβάλλον, ναι θα μείνουμε στάσιμοι, πίσω από τα γεγονότα.
Ενώ αντιλαμβανόμαστε πλήρως την ανάγκη ελέγχου του δημόσιου πανεπιστημίου, η τάση για λήψη εγκρίσεων για προσφορά προγραμμάτων από την Πολιτεία και το Υπουργικό είναι πρωτοφανής και αποκαλύπτει έναν φόβο και μία δυσπιστία απέναντι στα πανεπιστήμια∙ προσθέτει επίσης γραφειοκρατία. Σημειώστε ότι τα προγράμματα σπουδών θα προσφερθούν κατόπιν πιστοποίησης από τον αρμόδιο φορέα και από επιτροπή με εξειδίκευση στο επιστημονικό πεδίο. Τα δημόσια πανεπιστήμια άλλωστε ελέγχονται ετησίως κατά την ψήφιση του προϋπολογισμού τους, συνεπώς η έλλειψη εμπιστοσύνης στοιχίζει στη λειτουργία του Πανεπιστημίου, επιβραδύνει την ταχύτητα λειτουργίας του και φανερώνει την αναδυόμενη ή ίσως και διαχρονική τάση για επηρεασμό της ακαδημαϊκής αυτονομίας τους.
Μιλώντας για το Πανεπιστήμιο Κύπρου, πιστεύω ότι έχουμε αποδείξει τα τελευταία χρόνια, ότι κινούμαστε με συνετά βήματα και με απόλυτο σεβασμό στη δημόσια χρηματοδότηση.
– Αισθάνεστε να υπάρχει μια παρεμβατικότητα ή επιθυμία για κάτιτέτοιο στην αυτονομία του πανεπιστημίου;
Προφανώς, το τι παρακολουθήσαμε τον τελευταίο χρόνο κατά την προσπάθεια ψήφισης των κανονισμών αναδεικνύει ότι κάποιοι δεν θέλουν το δημόσιο πανεπιστήμιο να αξιοποιήσει στο έπακρο τις δυνατότητες που έχει.
Η έντονη, εμμονική θα έλεγα θέση συντεχνιών και οργανωμένων συνόλων επηρέασε αρνητικά και καθυστέρησε σε μεγάλο βαθμό την ψήφιση των κανονισμών αλλά πιστεύω επίσης ότι συνέβαλαν στο να μπουν όλοι αυτοί οι περιορισμοί στην προσφορά των ξενόγλωσσων προπτυχιακών προγραμμάτων σπουδών.
Το λυπηρό είναι ότι η παρέμβαση στην αυτονομία του δημόσιου πανεπιστημίου δεν προσανατολίζεται στην εξυπηρέτηση του δημόσιου συμφέροντος, αλλά μάλλον στην εξυπηρέτηση ιδιωτικών και άλλων συμφερόντων.
–Όλο αυτό το διάστημα της συζήτησης για τα ξενόγλωσσα έγιναναναφορές από αρκετές κατευθύνσεις κυρίως για πλήγμα καιυποβάθμιση του Δημόσιου Σχολείου αλλά και για υποτίμηση τωνμαθητών του από πλευράς σας. Πώς τις σχολιάζετε;
Έχω σχολιάσει πολλάκις τις ανυπόστατες αυτές αναφορές. Η διαδικασία εισδοχής υποψηφίων από το δημόσιο σχολείο με τη διαδικασία εισδοχής για τα ξενόγλωσσα προπτυχιακά προγράμματα είναι διακριτή και ξεχωριστή. Στην πρώτη, τα δίδακτρα επιδοτούνται από το κράτος και η φοίτηση είναι δωρεάν, στη δεύτερη ο/η φοιτητής/ρια θα κληθεί να καλύψει τα δίδακτρα για τη φοίτησή του/της. Οι θέσεις εισδοχής μέσα από τις Παγκύπριες Εξετάσεις θα παραμείνουν οι ίδιες.
Επιπλέον έχουμε ήδη θέσει σε προφορικές συζητήσεις την ανάγκη για αύξηση θέσεων σε πεδία που υπάρχει μεγάλη ζήτηση, ακριβώς για να δώσουμε τη δυνατότητα εισδοχής, εκεί που οι υποδομές και οι ανθρώπινοι πόροι το επιτρέπουν, σε περισσότερους/ες μαθητές/τριες του δημόσιου σχολείου.
Οι αναφορές σε πλήγμα και υποβάθμιση του δημόσιου σχολείου δεν έγιναν από εμάς, αλλά από εκείνες τις ομάδες που ήθελαν να οδηγήσουν την προσπάθεια διεθνοποίησης του δημόσιου πανεπιστημίου σε αδιέξοδο∙ από το κατεστημένο που βλέπει κάθε προσπάθεια αλλαγής και προσαρμογής σε έναν κόσμο που αναπόφευκτα αλλάζει ως απειλή στην ύπαρξή του.
Όπως είπα και στο παρελθόν δεν είναι το Πανεπιστήμιο Κύπρου που πλήττει το δημόσιο σχολείο. Το δημόσιο σχολείο πλήττεται κατά την άποψή μου από δύο κυρίως πράγματα: Πρώτο, από ένα σύστημα εκπαίδευσης που έχει μεν εξυπηρετήσει άλλες δεκαετίες, αλλά πλέον είναι ξεπερασμένο και πρέπει να αναβαθμιστεί. Χαίρομαι διότι ως προς το θέμα αυτό η Υπουργός Παιδείας κινείται προς την ορθή κατεύθυνση.
Δεύτερο, από την παραπαιδεία, για ένα μεγάλο κομμάτι της οποίας ευθύνεται ο τρόπος διεξαγωγής των Παγκυπρίων Εξετάσεων. Γύρω από τις Παγκύπριες Εξετάσεις έχει κτιστεί μια «βιομηχανία» εκατομμυρίων και το βάρος για τις οικογένειες των παιδιών είναι δυσβάστακτο. Οι Παγκύπριες Εξετάσεις είναι μεν αδιάβλητες, αλλά όχι αξιοκρατικές όπως διεξάγονται. Πρέπει να εκσυγχρονιστούν για να επιτελούν την αποστολή τους, δηλαδή να επιλέγονται οι καλύτεροι/ες για να σπουδάσουν στο πανεπιστήμιο. Αυτοί που δεν θέλουν εκσυγχρονισμό του εκπαιδευτικού μας συστήματος και εκσυγχρονισμό των Παγκυπρίων Εξετάσεων είναι αυτοί που υποσκάπτουν το δημόσιο σχολείο.
– Το Πανεπιστήμιο Κύπρου πότε θα είναι έτοιμο να προσφέρειξενόγλωσσα και σε ποιους κλάδους θα έχουμε τα πρώτα;
Η συζήτηση για ξενόγλωσσα προπτυχιακά προγράμματα που θα μπορούσε να προσφέρει το δημόσιο πανεπιστήμιο ξεκίνησε εδώ και καιρό. Από το 2019, χρονιά κατά την οποία το Πανεπιστήμιο Κύπρου άρχισε να συμμετέχει ως εταίρος στην ευρωπαϊκή συμμαχία Young Universities for the Future of Europe (YUFE) για τη δημιουργία ενός ευρωπαϊκού πανεπιστημίου, η ανάγκη για διεθνοποίηση μέσω προσφοράς προγράμματος σπουδών προπτυχιακού επιπέδου σε ξένη γλώσσα έγινε περισσότερο από ποτέ επιτακτική και χαρακτηρίστηκε ως στόχος – προτεραιότητα στο στρατηγικό σχέδιο του 2021.
Θεωρούμε λοιπόν δεδομένη τη συμμετοχή μας ως πλήρες μέλος στην προσφορά του πρώτου διαπανεπιστημιακού προπτυχιακού προγράμματος της συμμαχίας. Επιπλέον τμήματά μας ήδη βρίσκονται στο στάδιο σχεδιασμού διατμηματικού προγράμματος. Δεν σας κρύβω ότι ο αρχικός σχεδιασμός με βάση τον προσανατολισμό στο χώρο της ευρωπαϊκής ανώτερης εκπαίδευσης ήταν η προσφορά διατμηματικών προγραμμάτων. Λαμβάνοντας υπόψη την προσθήκη τροπολογίας – περιορισμού για ταυτόχρονη προσφορά προγραμμάτων και στην ελληνική, το Πανεπιστήμιο Κύπρου θα κληθεί από τη νέα ακαδημαϊκή χρονιά να αποφασίσει για τα προγράμματα που θα προσφέρει.
Στόχος είναι η άμεση αξιοποίηση των δυνατοτήτων που προσφέρει η νομοθεσία, παρά τους περιορισμούς. Αντιλαμβάνεστε ότι σε ανακοινώσεις δεν μπορούμε να προβούμε πριν την πιστοποίηση των προγραμμάτων και τη λήψη των αναγκαίων εγκρίσεων που απαιτεί η νομοθεσία.
– Τελικά, η εξέλιξη αυτή είναι για την προσέλκυση ξένων φοιτητώνή είναι ένα παραθυράκι για την ικανοποίηση μαθητών της ιδιωτικήςεκπαίδευσης, όπως έχει αναφερθεί στα επιχειρήματαδιαφωνούντων;
Η εξέλιξη αυτή είναι αναγκαία για να ανταγωνιζόμαστε με ίσους όρους με τα πανεπιστήμια που λειτουργούν στην Κύπρο, στην Ευρώπη και διεθνώς. Η διεθνοποίηση και η εξωστρέφεια για μας δεν είναι σλόγκαν, αλλά αναγκαίο συστατικό για να εμπλουτίσουμε τη φοιτητική και διδακτική εμπειρία. Αναγνωρίζουμε ότι η γεωγραφία, και οι συνθήκες που επικρατούν στη χώρα μας (απουσία προσιτής στέγης, κόστος ζωής κ.ά.) μπορεί να μην μας επιτρέπουν να προσελκύσουμε μεγάλο αριθμό ξένων φοιτητών, αλλά από κάπου πρέπει να αρχίσουμε, επενδύοντας στη φήμη που έκτισε το Πανεπιστήμιο Κύπρου στα λίγα χρόνια ζωής του.
Χρόνια τώρα, έχουν πιστοποιηθεί τα προγράμματά μας – προπτυχιακά και μεταπτυχιακά, από διάφορες χώρες, ωστόσο δεν μπορούμε στρατηγικά να προσελκύσουμε υποψηφίους από αυτές τις χώρες, επειδή το ενδιαφέρον αφορά κυρίως προπτυχιακά προγράμματα. Τώρα μπορούμε να κινηθούμε σε αυτήν την κατεύθυνση.
Τέλος, αναφέρεστε σε «παραθυράκι», με μία αρνητική χροιά. Εγώ θα πω ότι η εισδοχή μαθητών από ιδιωτικά σχολεία, μέσα από αξιοκρατική αξιολόγηση και με αναγνωρισμένες διεθνείς εξετάσεις, δεν είναι παραθυράκι, αλλά ένα ελάχιστο αίτημα, που μπορεί, έστω και μέσω αυτού του νόμου, να ικανοποιηθεί. Τα παιδιά που φοιτούν στα ιδιωτικά σχολεία είναι παιδιά πολιτών που πληρώνουν φόρους, δικαιούνται και αυτά να έχουν πρόσβαση στο δημόσιο πανεπιστήμιο της χώρας τους.
Η εκτίμησή μου είναι ότι η μεγάλη πλειοψηφία των παιδιών που φοιτούν σε ξενόγλωσσα ιδιωτικά σχολεία θα συνεχίσει να μεταβαίνει για σπουδές σε πανεπιστήμια του εξωτερικού, όμως ένα ποσοστό θα μπορεί αν το επιθυμεί και ικανοποιεί τα κριτήρια εισδοχής, να φοιτήσει και στα δημόσια πανεπιστήμια της Κύπρου.
Ναι η δημόσια εκπαίδευση χρειάζεται τομές
– Με την Ανώτατη Εκπαίδευση της Κύπρου να έχει αναπτυχθείαρκετά τα τελευταία χρόνια και στον ιδιωτικό τομέα αλλά και μεάλλες χώρες της Ευρώπης με πανεπιστήμια με παράδοσηεκατοντάδων χρόνων, γιατί πιστεύετε πως ένας ξένος φοιτητής θαεπιλέξει τα δημόσια μας πανεπιστήμια για σπουδές;
Προσκαλώ κάθε ενδιαφερόμενο να επισκεφτεί την πανεπιστημιούπολή μας. Έχει αναπτυχθεί μία υποδομή – πρότυπο – που οφείλουμε, το χρωστάμε αν θέλετε και στον φορολογούμενο πολίτη, να αξιοποιήσουμε στο έπακρο.
Αν και νέο πανεπιστήμιο, τυγχάνουμε επίσης αναγνώρισης στο εξωτερικό για τον έντονο ερευνητικό προσανατολισμό μας. Οι αδυναμίες, αναφέρθηκαν και πιο πάνω – γεωγραφία και περιορισμοί στην πρόσβαση σε προσιτή στέγη -, ωστόσο υπάρχει μία σημαντική υποδομή και ένα πολύτιμο ανθρώπινο κεφάλαιο στο οποίο κτίζουμε και θα κτίσουμε για να ενισχύσουμε τη φήμη του Πανεπιστημίου Κύπρου.
Η πιστοποίηση και η αναγνώριση της ποιότητας των προγραμμάτων σπουδών μας, η εστίασή μας στην αξιοποίηση νέων τεχνολογιών, μεταξύ αυτών και της τεχνητής νοημοσύνης, για να προσφέρουμε μία μαθησιακή εμπειρία που ξεπερνά τα όρια των αιθουσών διδασκαλίας, εισέρχεται στα ερευνητικά εργαστήρια και προσφέρει εμπειρίες και δυνατότητα ανάπτυξης δεξιοτήτων και διασύνδεσης με την αγορά εργασίας, είναι τα δυνατά σημεία μας που θα προβάλουμε μεθοδικά και εντατικά.
Η αγορά ειδικά των τρίτων χωρών θα είναι η στόχευσή μας, με δυνατό μας σημείο τη φήμη, την ποιότητα και την αξιοπιστία του πτυχίου του Πανεπιστημίου Κύπρου.
– Η νέα ακαδημαϊκή χρονιά που θα αρχίσει σύντομα, σε ποιαφάση βρίσκει το Πανεπιστήμιο Κύπρου;
Μας βρίσκει αισιόδοξους και έτοιμους να προσφέρουμε στους ανθρώπους μας και στη φοιτητική μας κοινότητα ποιοτικές εμπειρίες μάθησης και ανάπτυξης δεξιοτήτων.
Ειδικά όσον αφορά τις υποδομές μας, τα μέλη μας θα έχουν για πρώτη φορά τη δυνατότητα να διδάξουν και να διδαχτούν στα νέα κτήρια των οποίων η ανέγερση ολοκληρώθηκε μόλις ή θα ολοκληρωθεί τον Σεπτέμβριο ή τον Δεκέμβριο:
Αναφέρομαι συγκεκριμένα στις εγκαταστάσεις της Πολυτεχνικής Σχολής, στους νέους χώρους διδασκαλίας Ιατρικών και Βιολογικών Επιστημών «Δρ Αρτέμης Χατζηπαναγής» (κτήριο 3), το κτήριο της Ιατρικής Σχολής και Επιστημών Υγείας «Νίκος Κ. Σιακόλας» και το κτήριο του Τμήματος Βιολογικών Επιστημών «Ιδρύματος Α. Γ. Λεβέντη». Επιπλέον η ολοκλήρωση του Φωτοβολταϊκού Πάρκου «Απόλλων», αρχικής δυναμικότητας 5MW, θα οδηγήσει σε σημαντικές εξοικονομήσεις ηλεκτρικού ρεύματος.
Σταθερή επιδίωξή μας είναι η αριστεία στη διδασκαλία και έρευνα, πάντα διασυνδέοντας τη δράση μας με τις ανάγκες της κοινωνίας ευρύτερα. Οι πολίτες θα έχουν τη δυνατότητα να μάθουν και να αλληλεπιδράσουν με το Πανεπιστήμιο Κύπρου μέσα από την πλειάδα δραστηριοτήτων και εκδηλώσεων στις οποίες προσκαλεί το κοινό για να ενημερωθεί και να κατανοήσει ότι το έργο του Πανεπιστημίου Κύπρου και η έρευνά του διασυνδέονται με την ανάπτυξη του τόπου μας.
– Σε ποια σημεία πιστεύετε πως θα πρέπει να εστιάσει η ΔημόσιαΕκπαίδευση για να επιτευχθούν τα επιθυμητά αποτελέσματα;
Αν κάτι πιστεύω ότι «πληρώνουμε» σήμερα, αναφέρομαι στη διαφαινόμενη χρεωκοπία του πολιτικού συστήματος όπως το γνωρίζουμε σήμερα και στη μετάβαση όχι σε κάτι φωτεινότερο, αλλά μάλλον πιο σκοτεινό, είναι την έλλειψη ορθής πληροφόρησης και τη χρήση της κοινής λογικής. Από το δημόσιο σχολείο δεν λείπει το ικανό διδακτικό προσωπικό. Επίσης δεν λείπει από το δημόσιο σχολείο η πληροφορία, αλλά ο τρόπος που μεταδίδεται, ο τρόπος που ζητείται από τον μαθητή και τη μαθήτρια να την αξιοποιήσει και να την επεξεργαστεί.
Ναι, η δημόσια εκπαίδευση, χρειάζεται τομές. Αλλαγές που θα επιτρέψουν στους μαθητές και μαθήτριες να καλλιεργήσουν δεξιότητες, να στρέψουν τη μαθητική κοινότητα σε μία συνεχή αναζήτηση και επιδίωξη της αλήθειας, που θα επιτρέψουν στα παιδιά μας να μάθουν από την ιστορία του παρελθόντος και να θεμελιώσουν ένα καλύτερο μέλλον. Μπορεί να ακούγεται σκληρό, αλλά το παρόν σύστημα δεν ανταποκρίνεται στις απαιτήσεις του σήμερα, δεν ανταποκρίνεται στην εποχή του και στο πώς θέλουν και μπορούν να μαθαίνουν τα παιδιά σήμερα.
Κανείς δεν μπορεί να προβλέψει με σιγουριά το μέλλον, όμως πρέπει να προετοιμαστούμε γι΄αυτό και για να το πετύχουμε, πρέπει να καλλιεργηθεί μία κουλτούρα λόγου, συνέπειας και πράξης που να εμπνέει σεβασμό. Να θυμηθούμε τα βασικά, αλλά με νέους τρόπους αν θέλετε. Να στραφούμε στη διαχρονική αξία της υπηρεσίας του δημόσιου συμφέροντος, του συλλογικού καλού και να ανακαλύψουμε και τις αξίες – εγγυήσεις του μέλλοντος.
Στο Πανεπιστήμιο Κύπρου προσπαθούμε συνεχώς να αναλογιζόμαστε τις ανάγκες των καιρών και να κάνουμε βίωμά μας την προσαρμογή και την ευελιξία.
Αναγνωρίζουμε ότι έχουμε ένα θεσμικό πλαίσιο -στα μάτια πολλών γραφειοκρατικό-, προσπαθούμε όμως στο μέτρο του δυνατού να κινούμαστε στο ρυθμό των καιρών και να είμαστε συμμέτοχοι στις αλλαγές που διαδραματίζονται μπροστά στα μάτια μας. Αυτό τον τρόπο σκέψης και δράσης θέλουμε να καλλιεργούμε και στη φοιτητική κοινότητά μας.
