Όλοι επιθυμούν αυτό που ζητά ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας: Η φορολογική μεταρρύθμιση να εγκριθεί και να τεθεί σε ισχύ τον Ιανουάριο του 2026. Ήδη καταγράφηκε μεγάλη καθυστέρηση. Κυρίως από την προηγούμενη Κυβέρνηση.
Όμως, μπαίνουμε στον Ιούλιο και τα νομοσχέδια για τη φορολογική μεταρρύθμιση δεν είναι έτοιμα. Με ευθύνη της εκτελεστικής εξουσίας. Της σημερινής διακυβέρνησης. Δεν έχει πολλή σημασία αν η καθυστέρηση ήταν δικαιολογημένη ή όχι. Υπάρχει καθυστέρηση στην ετοιμασία των νομοσχεδίων από τα συναρμόδια υπουργεία.
Και όπως λέχθηκε και γράφτηκε, ακόμα και αν τις επόμενες λίγες μέρες όντως ολοκληρωθούν τα προσχέδια των κειμένων, δεν θα είναι δυνατή η κατάθεσή τους στο Υπουργικό Συμβούλιο και μέσω αυτού στη Βουλή.
Διότι ανακοινώθηκε πως τα νομοσχέδια θα τεθούν για τρεις εβδομάδες σε δημόσια διαβούλευση. Και τι θα γίνει αν στη δημόσια διαβούλευση ανταποκριθούν φορείς, οργανισμοί, οργανώσεις, συντεχνίες και καταθέσουν ενστάσεις ή αντιπροτάσεις;
Θα πρέπει αυτές να αξιολογηθούν από τα υπουργεία και να υιοθετηθούν ή να απορριφθούν. Αν γίνει το πρώτο, τα νομοσχέδια θα πρέπει να τροποποιηθούν.
Κάθε τροποποίηση είναι πιθανό να απαιτήσει και νέο νομοτεχνικό έλεγχο από τη Νομική Υπηρεσία.
Από την Κυβέρνηση λένε πως μέσα στον Αύγουστο τα νομοσχέδια θα είναι έτοιμα να εγκριθούν από το Υπουργικό. Δεν μας φαίνεται εφικτό αυτό το χρονοδιάγραμμα. Δεν υποστηρίζεται από παλαιότερες ανάλογες εμπειρίες.
Και έτσι να γίνει όμως, θα έχουμε νομοσχέδια εγκεκριμένα από το Υπουργικό, τα οποία όμως δεν θα μπορεί να συζητήσει η Βουλή, καθώς θα διάγει τις διακοπές της.
Είναι απολύτως βέβαιο πως μόνο προς τα τέλη Σεπτεμβρίου θα είναι δυνατό να αρχίσει η συζήτηση στη Βουλή. Πόσο θα πάρει; Αν φέρει κανείς στο νου του κάποια άλλα σημαντικά νομοσχέδια, ίσως και λιγότερο σημαντικά, θα αντιληφθεί πως απαίτησαν μήνες συζητήσεων και προσθηκομετατροπών.
Προλαβαίνει η Βουλή να εγκρίνει τη φορολογική μεταρρύθμιση μέχρι τον Δεκέμβριο; Προλαβαίνει. Αν το θελήσουν οι βουλευτές, μπορούν να πουν «συζητήθηκαν σε επίπεδο εκτελεστικής εξουσίας τα νομοσχέδια, συμφωνούν τα κόμματα ή η πλειονότητά τους, τα περνάμε και τελειώνουμε»!
Θα το πουν, όμως; Δύσκολο, πολύ δύσκολο.
Υπάρχουν διαφωνίες σε πολλά σημεία των προκαταρκτικών αποφάσεων που έλαβε η Κυβέρνηση. Αυτές θα τεθούν ενώπιον της Βουλής, λίγους μήνες πριν τις βουλευτικές εκλογές του Μαϊου του 2026. Θα κωφεύσει η Βουλή στις διαμαρτυρίες; Μοιάζει απίθανο.
Όλοι λοιπόν θέλουν η φορολογική μεταρρύθμιση να τεθεί σε ισχύ από 1/1/2026. Αλλά η Κυβέρνηση δεν φρόντισε να υπάρχουν επαρκή χρονικά διαστήματα διαθέσιμα για την ολοκλήρωση του διαλόγου στη Βουλή και την έγκριση νέας νομοθεσίας.
Όφειλε ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας να αντιληφθεί την πίεση χρόνου που προκαλεί η αδυναμία των υπουργείων να καταθέσουν τα νομοσχέδια ενωρίτερα προς έγκριση και να μην δηλώνει με δόση θεσμικής υπεροψίας πως δεν θα δεχθεί καμία καθυστέρηση πέραν του Ιανουαρίου του ’26.
Τι εννοεί δεν θα δεχθεί; Είναι στο χέρι του; Δεν είναι.
Από την κατάθεση των νομοσχεδίων στη Βουλή, το πάνω χέρι για το τελικό περιεχόμενο της μεταρρύθμισης αλλά και για τον χρόνο που θα εγκριθεί, ώστε να τεθεί σε ισχύ αν υπογραφεί από τον Πρόεδρο, ανήκει στα κόμματα και το νομοθετικό σώμα. Όχι στον Πρόεδρο.
Και θα έπρεπε να είναι πιο προσεκτικός ο κ. Χριστοδουλίδης στις δηλώσεις του. Άλλο να απευθύνει έκκληση στα κόμματα να ανταποκριθούν το ταχύτερο δυνατό και άλλο να λέει πως δεν θα δεχθεί να μην ισχύσει η μεταρρύθμιση τον Γενάρη («δεν δέχομαι καμία παρέκκλιση από την ημερομηνία που έχουμε ανακοινώσει»!).
Έχουμε σύνταγμα, έχουμε διάκριση εξουσιών. Δεν έχει σημασία τι δέχεται και τι όχι η εκτελεστική εξουσία, όταν απαιτείται έγκριση της Βουλής.
