Η συγγραφέας, σκηνοθέτης και ακτιβίστρια Μπέξι Κάρλσον μίλησε δημόσια για πρώτη φορά, σε ηλικία 42 ετών, για τα φρικτά παιδικά χρόνια που έζησε μέσα σε μια αίρεση, αποκαλύπτοντας τις κακοποιήσεις, τους εξαναγκασμούς και τις τραυματικές εμπειρίες που τη στιγμάτισαν.
Η Κάρλσον γεννήθηκε μέσα στην αίρεση «Παιδιά του Θεού» (Children of God), την οποία είχαν ακολουθήσει οι γονείς της τη δεκαετία του ’70, πιστεύοντας πως επρόκειτο για έναν εναλλακτικό τρόπο ζωής βασισμένο στις χριστιανικές αξίες. Με την πάροδο του χρόνου, όμως, η κοινότητα μετατράπηκε σε ένα περιβάλλον κακοποίησης και πνευματικής χειραγώγησης, όπου παιδιά υφίσταντο βία και σεξουαλική εκμετάλλευση.
Στο βιβλίο της, όπου καταγράφει τις μνήμες από την παιδική της ηλικία μέσα στην αίρεση, η Κάρλσον περιγράφει πώς, μαζί με τα υπόλοιπα παιδιά των μελών, αναγκαζόταν να εργάζεται από μικρή ηλικία, να μαγειρεύει, να καθαρίζει και να φροντίζει τα μικρότερα παιδιά, ενώ δεχόταν σωματικές τιμωρίες και εξορκισμούς. «Όταν έχεις μια κοινότητα σχεδόν 100 ατόμων, υπάρχει πολλή δουλειά. Εμείς κρατούσαμε την κοινότητα ζωντανή», ανέφερε στη The Independent.
Η αίρεση ιδρύθηκε το 1968 από τον Ντέιβιντ Μπεργκ και απέκτησε παραρτήματα σε πάνω από 130 χώρες. Ανάμεσα σε όσους μεγάλωσαν στο πλαίσιο της κοινότητας βρίσκονταν και γνωστοί ηθοποιοί, όπως η Ρόουζ ΜακΓκάουαν και ο Ρίβερ Φοίνιξ. Ο Φοίνιξ είχε χαρακτηρίσει την οργάνωση «καταστροφική για τη ζωή των ανθρώπων», ενώ η ΜακΓκάουαν έχει δηλώσει πως τα χρόνια εκεί «την επηρέασαν βαθιά και χρειάστηκε καιρός για να το συνειδητοποιήσει».
Η Κάρλσον αποκάλυψε πως τελικά κατάφερε να ξεφύγει έπειτα από ένα τυχαίο λάθος που οδήγησε στη διάλυση του παραρτήματος στο οποίο μεγάλωνε — ένα γεγονός που, όπως λέει, της έσωσε τη ζωή. Σήμερα, μέσα από το έργο και το ακτιβιστικό της έργο, επιδιώκει να δώσει φωνή στα θύματα αιρέσεων και να καταδείξει τους κινδύνους της θρησκευτικής χειραγώγησης.
Το τέλος του κόσμου και οι στρατιώτες του Χριστού
Τα παιδιά διδάχθηκαν να πιστεύουν ότι το τέλος του κόσμου ήταν επικείμενο και θα ερχόταν μέσα στα επόμενα χρόνια. Τους έλεγαν ότι θα υποφέρουν από «πολέμους του τέλους των καιρών» και ότι κανένα από αυτά δεν θα έφτανε στην ενηλικίωση.
Η Μπέξι μοιραζόταν ένα στενό δωμάτιο με άλλα 15 κορίτσια, καθώς εκπαιδεύονταν με μοναδικό σκοπό να γίνουν «στρατιώτες του Χριστού».
Κανένα από τα παιδιά δεν πήγαινε στο σχολείο ούτε του επιτρεπόταν να ασχολείται με την τέχνη, τη μουσική ή τον πολιτισμό που απολάμβαναν όλοι οι άλλοι. Εξήγησε ότι δεν ήταν καθόλου προετοιμασμένοι για την ενήλικη ζωή, επειδή τους έλεγαν ότι ο κόσμος ήταν έτοιμος να τελειώσει και ότι ούτως ή άλλως δεν θα έφταναν ποτέ μέχρι εκεί.
Τα παιδιά είχαν πειστεί ότι κάποια μέρα θα αποκτούσαν υπερφυσικές δυνάμεις, οι οποίες θα τους επέτρεπαν να πολεμήσουν στους πολέμους που έρχονταν.
Κρίση πανικού σε ηλικία 9 ετών
Η Μπέξι περιγράφει πως ήταν «φυλακισμένη» στην παιδική της ηλικία και πως σπάνια υπήρχε φαγητό για όλα τα μέλη, ενώ όσοι παρέβαιναν τους κανόνες τιμωρούνταν με ξυλοδαρμούς. Η σεξουαλική κακοποίηση ήταν βασική αρχή της αίρεσης, εξήγησε η Μπέξι στο Crime Monthly.
Όπως εξομολογείται, μία φορά που είπε ψέματα σε ηλικία 9 ετών, της έκαναν εξορκισμό, κατά τον οποίο όλοι στην κοινότητά της την άγγιζαν σε όλο το σώμα της ενώ μιλούσαν σε διάφορες γλώσσες. Η Μπέξι είπε ότι εκείνη την ημέρα τραυματίστηκε ψυχολογικά και αυτό θα το συνοδεύει για όλη της τη ζωή.
«Ο εξορκισμός μου είπε ότι ήμουν κακιά. Είναι αρκετά τρομακτικό για ένα παιδί να περάσει κάτι τέτοιο και είχα την πρώτη μου κρίση πανικού», περιέγραψε.
«Ένιωθα ότι χάνω το μυαλό μου»
Ως έφηβη, η Μπέξι μπήκε σε αυτό που η αίρεση αποκαλούσε «στρατόπεδο εφήβων του τέλους των καιρών», όπου υπέστη εξαιρετικά τραυματικά γεγονότα, όπως το να περάσει 11 μήνες σε πλήρη απομόνωση ενώ της απαγορευόταν να μιλάει, να έχει οπτική επαφή ή να αντιδρά σε οτιδήποτε της έλεγαν.
«Εκείνη η χρονιά ήταν μια από τις καθοριστικές στιγμές της ζωής μου», έχει πει. «Το πιο οδυνηρό ήταν ότι μου αφαίρεσαν το δικαίωμα να επικοινωνώ… Έπρεπε να συμπεριφέρομαι σαν να ήμουν αόρατη και ένιωθα αόρατη. Ένιωθα ότι χάνω το μυαλό μου. Τα εκπαιδευτικά στρατόπεδα ήταν αυτά που με επηρέασαν περισσότερο. Η καθημερινότητά μας έγινε ένας σκληρός συνδυασμός στρατιωτικής εκπαίδευσης και πνευματικού στρατοπέδου», ανέφερε.
Αποβολή λόγω λάθους τηλεφώνου
Σε ηλικία 15 ετών, η Μπέξι και η οικογένειά της ζούσαν σε μια κοινότητα της αίρεσης στο Λέστερσιρ. Τότε ήταν που γνώρισε έναν 18χρονο και ερωτεύτηκε.
Οι δυο τους σύναψαν σχέση την οποία κράτησαν μυστική, με τον νεαρό να της βρίσκει δουλειά σε μία παμπ. Τότε ήταν που άλλαξε και η ζωή της λόγω ενός λάθους αριθμού τηλεφώνου.
Τότε, η Μπέξι είχε δώσει στον εργοδότη της τον αριθμό σταθερού τηλεφώνου της αίρεσης, αντί για τον αριθμό του φίλου της.
Όταν τηλεφώνησαν στο παράρτημα των «Παιδιών του Θεού», η 15χρονη τότε Μπέξι αποβλήθηκε για τη συμμετοχή της στον πραγματικό κόσμο – με τους ίδιους τους γονείς της να ψηφίζουν υπέρ της απομάκρυνσής της.
Σε ηλικία μόλις 15 ετών, η Μπέξι βρέθηκε σε έναν κόσμο για τον οποίο δεν ήξερε ουσιαστικά τίποτα: «Ήθελα να φύγω», έχει πει, «αλλά όχι με αυτόν τον τρόπο».
«Έπρεπε να αντιμετωπίσω την πραγματικότητα του να είμαι ανήλικη σε έναν τεράστιο κόσμο. Ήταν ακόμα πιο τρομακτικό από ό,τι είχα φανταστεί. Έπρεπε να μάθω να επιβιώνω, να κάνω δύο ή τρεις δουλειές ταυτόχρονα, να λέω ψέματα για το παρελθόν μου, να προσποιούμαι ότι είχα πάει σχολείο», είπε.
Τελικά, όλα τα αδέλφια της κατάφεραν να ξεφύγουν από την αίρεση και η Μπέξι έχει στενές σχέσεις μαζί τους. Ωστόσο, οι γονείς της παραμένουν και σήμερα μέλη των «Παιδιών του Θεού».
protothema.gr
