Αν τους έλεγαν την εποχή που ήταν συμμαθητές στο Γυμνάσιο, πως όχι μόνο θα μετρούσαν σήμερα οκτώ χρόνια ως ζευγάρι, αλλά ότι θα αποφάσιζαν να κάνουν το επόμενο βήμα στη σχέση τους, θα έλεγαν: «Αποκλείεται». Αλλά για τη Στέφανη και τον Ραφαήλ σημασία έχει ότι μοιράζονται το ίδιο όνειρο και είναι έτοιμοι να το κάνουν πράξη, ενώπιον Θεού και ανθρώπων.
Από την Αναστασία Γεωργίου
Φωτογραφίες: Δημήτρης Δημητρίου
Styling: Shona Muir
Μακιγιάζ: Ραφαέλλα Νικολάου (Ilona makeup team by Inglot)
Θα ξεκινήσω με τη Στέφανη. Πώς γίνεται μετά από οκτώ χρόνια να εκπλάγηκες από την πρόταση γάμου, όπως δήλωσες; Δεν ήταν κάτι που περίμενες ότι θα γίνει αργά ή γρήγορα;
Σίγουρα είχε περάσει από το μυαλό μου, ειδικά μετά από τόσα χρόνια σχέσης, ότι κάποια στιγμή θα γινόταν αυτό το βήμα. Όσο και αν το σκέφτεσαι όμως, όταν έρχεται εκείνη η στιγμή της πρότασης γάμου , πάντα είναι απρόσμενη. Δεν μπορείς να τη φανταστείς ακριβώς όπως θα γίνει ούτε να προετοιμάσεις τα συναισθήματά σου. Η έκπληξη, η συγκίνηση και η χαρά που νιώθεις εκείνη τη στιγμή, δεν περιγράφονται. Ήταν πραγματικά μια στιγμή που με άγγιξε βαθιά και θα μου μείνει αξέχαστη.
Ραφαήλ, πώς πήρες τελικά την απόφαση να πάρεις το κορίτσι με παπά και με κουμπάρο;
Η αλήθεια είναι πως δεν ήταν μια απόφαση που πήρα από τη μια μέρα στην άλλη. Μετά από τόσα χρόνια σχέσης, ήξερα πως αυτό είναι το επόμενο βήμα και ότι ήθελα να το κάνω με την καρδιά μου. Δεν είναι μόνο η αγάπη που μας ενώνει, αλλά και όλα όσα έχουμε περάσει μαζί, που με έκαναν να αισθάνομαι σίγουρος ότι θέλω να περάσω το υπόλοιπο της ζωής μου με τη Στέφανη.
Ποια συναισθήματα είχε ο καθένας ξεχωριστά κατά τη διάρκεια της πρότασης γάμου, η οποία -σημειωτέον- έγινε σε μια άκρως ρομαντική συνθήκη, την ώρα που απολαμβάνατε τη βαρκάδα σας στο Amalfi Coast;
Στεφανη: Για μένα, ήταν μια στιγμή γεμάτη συγκίνηση και χαρά. Ακόμα κι αν το έχεις σκεφτεί ότι κάποτε θα γίνει, όταν φτάνει εκείνη η ώρα, σε πλημμυρίζουν τα συναισθήματα και δεν μπορείς να τα συγκρατήσεις. Ένιωσα σαν να σταμάτησε ο χρόνος.
Ραφαήλ: Εγώ εκείνη τη στιγμή ένιωθα κυρίως ενθουσιασμό. Ήθελα να το ζήσω στο έπακρο και να δω το βλέμμα της, όταν θα καταλάβαινε τι συμβαίνει. Είχα και λίγο άγχος, λογικό, αλλά ήταν ωραίο άγχος. Όταν είδα το χαμόγελό της, όλα έγιναν εύκολα και το μόνο που ήθελα ήταν να απολαύσω τη στιγμή μαζί της.
Γενικώς, παρά τα πολλά χρόνια που είστε μαζί, προσπαθείτε να κάνετε μικρές εκπλήξεις ο ένας στον άλλον;
Στέφανη: Ναι, πάντα προσπαθούμε να κάνουμε μικρές εκπλήξεις ο ένας στον άλλον. Δεν χρειάζεται κάτι μεγάλο, ακόμα και κάτι πολύ απλό μπορεί να δείξει στον άλλον ότι τον σκέφτεσαι.
Ραφαήλ: Το μυστικό είναι να μην θεωρείς ποτέ τον άλλον ως δεδομένο αλλά να του δείχνεις καθημερινά ότι τον επιλέγεις ξανά και ξανά!
Να υποθέσω ότι για εσάς ο γάμος είναι το επόμενο βήμα, για να δημιουργήσετε τη δική σας οικογένεια; Ήταν κάτι που είχατε συζητήσει πριν από την πρόταση γάμου;
Ραφαήλ: Ο γάμος για εμάς είναι σίγουρα το επόμενο βήμα και το βλέπουμε ως τη βάση, για να δημιουργήσουμε τη δική μας οικογένεια.
Στέφανη: Είναι κάτι που είχαμε συζητήσει στο παρελθόν, αλλά πάντα με έναν πιο χαλαρό τρόπο, χωρίς πίεση ή χρονοδιάγραμμα. Θέλαμε να έρθει τη στιγμή που θα το νιώσουμε πραγματικά, κι αυτό έγινε τώρα. Για εμάς, σημασία έχει ότι μοιραζόμαστε το ίδιο όνειρο και είμαστε έτοιμοι να το κάνουμε πράξη.
Έχετε ορίσει ημερομηνία γάμου; Πώς έχετε στο μυαλό σας εκείνη την ημέρα;
Ραφαήλ: Όχι, δεν έχουμε ορίσει ακόμη ημερομηνία.
Στέφανη: Το μόνο που σκεφτόμαστε είναι πως, όποτε κι αν γίνει, θέλουμε εκείνη την ημέρα να την περάσουμε όσο πιο όμορφα γίνεται.
Ποιο στοιχείο του ενός είναι αυτό που εκτιμάτε περισσότερο στον άλλον;
Στέφανη: Στον Ραφαήλ εκτιμώ την ειλικρίνεια και την πραγματική του αγάπη. Το ότι ξέρω πάντα πού στέκομαι μαζί του.
Ραφαήλ: Την απλότητα και τη σεμνότητά της. Αυτά τα στοιχεία είναι που μας δένουν και μας κάνουν να προχωράμε μαζί
Και τι είναι αυτό που σας εκνευρίζει;
Στέφανη: Ο Ραφαήλ λέει πως είμαι επιπόλαιη καμιά φορά, ενώ εγώ λέω πως είναι πεισματάρης.
Ραφαήλ: Αυτά είναι τα μικρά μας «κουσούρια», αλλά στο τέλος της ημέρας γελάμε με αυτά και μας κάνουν το ζευγάρι που είμαστε.
Μοιάζετε ως προσωπικότητες ή είστε εκ διαμέτρου αντίθετοι;
Ραφαήλ: Έχουμε ομοιότητες αλλά και διαφορές. Στα βασικά πράγματα, ταιριάζουμε πολύ. Στέφανη: Στον χαρακτήρα, όμως, είμαστε διαφορετικοί. Εγώ είμαι πιο αυθόρμητη, ενώ ο Ραφαήλ είναι πιο ψύχραιμος και σκεπτόμενος.
Αν μπορούσατε να γυρίσετε τον χρόνο πίσω στο Γυμνάσιο -την εποχή που γνωριστήκατε- και σας έλεγε κάποιος ότι εσείς οι δυο θα καταλήγατε μαζί, τι θα απαντούσατε;
Στέφανη: Μάλλον, θα γελούσαμε και θα λέγαμε «Αποκλείεται»! Στο Γυμνάσιο, κανείς δεν σκέφτεται τόσο μακριά. Αν τότε μάς έλεγε κάποιος ότι θα είμαστε ακόμα μαζί μετά από τόσα χρόνια και θα μιλάμε για γάμο, σίγουρα δεν θα το πιστεύαμε.
Ραφαήλ: Κι όμως, η ζωή τα έφερε έτσι και σήμερα νιώθουμε ευγνωμοσύνη που μεγαλώσαμε μαζί και η σχέση μας άντεξε και δυνάμωσε με τον χρόνο.
Επαγγελματικά, δραστηροποιείστε σε δύο εντελώς διαφορετικούς χώρους. Αυτό πώς λειτουργεί στη σχέση σας;
Ραφαήλ: Οι δουλειές μας είναι διαφορετικές, αλλά αυτό μας βοηθάει. Ο καθένας έχει τον χώρο του και στηρίζουμε ο ένας τον άλλον.
Στέφανη, είσαι ικανοποιημένη από τη μέχρι τώρα πορεία σου στον χώρο; Θεωρείς ότι στάθηκες και τυχερή, πέρα από τη σκληρή δουλειά;
Είμαι ικανοποιημένη, γιατί νιώθω ότι έχω εξελιχθεί και συνεχίζω να εξελίσσομαι μέσα από κάθε εμπειρία. Δε σου κρύβω ότι χρειάστηκε πολλή δουλειά, πειθαρχία και επιμονή. Τίποτα δεν χαρίζεται. Από την άλλη, όμως, πιστεύω ότι η τύχη παίζει πάντα τον ρόλο της. Να βρεθείς στη σωστή στιγμή, με τους σωστούς ανθρώπους και να σου δοθεί η ευκαιρία. Αυτό που έχει σημασία είναι όταν έρθει αυτή η ευκαιρία, να είσαι έτοιμη να την αξιοποιήσεις. Γι’ αυτό και λέω ότι είναι ένας συνδυασμός σκληρής δουλειάς και συγκυριών.
Με τις εξελίξεις στη «Γη της Ελιάς», όπου πρωταγωνιστείς, θα έλεγες ότι για σένα ο ρόλος της «Άννας» εξελίχθηκε στη μεγαλύτερη πρόκληση της μέχρι τώρα πορείας σου στον χώρο της υποκριτικής;
Ναι, ήταν η μεγαλύτερη πρόκληση μέχρι σήμερα, γιατί με έβγαλε εντελώς από τη ζώνη άνεσής μου. Με ανάγκασε να εξελιχθώ, να σταθώ πιο δυνατή απέναντι στις απαιτήσεις του ρόλου και να μάθω να εμπιστεύομαι περισσότερο τη διαίσθησή μου.
Σε φόβισε αρχικά όταν είδες στο σενάριο ότι η ηρωίδα που ενσαρκώνεις «χάνει» τα παιδιά της και στη συνέχεια πέφτει θύμα ομαδικού βιασμού; Ένιωσες ότι χρειαζόταν μια ιδιαίτερη προσοχή και ευαισθησία από μέρους σου ως προ την προσέγγιση;
Ναι. Στην αρχή πίστευα πραγματικά ότι δεν θα μπορέσω να τα καταφέρω. Ήταν ένα τόσο «βαρύ» και απαιτητικό κομμάτι, που με τρόμαξε. Δεν ήξερα αν θα μπορέσω να το αποδώσω με τον σεβασμό και την ευαισθησία που χρειάζεται. Όμως, μέσα από τη διαδικασία, με τη στήριξη των σκηνοθετών και των συναδέλφων μου, βρήκα τη δύναμη να το αντιμετωπίσω και να το ζήσω με αλήθεια.
Τι θα μας «αποκαλύψεις» για το μέλλον της «Άννας» στη σειρά;
Αυτό που μπορώ να πω είναι πως η «Άννα» προσπαθεί να βρει ξανά τον εαυτό της και να μάθει να πορεύεται με αυτό που της συνέβη. Δεν το ξεχνά, αλλά το κουβαλάει με έναν διαφορετικό τρόπο. Γίνεται πιο ώριμη, πιο σιωπηλή, αλλά και πιο δυνατή.
Ραφαήλ, σε σένα τώρα. Κάνεις κυριολεκτικά το πιο γλυκό επάγγελμα του κόσμου. Ήταν ένα όνειρο για σένα το να γίνεις ζαχαροπλάστης ή κάτι που προέκυψε στην πορεία;
Η αλήθεια είναι πως από μικρός είχα μια αγάπη με τη μαγειρική την κουζίνα, αλλά ειδικά η ζαχαροπλαστική με τράβηξε περισσότερο, γιατί προϋποθέτει τέχνη και φαντασία. Δεν ήταν ένα όνειρο που είχα από παιδί. Περισσότερο προέκυψε στην πορεία. Μόλις όμως μπήκα σε αυτόν τον χώρο, κατάλαβα ότι εκεί ανήκω. Με γεμίζει να δημιουργώ γλυκά που δίνουν χαρά στους ανθρώπους – αυτό είναι το πιο όμορφο κομμάτι της δουλειάς μου.
Στα οκτώ χρόνια που είστε μαζί, ποια υπήρξε η μεγαλύτερη δυσκολία που αντιμετωπίσατε ως ζευγάρι;
Ραφαήλ: Η μεγαλύτερη δυσκολία που περάσαμε ήταν η απόσταση, όταν η Στέφανη σπούδαζε τρία χρόνια στη Θεσσαλονίκη. Δεν ήταν εύκολο, γιατί χάναμε την καθημερινή επαφή, όμως εκείνη η περίοδος μάς έμαθε να έχουμε εμπιστοσύνη και υπομονή.
Στέφανη: Τελικά, μας έφερε πιο κοντά και δυνάμωσε τη σχέση μας.
Οι σχέσεις ωριμάζουν, το ίδιο και οι άνθρωποι. Πόσο έχει ωριμάσει ο καθένας ξεχωριστά μέσα από αυτή τη σχέση και με ποιον τρόπο έχετε επηρεάσει ο ένας τον άλλον;
Ραφαήλ: Μέσα από τη σχέση μας έχουμε ωριμάσει και οι δύο.
Στέφανη: Είμαστε μαζί από πολύ μικροί, μεγαλώσαμε ουσιαστικά μαζί και μέσα από αυτό μάθαμε να σεβόμαστε, να κάνουμε υποχωρήσεις και να στηρίζουμε ο ένας τον άλλον…
