Στο κείμενο του της Κυριακής, 10 Αυγούστου, στον «Φιλελεύθερο» ο Φρίξος Δαλίτης έγραφε το εξής: «Η πρώτη εκλογική μάχη που θα αποτυπώσει την οργή της κοινωνίας είναι οι βουλευτικές εκλογές. Το πολιτικό σκηνικό μοιάζει με κινούμενη άμμο. Τον Σεπτέμβριο οριοθετείται η έναρξη της αντίστροφης μέτρησης για τις εκλογές με τα κόμματα να εισέρχονται στην προεκλογική περίοδο. Σύντομα αναμένονται και δημοσκοπήσεις που θα καταγράψουν τα πρώτα δείγματα πρόθεσης ψήφου ενόψει της κάλπης του Μαΐου τον επόμενο χρόνο».
Απόλυτα ορθός. Τα κόμματα, όμως, με τον τρόπο που κινούνται και συμπεριφέρονται δεν δείχνουν να κατανοούν το πιο πάνω γεγονός. Ότι δηλαδή οι βουλευτικές εκλογές προηγούνται των προεδρικών εκλογών. Οι βουλευτικές εκλογές θα διεξαχθούν μετά από εννέα (9) μόλις μήνες και οι προεδρικές μετά από τριάντα (30) μήνες!! Εννέα μόλις μήνες πριν την κάλπη της 24ης Μαΐου του 2026 και τα κόμματα έχουν ακόμα να σχηματίσουν ψηφοδέλτια. Να εξεύρουν όχι ευκαταφρόνητο αριθμό υποψηφίων. Το όλον 56 για κάθε κόμμα!! Και μάλιστα αυτή τη φορά θα πρέπει να εξεύρουν τον μεγάλο αυτό αριθμό υποψηφίων σε συνθήκες μέγιστου ανταγωνισμού. Του μεγαλύτερου ο οποίος υπήρξε ποτέ από καταβολής Κυπριακής Δημοκρατίας. Για αρκετά χρόνια όσοι ενδιαφέρονταν για τις βουλευτικές εκλογές, όσοι επιθυμούσαν να κατέλθουν ως υποψήφιοι είχαν να επιλέξουν βασικά ανάμεσα σε τέσσερα κόμματα. ΑΚΕΛ, ΔΗ.ΣΥ, ΔΗ.ΚΟ και ΕΔΕΚ και ενίοτε πέντε. Κυρίως όμως μεταξύ των προαναφερθέντων τεσσάρων. Στις βουλευτικές εκλογές καταγράφονται μέχρι στιγμής οι ακόλουθοι εκλογικοί συνδυασμοί που θα διεκδικήσουν έδρα:
ΑΚΕΛ, ΔΗ.ΣΥ, ΕΛΑΜ, ΔΗ.ΚΟ, ΕΔΕΚ, ΔΗ.ΠΑ, Οικολόγοι, Βολτ, Αλμα, Κυνηγοί, Δ.Ε.Κ, Σήκου Πάνω, ΔΗ.ΜΑΛ, κλπ, συν οι ανεξάρτητοι, συν η δηλωμένη πρόθεση του Φειδία Παναγιώτου να κατέλθει με δικό του συνδυασμό!!! Τουλάχιστον δεκατρείς (13) συνδυασμοί. Δεκατρείς!!! Άρα θα χρειαστούν το ελάχιστον 728 (!!) κατάλληλοι υποψήφιοι. Απίστευτος αριθμός. Σε αυτόν τον αριθμό προσθέστε και τους ανεξάρτητους.
Πέραν, όμως, της εξεύρεσης υποψηφίων τα κόμματα, που σέβονται τον εαυτό τους και τους ψηφοφόρους θα πρέπει να ετοιμάσουν και εκλογικά προγράμματα. Με τις θέσεις και τις προτάσεις τους για την αντιμετώπιση των προβλημάτων του τόπου. Και φυσικά δεν θα είναι αρκετό απλά να υποδείξουν ποια είναι αυτά τα προβλήματα. Ούτε να επικρίνουν τα υπόλοιπα κόμματα για λανθασμένες θέσεις. Ούτε να ασκούν κριτική μόνο προς τη κυβέρνηση. Θα πρέπει να εισηγηθούν πειστικούς τρόπους αντιμετώπισης των προβλημάτων. Και μάλιστα κατά τρόπο διακριτό. Να μπορεί δηλαδή ο ψηφοφόρος να ξεχωρίζει τη διαφορετικότητα των λύσεων που προτείνει το ένα κόμμα από τα υπόλοιπα. Διότι διαφορετικά κινδυνεύουν να μεγαλώσει το ποσοστό των ψηφοφόρων που λένε «όλοι το ίδιο είναι». Βέβαια αυτό είναι εξαιρετικά δύσκολο μέσα στις τοπικές και διεθνείς συνθήκες. Για να είμαστε δίκαιοι πιο δύσκολο παρά πριν δέκα χρόνια (10), πολύ πιο δύσκολο παρά πριν είκοσι (20) χρόνια και σχεδόν ανυπέρβλητα δύσκολο παρά πριν τριάντα (30) χρόνια.
Ενώ λοιπόν αυτά είναι τα πρώτιστα που έχουν να χειριστούν στο ελάχιστο χρονικό διάστημα που απομένει, συνεχίζουν να κινούνται και να συμπεριφέρονται περισσότερο με το μυαλό στις προεδρικές εκλογές του 2028. Παραβλέποντας, πέραν των προαναφερθέντων τα προβλήματα στο εσωτερικό τους. Προβλήματα κυρίως συνοχής. Προβλήματα ενιαίου οράματος. Στο ιδεολογικό, πολιτικό και οικονομικό πεδίο. Προβλήματα που έχουν να κάνουν με τις αναβαθμισμένες όσον ποτέ στο παρελθόν προσωπικές φιλοδοξίες. Επιπρόσθετα όσα κόμματα έχουν κυβερνήσει τον τόπο ή συμμετείχαν σε κυβερνήσεις θα έχουν να αναμετρηθούν με το κυβερνητικό τους παρελθόν. Ένα παρελθόν που προσωπικά δεν θεωρώ ότι είναι ορθό να λειτουργεί ως άλλοθι για όσους δεν έτυχε να κυβερνήσουν, ούτε θεωρώ ορθό, ιδιαίτερα το απώτερο παρελθόν, να επισείεται συνεχώς, ως επιχείρημα από αντιπάλους, αλλά αυτό θα συμβεί. Ειδικά τα νεοσύστατα κόμματα και γενικά όσα δεν έχουν κυβερνήσει ή συγκυβερνήσει θα χρησιμοποιήσουν, αυτό το όπλο.
Από την άλλη βέβαια τα κραυγαλέα λάθη του παρελθόντος παραμένουν στη μνήμη των ψηφοφόρων. Καθίστανται μάλιστα αποφασιστικής σημασίας εάν και εφόσον ένα Κόμμα το οποίο έχει κυβερνήσει ή συγκυβερνήσει, επιμένει να προβάλλει συνταγές που απέτυχαν στο παρελθόν ακόμα και σήμερα. Ως εκ τούτου οι συνθήκες αυτών των βουλευτικών εκλογών θα είναι πρωτόγνωρες από κάθε άποψη. Εκτιμώ ότι από τις πρώτες – πρώτες δημοσκοπήσεις θα προκύψουν πολύ σοβαρά ερωτηματικά και προβλήματα για πολλά από τα διαγωνιζόμενα κόμματα, για διαφορετικούς φυσικά λόγους.
Μια άλλη πτυχή της επερχόμενης προεκλογικής μάχης θα είναι η διαχείριση από πλευράς κόμματων των εργαλείων μιας εκστρατείας. Εννοώ ότι για πρώτη φορά υπάρχουν και θα χρησιμοποιηθούν τόσα και διαφορετικής υφής μέσα μεταφοράς μηνυμάτων. Η προσωπική επαφή, τα ΜΜΕ, τα ΜΚΔ, και όλες οι άλλες ηλεκτρονικές μορφές προώθησης πολιτικής και πολιτικών. Σε ανάλογη δυσκολία διαχείρισης των εκλογικών συνδυασμών και υποψηφίων θα βρεθούν και όλα αυτά τα μέσα τα οποία διακινούν τα μηνύματα προς την κοινωνία. Στη συγκεκριμένη περίπτωση προς τους ψηφοφόρους. Προσθέστε επίσης το γεγονός ότι σήμερα, όσο ποτέ άλλοτε, τα πρόσωπα μεταφορείς των μηνυμάτων, είτε από τα παραδοσιακά ΜΜΕ και ΜΚΔ είτε από νεότευκτα προς τούτο εργαλεία έχουν έντονες προσωπικές απόψεις και τις διατυπώνουν. Έχουν επίσης προσωπικές επιλογές. Ο σχεδιασμός και η υλοποίηση μιας προεκλογικής εκστρατείας, αυτή τη φορά θα είναι ο πιο δύσκολος ο οποίος υπήρξε ποτέ!
Να προσθέσω τέλος ότι με βάση το τι βλέπουμε τα τελευταία 3 -4 χρόνια, η εκλογική εκστρατεία των προσεχών βουλευτικών, θα διεξαχθεί σε ένα πρωτοφανές κλίμα. Ένα κλίμα που θα συνθέτουν σε ουσιαστικό βαθμό, ο λαϊκισμός, η τοξικότητα, οι ανοίκειες επιθέσεις, οι παραπλανητικές και ίσως ψευδείς ειδήσεις και πληροφορίες, η παραπληροφόρηση. Όλα τα πιο πάνω θα είναι σε έντονο βαθμό, γιατί για αρκετούς πολιτικούς σχηματισμούς, είναι είτε θέμα πολιτικής επιβίωσης, την επομένη μάλιστα των εκλογών, είτε θέμα συνέχισης του πρωταγωνιστικού τους ρόλου στο μέλλον.
