Διπλασιασμό των περιστατικών εφηβικής παραβατικότητας με ιδιαίτερα σοβαρές προεκτάσεις καταγράφουν αρμόδιες Υπηρεσίες, οι οποίες έρχονται καθημερινά σε επαφή με παιδιά και οικογένειες που χρειάζονται βοήθεια. Η ψυχική επιβάρυνση παιδιών και εφήβων που παρουσιάζεται ιδιαίτερα αυξημένη τα τελευταία χρόνια, σχετίζεται με διάφορες διαταραχές (μεταξύ των οποίων και διατροφικές) μέχρι και με αυτοκτονικές τάσεις.
Τα πιο πάνω είναι μερικά από τα ενδιαφέροντα στοιχεία που τέθηκαν επί τάπητος σε ημερίδα που διοργάνωσε η Παιδοψυχιατρική Εταιρεία Κύπρου με θέμα «Οι προκλήσεις της εφηβικής παραβατικότητας και η πολυθεματική προσέγγιση και διαχείριση».
Κεντρικός ομιλητής ήταν ο παιδοψυχίατρος και πρόεδρος της Παιδοψυχιατρικής Εταιρείας Ελλάδας, δρ Εμμανουήλ Τσαλαμανιός, ο οποίος παρουσίασε τις πολλαπλές μορφές της εφηβικής βίας και παραβατικότητας προσεγγίζοντας την πολυπλοκότητα του φαινομένου. Σύμφωνα με τον δρα Τσαλαμανιό οι μορφές αυτής της βίας εκδηλώνονται από τους έφηβους προς την οικογένεια τους, στον εαυτό τους, στις ερωτικές τους σχέσεις, στο σχολείο αλλά και αφορούν και την οπαδική βία.
Ειδικά για τη βία που εκδηλώνουν έφηβοι στις ερωτικές τους σχέσεις, αναφέρθηκε πως είναι ένα ζήτημα το οποίο, αν και δεν αναδεικνύεται ιδιαίτερα σε σύγκριση με τα υπόλοιπα, υπάρχει. Και μπορεί να μην είναι σε μεγάλο ποσοστό όμως είναι ιδιαίτερα σημαντικό. Όπως ανέφερε ο δρ Τσαλαμανιός, σε αυτές τις περιπτώσεις υπάρχει σημαντικό ποσοστό επαναθυματοποίησης. Δηλαδή, εάν ένας έφηβος/ έφηβη έπεσε θύμα βίας σε ερωτική του σχέση, είναι πιθανόν να ξανασυμβεί.
Αναφερόμενος σε στοιχεία της Ελλάδας, τα οποία όμως δεν φαίνεται να διαφέρουν και πολύ από τα κυπριακά δεδομένα, αλλά και δεδομένα άλλων χωρών, ο επικεφαλής της Παιδοψυχιατρικής Εταιρείας Ελλάδας σημείωσε πως αυξήθηκαν δύο και τρεις φορές τα αδικήματα που σχετίζονται με εφήβους (μεταξύ των οποίων το μπούλινγκ και άλλες επιθετικές συμπεριφορές), αυξάνονται συνεχώς οι συμπλοκές μεταξύ εφήβων, παρατηρείται διπλασιασμός των δραστών από το 2020 καθώς και διπλασιασμός μέχρι και πενταπλασιασμός των σοβαρών αδικημάτων.
Η συμπεριφορά αυτή από πλευράς εφήβων εμφανίζεται ως απειλή, επιθετική συμπεριφορά, διενέργεια απάτης, σεξουαλικά εγκλήματα, κλοπές, φόνοι, καταστροφή περιουσίας κ.ά.
Στο ερώτημα «γιατί τώρα» όλα αυτά τα περιστατικά και η ανησυχητική τους αύξηση, ο δρ Τσαλαμανιός εστίασε ιδιαίτερα στην οικονομική και υγειονομική κρίση των προηγούμενων ετών, λέγοντας πως οι σημερινοί έφηβοι είναι παιδιά εκείνων των κρίσεων, περιόδων με αποκλεισμούς και ιδιαίτερες συνθήκες, με αβεβαιότητα και ανασφάλεια όχι μόνο στα παιδιά αλλά και στις οικογένειές τους. Όπως αναφέρθηκε στην ημερίδα, αρκετά παιδιά και στην Ελλάδα, τα οποία παρουσίασαν τέτοιες συμπεριφορές είναι παιδιά γονέων που έβαλαν τέρμα στη ζωή τους λόγω των δύσκολων συνθηκών που βίωναν σε εκείνες της περιόδους.
Μία άλλη πτυχή είναι η βία στο σχολείο, η οποία συνήθως κατηγοριοποιείται σε: α) Σχολικό εκφοβισμό, β) βίαιη συμπεριφορά και γ) παραπτωματική συμπεριφορά. Από τα πιο ενδιαφέροντα σημεία σε αυτό το κομμάτι, ήταν η αναφορά του δρα Τσαλαμανιού ότι έρευνες καταδεικνύουν πως τόσο τα θύματα, όσο και οι θύτες σε ποσοστό 50% και άνω εκδηλώνουν δυσαρέσκεια για το σχολείο.
