Ο Ρομπέρζ βαδίζει ολοταχώς στα 39 του χρόνια και παίζει σαν να ξεκίνησε χθες. Δεν το κάνει από πείσμα, ούτε για να αποδείξει κάτι. Το κάνει γιατί αυτή είναι η φύση του – να λειτουργεί με σοβαρότητα, πειθαρχία και αυτοσεβασμό, κάθε φορά που φορά τη φανέλα.
Στο «Σέλχαρστ Παρκ», στον αγώνα της ΑΕΚ απέναντι στην Κρίσταλ Πάλας, έδειξε για άλλη μια φορά ότι το ποδόσφαιρο δεν είναι ηλικία, αλλά στάση ζωής. Ήταν ο παίκτης που ήξερε πού να σταθεί, πότε να καλύψει, πώς να εμπνεύσει εμπιστοσύνη. Με καθαρό μυαλό, μετρημένες κινήσεις και πρωτίστως ηρεμία. Οι άμυνές του δεν είχαν μόνο ευλυγισία, αλλά και χαρακτήρα.
Την ώρα που δίπλα του υπήρχαν ποδοσφαιριστές με συμβόλαια ασύλληπτα, εκείνος θύμιζε συνεχώς πως ο σεβασμός δεν αγοράζεται. Κερδίζεται με τη στάση σου, με το βλέμμα, με τη συνέπεια που δεν κάνει εκπτώσεις. Ο Ρομπέρζ δεν είναι άλλος ένας βετεράνος που αντέχει. Είναι επαγγελματίας που επιμένει να τιμά το κάθε ευρώ που βάζει στην τσέπη.
Κάθε του εμφάνιση αποτελεί σημείωμα ότι το ποδόσφαιρο, στην καλύτερή του εκδοχή, ανήκει σε αυτούς που το αγαπούν πραγματικά. Στους λίγους που αντιλαμβάνονται πως η εμπειρία δεν είναι δικαιολογία για να χαμηλώσεις ταχύτητα, αλλά εργαλείο για να ανεβάσεις το επίπεδο των άλλων.
Ο Ρομπέρζ, δείχνει σχεδόν σε κάθε αγώνα γιατί η λέξη «παράδειγμα» εξακολουθεί να έχει περιεχόμενο. Και να υπενθυμίζει συνεχώς στην ομάδα που τον έφερε στην Κύπρο, το πόσο λάθος ήταν που δεν τον κράτησε στο ρόστερ της.
