Φαίνεται πως η έννοια της αισχροκέρδειας στην αγορά έχει αποκτήσει πολύ συγκεκριμένη έννοια. Η πρόσφατη απόφαση της Υπηρεσίας Προστασίας Καταναλωτή να επιβάλει διοικητικό πρόστιμο ύψους μόλις €1.000 σε επιχείρηση καντίνας για την υπερτιμολόγηση του εμφιαλωμένου νερού, προκαλεί το κοινό αίσθημα και δημιουργεί εύλογα ερωτηματικά για το πόσο τσουχτερές είναι τελικά οι ποινές μας.
Τα γεγονότα μιλούν από μόνα τους: Ενώ η ανώτατη λιανική τιμή για το νερό των 500ml είχε καθοριστεί με Διάταγμα στα €0,60, η εν λόγω επιχείρηση το διέθετε προς €1,00. Μιλάμε για μια αυθαίρετη αύξηση της τάξης του 66% πάνω από το νόμιμο όριο.
Η δικαιολογία; Το κλασικό… «λάθος υπαλλήλου». Η δε επιχειρηματολογία για τη μείωση του προστίμου, βασισμένη στην οικονομική κατάσταση της επιχείρησης και τις κοινωνικές της υποχρεώσεις, φαίνεται πως βρήκε ευήκοα ώτα.
Ωστόσο, το ερώτημα παραμένει: Όταν ένας επαγγελματίας παραβιάζει εν γνώσει του ή έστω εξ αμελείας τη νομοθεσία περί ανώτατων τιμών σε είδη πρώτης ανάγκης, το πρόστιμο των €1.000 λειτουργεί ως αποτρεπτικός παράγοντας ή μήπως ως ένα απλό κόστος λειτουργίας που αποσβένεται μέσα σε λίγες ώρες αυξημένης κίνησης;
A.N.
