Παρά το γεγονός ότι η παράταση της φοίτησης παιδιών της Ειδικής Εκπαίδευσης σε ειδικές μονάδες και ειδικά σχολεία μέχρι τα 22 τους έτη χαρακτηρίστηκε από όλους τους εμπλεκόμενους φορείς ως μια προσωρινή λύση και μέτρο ανάγκης, εντούτοις, δεν έμεινε ασχολίαστο πως αυτή η εξέλιξη πρέπει να έχει ένα πολύ καλό προγραμματισμό και σχεδιασμό.
Κι ο λόγος, δεν είναι άλλος από τα προβλήματα των υποδομών και του υπερπληθυσμού που παρουσιάζουν ειδικά σχολεία και ειδικές μονάδες που λειτουργούν μέσα σε δημόσια σχολεία.
Η συζήτηση εκτυλίχθηκε σήμερα στην κοινοβουλευτική επιτροπή Παιδείας, η οποία εξέτασε τους τροποποιητικούς κανονισμούς που κατέθεσε το υπουργείο Παιδείας ούτως ώστε να παραταθεί κατά ένα έτος η φοίτηση των παιδιών στα σχολεία αυτά.
Αυτό αποφασίστηκε από το υπουργείο Παιδείας για να βοηθήσει να δοθεί χρόνος στο υφυπουργείο Πρόνοιας να βρει τις λύσεις που χρειάζονται σε θέματα δομών που να μπορούν να φιλοξενήσουν άτομα με ειδικές ανάγκες και αναπηρίες όταν αυτά ολοκληρώσουν την εκπαιδευτική τους φοίτηση. Πρόκειται για δομές που απουσιάζουν και που κρίνονται από τους γονείς των παιδιών αναγκαίες για την απασχόληση και όχι μόνο, των παιδιών τους.
Σύμφωνα με την εκπρόσωπο του υπουργείου Παιδείας, η ρύθμιση αυτή αφορά για την επόμενη σχολική χρονιά συνολικά 85 παιδιά, εκ των οποίων τα 30 φοιτούν σε ειδικά σχολεία και τα άλλα 55 στις ειδικές μονάδες σχολείων.
Το κόστος γι’ αυτή την παράταση υπολογίστηκε σε €2.895.000 και αφορά, μεταξύ άλλων, τις λυόμενες αίθουσες που θα χρειαστούν, τα μεταφορικά των παιδιών από και προς τα σχολεία τους και τη στελέχωση τόσο σε εκπαιδευτικό προσωπικό, όσο και σε συνοδούς.
Αξίζει να σημειωθεί ότι όλοι οι βουλευτές, παρά την πρόθεσή τους να στηρίξουν ή όχι την τροποποίηση αυτή όταν τεθεί ενώπιον της Ολομέλειας, εξέφρασαν προβληματισμούς για τις υποδομές των σχολείων αυτών αλλά περισσότερο, για την επόμενη μέρα των ενηλίκων πια που αντιμετωπίζουν διάφορα προβλήματα και δυσκολίες, κυρίως διότι δεν υπάρχουν οι κατάλληλες δομές φροντίδας. Διατυπώθηκαν οι ανησυχίες του μέλλοντος αυτών των παιδιών όταν οι γονείς που τους φροντίζουν φύγουν από τη ζωή, διαμηνύοντας πως είναι ευθύνη της Πολιτείας να φροντίσει για την ύπαρξη κατάλληλων δομών.
Αντίστοιχες απόψεις διατυπώθηκαν και από τους υπόλοιπους φορείς που εκπροσωπούν τους εκπαιδευτικούς, τα άτομα με αναπηρίες και τους γονείς παιδιών με αναπηρίες.
