Το πράσινο υπήρχε απλόχερα στη φύση. Αρχιτέκτονες και ιδιοκτήτες πρόσθεσαν μπόλικο κόκκινο και λίγο μπλε δημιουργώντας ένα εξοχικό που δεν μοιάζει με κανένα άλλο. Βρίσκεται στην Πολωνία και υπογράφεται από το αρχιτεκτονικό γραφείο ΝΟΚΕ.
Πριν από λίγα χρόνια, στην Πολωνία -όπως και σε όλες σχεδόν τις ανεπτυγμένες και αναπτυσσόμενες χώρες- οι κήποι και οι αυλές δεν έχαιραν μεγάλης εκτίμησης. Η πίεση για κατασκευές και η αυξανόμενη ζήτηση για στέγη ήταν τέτοια που όλα μετατρέπονταν σε οικόπεδα, με αποτέλεσμα σήμερα οι άνθρωποι να ασφυκτιούν και να ψάχνουν λίγο πράσινο.
Πολλοί είναι αυτοί που μετακομίζουν στην ύπαιθρο για να μπορούν να ζουν στη φύση. Όπως και το ζεύγος Magda και Grzegorz Wacławek. Εκείνη τραγουδίστρια και χορεύτρια, εκείνος εικαστικός ο οποίος ασχολείται κυρίως με κινούμενα σχέδια, ζούσαν σε μια πολυκατοικία στο πολύβουο κέντρο της Βαρσοβίας και λαχταρούσαν αλλαγή σκηνικού, καλύτερες συνθήκες για δημιουργικές προσπάθειες και λίγη ανακούφιση από τη ζέστη κατά τους καλοκαιρινούς μήνες. Όλα αυτά τα βρήκαν λίγα χιλιόμετρα έξω από τη Βαρσοβία από όπου μπορούν να αγναντεύουν τον ορίζοντα της πόλης με τους ουρανοξύστες να αντιπαρατίθενται στο καταπράσινο τοπίο.
Τη διαμόρφωση του καταφυγίου τους ανέλαβαν οι αρχιτέκτονες NOKE, με επικεφαλής τους Karol Pasternak, Piotr Maciaszek και Mateusz Jaworski. Στο σχεδιασμό συνέβαλαν και οι ίδιοι οι ιδιοκτήτες, αρχής γενομένης από την πύλη εισόδου σε σχέδιο της Magda, με μια εικόνα του αγαπημένου τους σκύλου. Η πύλη είναι το μόνο στοιχείο που είναι ορατό από παρακείμενο δρομάκι.
Το σπίτι, σκόπιμα κρυμμένο, αναδύεται σταδιακά από το πράσινο μόνο μετά την είσοδο στον κήπο η οποία γίνεται μέσα από ένα ελικοειδές μονοπάτι από κόκκινες πέτρες. Συνοδεύεται από μια φωτεινή εγκατάσταση τέχνης που φωτίζει το μονοπάτι που είναι κρυμμένο ανάμεσα σε καταπράσινα δέντρα και θάμνους, όπως εξάλλου και το ίδιο το σπίτι. Με την πάροδο του χρόνου, μόνο η κόκκινη καμινάδα του μπάνιου θα παραμείνει ορατή.
Οι πόρτες εισόδου είναι επίσης καλά κρυμμένες. Η μόνη υπόδειξη για το πού βρίσκεται η είσοδος είναι τρία χυτά σκαλοπάτια, που μοιάζουν με αφηρημένο γλυπτό κήπου. Ένα βήμα μετά αποκαλύπτεται το εξοχικό που ανοίγει στο περιβάλλον με μεγάλα γυάλινα πάνελ και μια ευρύχωρη βεράντα με πέργκολα.
Το αμπέλι που περιβάλλει το σπίτι είναι 80 ετών και έγινε προσπάθεια να διατηρηθεί, όπως και το υπόλοιπο πράσινο που βρισκόταν στο οικόπεδο. «Δεν κόψαμε κανένα δέντρο, λέει ο αρχιτέκτονας και θεωρούμε τη διάσωση αυτού του παλιού αμπελιού τη μεγαλύτερη επιτυχία μας. Μέρος του ξεμπλέχτηκε από την παλιά πέργκολα και μεταφέρθηκε αλλού. Με αυτόν τον τρόπο, ανάμεσα στα απομεινάρια του παλιού κήπου, δημιουργήθηκε ο τωρινός, κατάλληλος για τις σύγχρονες προσδοκίες». Στο μέσο δεσπόζει ένα τσιμεντένιο τραπέζι βυθισμένο στο πράσινο – ένα μνημειώδες έπιπλο κήπου κάτω από τη σκιά μιας παλιάς κερασιάς.
Οι εσωτερικοί χώροι αποτελούνται από ένα χώρο ύπνου, κουζίνα, μπάνιο και χώρο εργασίας μαζί με καθιστικό. Όλα σε έντονα χρώματα, κυρίως στις αποχρώσεις του κόκκινου που έρχεται σε αντίθεση με το πράσινο της φύσης. Οι εσωτερικοί χώροι ενώνονται με τον κήπο μέσω μεγάλων υαλοπινάκων που μπορούν να ανοίξουν τις ηλιόλουστες μέρες κι έτσι τόσο η εργασία όσο και η αναψυχή μεταφέρονται στη βεράντα. Οι τοίχοι και οι οροφές είναι καλυμμένοι με κόντρα πλακέ βαμμένο με οικολογικά έλαια. Ο τοίχος, παράλληλος με το γυαλί, έχει μια απόχρωση βατόμουρου. Το ίδιο χρώμα σε πολλές παραλλαγές εμφανίζεται σε κουφώματα παραθύρων, κουρτίνες, εξαρτήματα κουζίνας και πολλά έπιπλα και αξεσουάρ.
Δίπλα στην κουζίνα, η προσοχή στρέφεται σε ένα ημικυκλικό παράθυρο, λειτουργικό και καλλιτεχνικό ταυτόχρονα. Ο χώρος του μπάνιου προεξέχει ως μια οβάλ κάψουλα που ενσωματώνει ντους, νιπτήρα και τουαλέτα. Φωτίζεται από μικρές σφαιρικές λάμπες που αντανακλώνται στον καθρέφτη, ενώ η γυάλινη οροφή καδράρει τον ουρανό.
Όλα αυτά σε λίγα τετραγωνικά, αφού σύμφωνα με τους κανονισμούς του κράτους, οι κατασκευές σε χώρους πρασίνου δεν πρέπει να υπερβαίνουν τα 35 τ.μ.
