Για 29 χρόνια μια οικογένεια από το χωριό Τρεις Ελιές της επαρχίας Λεμεσού πασκίζει να βρει το δίκαιο της για μια παρανομία του κράτους, χωρίς αποτέλεσμα.
Πήγε το Τμήμα Αναπτύξεως Υδάτων το 1996 και κατασκεύασε δεξαμενή νερού σε χωράφι τους και όπως παραδέχθηκε αργότερα αυτό έγινε κατά λάθος, αφού η δεξαμενή έπρεπε να γίνει σε άλλο χώρο. Έκτοτε ούτε απαλλοτρίωση έγινε ούτε και οι ιδιοκτήτες μπορούν να κτίσουν σ’ αυτό. Λόγω της εκκρεμότητας που διαρκεί για τρεις σχεδόν δεκαετίες, προσέφυγαν στην Επίτροπο Διοίκησης που τους δικαίωσε.
Όπως αναφέρει η Επίτροπος Μαρία Στυλιανού Λοττίδη στην έκθεσή της, η κατασκευή υδατοδεξαμενής ήταν απαραίτητη για τις ανάγκες ύδρευσης της κοινότητας. – Όμως το Τμήμα Αναπτύξεως Υδάτων (ΤΑΥ), λανθασμένα, ανήγειρε τη δεύτερη υδατοδεξαμενή το 1996 στο τεμάχιο των παραπονούμενων, αντί στο τεμάχιο με αρ. 789 όπως προέβλεπε το σχέδιο που ετοιμάστηκε. Το ΤΑΥ με επιστολή ημερ. 20/11/2020 ενημέρωσε το Κοινοτικό Συμβούλιο Τριών Ελιών, ότι η υδατοδεξαμενή πρέπει να παραμείνει στη θέση της επειδή τούτο κρίνεται τεχνοοικονομικά ορθό και όπως το Συμβούλιο, προβεί σε όλες τις απαραίτητες ενέργειες μέσω της Επαρχιακής Διοίκησης, για την απαλλοτρίωση του χώρου.
Όσον αφορά στο ενδεχόμενο ανέγερσης κατοικίας στο τεμάχιο όπως ζητούσαν οι παραπονούμενοι, η Πολεοδομική Αρχή, τους ενημέρωσε ότι δεν ήταν δυνατό να εκφέρει απόψεις πριν την επίλυση του πιο πάνω θέματος της αδειοδότησης της υδατοδεξαμενής και των αγωγών σε συνεννόηση με το Κοινοτικό Συμβούλιο, το ΤΑΥ και την Επαρχιακή Διοίκηση.
Το ΤΑΥ με επιστολή ημερ. 30/4/2024 ενημέρωσε το Επαρχιακό Γραφείο Λεμεσού του Τμήματος Πολεοδομίας και Οικήσεως ότι η υδατοδεξαμενή πρέπει να παραμείνει στη θέση της, ότι ήδη κλήθηκε το Κοινοτικό Συμβούλιο να προβεί στις απαραίτητες ενέργειες για την απαλλοτρίωση του χώρου και τη νομιμοποίηση της υδατοδεξαμενής και για να εξασφαλίσει τις συγκαταθέσεις των ιδιοκτητών των τεμαχίων για τη διέλευση των αγωγών μεταφοράς νερού στην υδατοδεξαμενή.
Στην ίδια επιστολή το ΤΑΥ εισηγήθηκε όπως εξεταστεί το ενδεχόμενο για κατά παρέκκλιση έγκριση της ανέγερσης κατοικίας στο τεμάχιο. Στη συνέχεια η Επαρχιακή Διοίκηση κάλεσε το Κοινοτικό Συμβούλιο όπως σε συνεργασία με τους παραπονούμενους καταβληθούν προσπάθειες για εξεύρεση συναινετικής λύσης για την απόκτηση του επηρεαζόμενου από την υδατοδεξαμενή τμήματος του τεμαχίου τους και αν τούτο δεν καταστεί δυνατό θα πρέπει να ληφθεί απόφαση για την απαλλοτρίωση του.
Το Κοινοτικό Συμβούλιο, αν και πρόθυμο να μεσολαβήσει, τονίζει πως δεν έχει την οικονομική ευμάρεια να προβεί σε απαλλοτριώσεις και αποζημιώσεις για αμαρτίες άλλων, εκτός και αν η Επαρχιακή Διοίκηση είναι πρόθυμη να αναλάβουν τη διαδικασία της αποκατάστασης με συνεισφορά του ΤΑΥ.
Σύμφωνα με την Επίτροπο, ανεξάρτητα από τις όποιες οικονομικές δυσκολίες του Κοινοτικού Συμβουλίου η αποκατάσταση της νομιμότητας και ο σεβασμός των θεμελιωδών δικαιωμάτων των παραπονούμενων δεν χωρούν εκπτώσεις. Είναι προφανές, αναφέρει, ότι οι παραπονούμενοι «τιμωρούνται» για μια παρανομία που δεν έκαναν οι ίδιοι, ενώ ταυτόχρονα στερούνται την ιδιοκτησία τους χωρίς αποζημίωση με παράνομη επέμβαση.
Όπως διαπιστώνει η Επίτροπος, η συμπεριφορά της Διοίκησης (Κοινοτικό Συμβούλιο Τριών Ελιών και της Επαρχιακής Διοίκησης Λεμεσού) παραβιάζει κάθε κανόνα δικαίου και αποβλέπει στην νομιμοποίηση παράνομων συμπεριφορών.
Κατόπιν τούτου προβαίνει στην εισήγηση όπως το Κοινοτικό Συμβούλιο προβεί άμεσα στις απαραίτητες ενέργειες, είτε για την απαλλοτρίωση του μέρους του τεμαχίου των παραπονούμενων που επηρεάζεται από την υδατοδεξαμενή, είτε καταβολή αποζημίωσης για όλα τα χρόνια της παράνομης επέμβασης.
