Το ΑΚΕΛ διαπράττει μέγα σφάλμα όταν επικρίνει τον υπουργό Δικαιοσύνης Μάριο Χαρτσιώτη, έναν άνθρωπο ηθικών αρχών και χριστιανικών πεποιθήσεων. Και μάλιστα οι επικρίσεις εκτοξεύονται χωρίς το κόμμα της αντιπολίτευσης να λάβει υπόψιν πως ίσως ο κ. Χαρτσιώτης έχει και 20-30 κομποσκοίνια στο σπίτι. Ούτε και σκέφτηκε το ΑΚΕΛ πως ο κ. Χαρτσιώτης ήταν το δεξί χέρι του Μητροπολίτη Λεμεσού (και θα είναι και μετά τον ανασχηματισμό) ακόμη και σε θέματα κηδειών. Δεν έλαβε καν υπόψιν πως στήριξε τον Μητροπολίτη όταν τον έσερναν στα Δικαστήρια για θέματα προσηλυτισμού και έμπαινε στην αίθουσα με ύφος χιλίων καρδιναλίων και με ερωτήσεις άκρως εύστοχες διέσυρε τους πονεμένους γονείς οι οποίοι ισχυρίζονταν πως τα παιδιά τους είχαν προσηλυτιστεί. Βεβαίως τα παιδιά ήταν ενήλικα, οπόταν ας είχαν τον νου τους. Aλλά, πως να τον έχουν όταν τους τον πήραν;
Όμως και η νομοθεσία την οποία προώθησε ο κ. Χαρτσιώτης για τις κουκούλες ήταν άκρως δημοκρατική και ελπίζω σύντομα να φέρει συμπληρωματικό νομοσχέδιο το οποίο θα επιτρέπει να διενεργούνται προληπτικές έρευνες στα σπίτια πολιτών για να αποτραπεί το έγκλημα. Διότι, το έγκλημα ξεκινά από το σπίτι όχι από τις φυλακές τις οποίες μετέτρεψε σε κατηχητικό. Διότι, ορισμένοι παραβλέπουν τη βελτίωση που επήλθε στο σωφρονιστικό (από ποίας απόψεως;) ίδρυμα και εκτιμώ ότι σύντομα η Κύπρος θα τιμηθεί διεθνώς για τις συνθήκες που επικρατούν στον τομέα των ανθρωπίνων δικαιωμάτων. Για να αντιληφθείτε, οι φυλακές μας διαθέτουν τηλέφωνα όχι μόνο για τους ανθρώπους του υποκόσμου που έχουν καταδικαστεί αλλά και για κοινά κλεφτρόνια. Θες σεξ; Παραγγέλνεις να σου φέρουν έναν κρατούμενο να τον βιάσεις. Θες να κάνεις χρήση ναρκωτικών ή ακόμη και να διακινήσεις; Οι φυλακές (ίσως και κάποιοι φύλακες) είναι στη διάθεση σου. Θες να δολοφονήσεις κάποιον εκτός φυλακών; Μπορείς να παραγγείλεις μια δολοφονία όπως παραγγέλνεις μία πίτσα; Θες απόρρητους φακέλους στο σπίτι; Το πιο απλό πράγμα.
Και τον υπουργό ο οποίος κουμαντάρει (ή έπρεπε να κουμαντάρει αυτή την κατάσταση), τον κατηγορούν απλώς και μόνο για αντιπολιτευτικούς σκοπούς. Διότι αυτά, λίγο ως πολύ, συμβαίνουν σε εις Παρισίους. Αλλά δεν έπραξε σωστά το ΑΚΕΛ που επετέθη στον υπουργό φραστικά στη Βουλή. Και να μου το θυμηθείτε, το ΑΚΕΛ θα το μετανιώσει σε μια από τις επόμενες πορείες του όταν αντί για φραστική επίθεση, τους διαδηλωτές του θα αναλάβουν τα όργανα του υπουργού τα οποία το τελευταίο διάστημα υπολειτουργούν. Και τι σημαίνει η αναφορά του βουλευτή Ανδρέα Πασιουρτίδη ότι, «ακόμα δεν εγκαταστάθηκε το νέο σύστημα απενεργοποίησης των κινητών και το έσπασαν». Μα κύριε Πασιουρτίδη, είστε κατά της επικοινωνίας με τον έξω κόσμο; Θα το κάνουμε Σοβιετία; Αν δεν το σπάσουν οι κατάδικοι θα το σπάσουν κάποιοι δεσμοφύλακες. Και τι σημαίνει η αναφορά του ιδίου βουλευτή ότι «οι φυλακές είναι διευθυντήριο εγκλημάτων»; Ακόμη λίγο να μας πείτε ότι το διευθυντήριο βρίσκεται στο Αρχηγείο Αστυνομίας. Έλεος! Πρώτα-πρώτα δεν τους χωράει στο Αρχηγείο.
Αλλά το παράκανε και ο βουλευτής του ιδίου κόμματος Άριστος Δαμιανού ισχυριζόμενος πως διαπράττονται δολοφονίες υπό το φως της ημέρας σε κατοικημένες περιοχές. Καλά κύριε Δαμιανού, με τόσο μυαλό που διαθέτεις, δεν αντιλαμβάνεσαι πως όλη η διαπαιδαγώγηση των φυλακισμένων και ειδικά κάποιων οποίοι προέρχονται από τον υπόκοσμο έφερε αποτελέσματα; Φανταστήκατε να διαπράττονται δολοφονίες θεοσκότεινα με κίνδυνο να ξεφύγει και καμιά αδέσποτη και να έχουμε και θύματα ανάμεσα στον άμαχο πληθυσμό; Ενώ με το φως της ημέρας, βλέπεις καλύτερα και προστατεύεις και τα γυναικόπαιδα.Έπειτα, θεωρώ πως κακώς επέκρινε το υπουργό Δικαιοσύνης για την αναφορά του ότι και στο Λούβρο η ληστεία έγινε μεσημέρι (όπως και η δολοφονία στη Λεμεσό). Τι ήθελε να μας πει ο κ. Δαμιανού; Ότι μπορεί η ληστεία στο Λούβρο να έγινε μεσημέρι αλλά ο υπουργός κάνει μεσάνυχτα; Έλεος!
Αφού το εξήγησε ο υπουργός, ότι «το Λούβρο λέχθηκε απλώς και μόνο για την ώρα» και ότι «δεν αποτελεί πρωτοτυπία η Κύπρος. Τα εγκλήματα είναι παντού και γίνονται πλέον δυστυχώς και μέρα μεσημέρι». Το μόνο που κατάλαβα από τα πιο πάνω, είναι ότι δεν μπορούμε να πρωτοτυπήσουμε καν στα εγκλήματα. Ο κ. Χαρσιώτης έχει επίσης δίκιο στο ότι «δεν είμαστε σε αχαρτογράφητα νερά». Συμφωνώ μαζί του. Δεν είμαστε σε αχαρτογράφητα νερά. Απλώς πάμε στο άγνωστο με βάρκα την ελπίδα.
Προσωπικά, αισθάνθηκα πιο ασφαλής (από ότι αισθάνονταν στη Γάζα) από την αναφορά του υπουργού ότι «δεν πρόκειται να παταχθεί ποτέ το οργανωμένο έγκλημα» και ότι υπήρχε, υπάρχει και θα εξακολουθήσει να υπάρχει». Είναι όπως λέμε «νυν και αεί και εις τους αιώνες των αιώνων. Αμήν». Εξήγησε δε, πως το οργανωμένο έγκλημα είναι πλέον εισαγόμενο, κάτι που, όπως σημείωσε, δεν είναι πρωτοτυπία της Κύπρου. Πάντως, για να είμαστε δίκαιοι, το κακό παράγινε από τότε που τις δολοφονίες ανέλαβαν άλλες φατρίες πέραν της Αστυνομίας. Από τότε οι υποθέσεις δεν εξιχνιάζονται αφού δεν ασκείται ούτε η ανάλογη βία από μέρους της Αστυνομίας. Φτάσαμε στο σημείο να σε συλλαμβάνουν, να σε οδηγούν στα κρατητήρια και αν δεν σου κάνουν πλάτες να δραπετεύσεις, επικαλείσαι τα ανθρώπινα δικαιώματα και αν έχεις και θράσος ζητάς και δικηγόρο. Πόσο χάλασε η πιάτσα!
