Η αλήθεια να λέγεται: η Πάφος FC, δεν παρουσίασε στο ΓΣΠ την ίδια φλόγα που την οδήγησε στην ιστορική πρόκριση στη League Phase του Τσάμπιονς Λιγκ. Δεν έπιασε το επίπεδο απόδοσης που μας είχε συνηθίσει στην προκριματική φάση, ούτε δημιούργησε περισσότερες από τρεις ξεκάθαρες φάσεις για γκολ. Κι όμως, όλα αυτά φαντάζουν δευτερεύοντα μπροστά στην ουσία. Γιατί σε μια βραδιά που κρίθηκε από λεπτομέρειες, οι γαλάζιοι βρήκαν τον τρόπο να φύγουν με το πιο σημαντικό: τους τρεις πρώτους βαθμούς.
Η στιγμή που έκρινε το ντέρμπι γράφτηκε μόλις στο 11ο λεπτό. Ο Λουκάσεν πήδηξε με αποφασιστικότητα και με παλικαρίσια κεφαλιά έστειλε την μπάλα στα δίχτυα. Ένα γκολ που έμελλε να βαρύνει πολύ περισσότερο από μια απλή καταγραφή στο φύλλο αγώνα. Ήταν η σφραγίδα μιας ομάδας που ξέρει να εκμεταλλεύεται την ευκαιρία, να διαχειρίζεται συνθήκες πίεσης και να επιβάλλει την παρουσία της σε οποιοδήποτε γήπεδο.
Από εκεί και πέρα, η Πάφος δοκιμάστηκε. Στο δεύτερο ημίχρονο χρειάστηκε να απορροφήσει έντονη πίεση, να αμυνθεί με πείσμα και να δείξει χαρακτήρα. Δεν έθελξε με το παιχνίδι της, ούτε εντυπωσίασε με κατοχή και ρυθμό. Αλλά άντεξε. Και η αντοχή, σε μια περίοδο όπου κουβαλούσε έξι εξαντλητικές αναμετρήσεις στα προκριματικά της Ευρώπης, αποκτά ακόμη μεγαλύτερη αξία.
Η νίκη στο ΓΣΠ δεν είναι μόνο η ιδανική εκκίνηση στο πρωτάθλημα. Είναι κι ένα μήνυμα προς πάσα κατεύθυνση ότι η περσινή κατάκτηση δεν ήταν συγκυριακή. Η Πάφος, ξεκίνησε όπως ακριβώς όφειλε: με ουσία, με αποτέλεσμα, με πόντους στο σακούλι. Αυτή είναι η βάση πάνω στην οποία θα στηριχθεί για να διατηρήσει τα κεκτημένα της.
Και τώρα; Η διακοπή λόγω εθνικών ομάδων φαντάζει δώρο. Ο χρόνος που μεσολαβεί θα επιτρέψει στον Καρσέδο και στους ποδοσφαιριστές του να ανακτήσουν δυνάμεις, να ανασυνταχθούν και να προετοιμαστούν με ψυχραιμία για τη συνέχεια. Με το βλέμμα στραμμένο τόσο στο πρωτάθλημα όσο και στη μοναδική ευρωπαϊκή πορεία που ακολουθεί.
