Το κλείσιμο των σχολείων κάθε καλοκαίρι αποτελεί τον μεγαλύτερο και μόνιμο πονοκέφαλο για γονείς με μικρά παιδιά. Και αυτό γιατί λέσχες, φροντιστήρια, γυμναστήρια κι άλλες δραστηριότητες που απασχολούν τα παιδιά το υπόλοιπο διάστημα είτε κλείνουν κι αυτά είτε διπλασιάζουν τα δίδακτρα είτε και οι θέσεις τους «γεμίζουν» από νωρίς.
Γονείς που δεν είναι και οι ίδιοι δάσκαλοι και καθηγητές και όσων οι γιαγιάδες και οι παππούδες εργάζονται επίσης ή βρίσκονται μακριά επιχειρούν να τα βολέψουν με πολλές δυσκολίες, όμως, μέσα από τον προγραμματισμό των δικών τους αδειών ή με άλλα μπαλώματα χωρίς πάντοτε ιδιαίτερη επιτυχία. Βλέπετε, οι επιλογές δεν είναι πολλές.
Το πρόβλημα μπορεί να είναι σύνθετο, αλλά δεν μπορεί η λύση να είναι πως τα παιδιά θα μεγαλώσουν κάποτε και θα μπορούν να μένουν σπίτι μόνα τους. Η Πολιτεία όφειλε εδώ και χρόνια να βρει λύσεις, ιδιαίτερα αν θέλει όντως να αντιμετωπίσει την υπογεννητικότητα, να στηρίξει τις νέες οικογένειες ή και να ενισχύσει τη συμφιλίωση μεταξύ της επαγγελματικής και της οικογενειακής ζωής, όπως θέλει η κυβέρνηση προχωρώντας ήδη σε αύξηση της άδειας μητρότητας για το πρώτο παιδί.
Τι να κάνω τις περισσότερες μέρες άδειας μητρότητας όταν το πρόβλημα αντιμετωπίζεται ακριβώς με την επιστροφή μου στη δουλειά, έλεγε τις προάλλες η Χαρά σε μια φίλη της.
Όχι άλλες άδειες, αλλά υποδομές είναι που χρειαζόμαστε και κοινωνικές ή εκπαιδευτικές δομές, που να εξυπηρετούν όλες τις οικογένειες.
Μια λύση θα μπορούσε να είναι όχι το ολοήμερο σχολείο, αλλά το ολόχρονο σχολείο. Όμως κι αυτή είναι ανέφικτη, αφού, βλέπετε, στην Κύπρο του 2024 δεν έχουν όλα τα σχολεία μας κλιματιστικά.
Κι αυτό, παρά το γεγονός ότι κλιματιστικά υπήρχαν πριν αρκετές δεκαετίες σε όλα σχεδόν τα γραφεία που λαμβάνονταν αποφάσεις για τη μοίρα αυτού του τόπου, σε όλα τα υπουργεία και κυβερνητικές υπηρεσίες.
Όταν, μάλιστα, τα κλιματιστικά ήταν είδος πολυτελείας και άγνωστα για τα περισσότερα νοικοκυριά στον τόπο. Εντούτοις, όταν τα βασικά δεν υπάρχουν, μάλλον ζητάμε πολλά για αντιμετώπιση του προβλήματος, για υποδομές, για ευέλικτα ωράρια, για τηλεργασία κ.α., τουλάχιστον αυτό το καλοκαίρι. Μέχρι το επόμενο όμως, που τα περισσότερα σχολεία θα έχουν κλιματιστικά, ας σκεφτούν οι αρμόδιοι πώς θα μπορούσαν να εξυπηρετήσουν καλύτερα όσους δυσκολεύονται κάθε Ιούλιο και Αύγουστο τι να κάνουν με την οικογένεια τους και με τις δουλειές τους.
Γι’ αυτό, εξάλλου, πληρώνονται. Εάν όχι, τότε να καταστεί εκτός από πληρωμένη και υποχρεωτική η γονική άδεια που ισχύει υποτίθεται για νέους γονείς αλλά που φαίνεται πάλι πως πολύ λίγοι την λαμβάνουν, ιδιαίτερα στον ιδιωτικό τομέα. Μάλιστα, να καταστεί υποχρεωτικό να λαμβάνεται Ιούλιο και Αύγουστο και να μπορεί ο κάθε δικαιούχος να προσθέτει σε αυτήν και την άδεια ανάπαυσης του.
