Την κατάντια αλλά και τη γύμνια του κράτους σε σχέση με τον χειρισμό των ηλικιωμένων προσώπων αλλά και όσων υποφέρουν με άνοια έφερε στο φως η συγκλονιστική υπόθεση με την 79χρoνη στη Λάρνακα.
Οι εικόνες που μετέφερε μέσω του ρεπορτάζ της η συνάδερφος του «Φ» Νατάσα Χριστοφόρου, σοκάρουν αλλά και προκαλούν προβληματισμό. Είναι απαράδεκτο εν έτει 2025 μια γυναίκα με άνοια να ζει σε τέτοιες τραγικές συνθήκες.
Είναι απαράδεκτο μια ηλικιωμένη να βρίσκεται κλειδωμένη μέσα στο σπίτι της, για να μην το «σκάσει», λόγω της άνοιας. Είναι απαράδεκτο μια γιαγιά που βρίσκεται σε μια τόσο αδύναμη θέση, να βιώνει έναν τέτοιο Γολγοθά και κανενός να μην ιδρώνει το αυτί.
Είτε αφορά τις υπηρεσίες κοινωνικής ευημερίας, είτε αφορά την αστυνομία. Και οι δύο αρχές ήταν ενημερωμένες από τους γείτονες, ότι ο γιος της 79χρονης την κλείδωνε μέσα στο σπίτι της για να μην φύγει. Καθημερινά, η ηλικιωμένη καλούσε σε βοήθεια, με τους γείτονες να ενημερώνουν επανειλημμένα τις υπηρεσίες ευημερίας, χωρίς ωστόσο να πράττουν οτιδήποτε.
Η αποκάλυψη του προβλήματος, με έκανε να νιώθω ντροπή που ζω στην Κύπρο. Δεν μπορεί στην Κύπρο, με τους καλούς δείκτες της οικονομίας, να μην έχει μεριμνήσει το κράτος να προχωρήσει στις αναγκαίες υποδομές για αυτούς τους ανθρώπους, που βρίσκονται σε δεινή θέση.
Νιώθω ντροπή, γιατί καμία κρατική υπηρεσία δεν έπραξε κάτι για να βελτιώσει τις συνθήκες ζωής της ηλικιωμένης, η οποία είχε την ατυχία να βρεθεί στη θέση που βρίσκεται σήμερα. Νιώθω ντροπή, γιατί έπρεπε να δημοσιευθεί το περιστατικό για να αντιδράσουν οι αρμόδιες υπηρεσίες.
Μετά το ρεπορτάζ, η ηλικιωμένη ευτυχώς μεταφέρθηκε σε οίκο ευγηρίας, ενώ άρχισαν και οι διαδικασίες για να της δοθούν τα απαραίτητα επιδόματα.
Το Υφυπουργείο Κοινωνικής Πρόνοιας έχει υπεραμυνθεί των ενεργειών του, επισημαίνοντας πως οι υπηρεσίες κοινωνικής ευημερίας, δεν είχαν ενώπιον τους καμία αναφορά για βία, κακομεταχείριση και κακοποίηση της 79χρονης.
Οι υπηρεσίες θα πρέπει να μεριμνήσουν για να δώσουν στους ασθενείς με άνοια καλύτερες συνθήκες ζωής, καθώς κάθε χρόνο μειώνεται η ηλικία των ανθρώπων που διαγνώσκονται με άνοια.
Λίγες ώρες μετά τη δημοσιοποίηση του τραγικού περιστατικού, η Βουλή των Γερόντων είχε εκπέμψει σήμα κινδύνου, καθώς εκατοντάδες ηλικιωμένοι με άνοια βρίσκονται στο έλεος του Θεού. Οι οικογένειες τους μπορεί να τους παρέχουν την απαραίτητα αγάπη και πολλοί από αυτούς να έχουν δίπλα τους και μια ανειδίκευτη φροντίστρια, η οποία ωστόσο δεν έχει τα προσόντα για να τους στηρίξει και να τους βοηθήσει. Μάλιστα, λέχθηκε στη Βουλή ότι επειδή η άνοια δεν αναγνωρίζεται ως αναπηρία, οι ασθενείς δεν δικαιούνται επιπρόσθετα επιδόματα, με αποτέλεσμα σε πολλές περιπτώσεις κάποιοι να μην έχουν την οικονομική δυνατότητα να προσλάβουν έστω και μια ανειδίκευτη φροντίστρια.
Είναι καιρός το κράτος να μεριμνήσει να κάνει τις απαραίτητες υποδομές για τους συγκεκριμένους ανθρώπους. Σε σκανδιναβικές χώρες, οι άνθρωποι που αντιμετωπίζουν προβλήματα άνοιας μεταφέρονται σε ειδικά ιδρύματα, τα οποία λειτουργούν ως χωριά. Ο κάθε ασθενής έχει τον δικό του χώρο διαμονής, μαγειρεύει αν μπορεί και κάνει τις καθημερινές του δραστηριότητες υπό την επίβλεψη των αρμόδιων λειτουργών του κράτους.
Με αυτό τον τρόπο δεν νιώθει πως είναι παραμελημένος, συνεχίζει την καθημερινότητα του και ταυτόχρονα λαμβάνει και την απαραίτητη φροντίδα. Αυτό το μοντέλο είναι καιρός το κράτος να το εξετάσει, καθώς η άνοια και άλλες συναφείς παθήσεις χτυπούν κάθε χρόνο όλο και περισσότερους ανθρώπους και μάλιστα και άτομα μικρότερων ηλικιών. Πέραν της δημιουργίας των απαραιτήτων υποδομών, το κράτος θα πρέπει να πάρει πιο ζεστά τη λειτουργία του «Κόκκινου κουμπιού», το οποίο θα πατούν τα άτομα της τρίτης ηλικίας όταν αντιμετωπίζουν κάποιο πρόβλημα, για να ενημερώνεται το συντονιστικό κέντρο διαχείρισης κλήσεων. Με αυτό τον τρόπο θα παρέχεται η απαιτούμενη βοήθεια στους ηλικιωμένους.
Τον περασμένο Μάιο το Υπουργικό Συμβούλιο ενέκρινε την πιλοτική λειτουργία του μέτρου, το οποίο θα ξεκινήσει τους επόμενους μήνες. Εάν το μέτρο εφαρμοζόταν ενωρίτερα, καθώς συζητείτο από το 2019, η ηλικιωμένη με άνοια δεν θα βρίσκονταν στην τραγική κατάσταση στην οποία εντοπίστηκε. Είναι καιρός να στηριχθούν οι συγκεκριμένοι άνθρωποι και να μην τους αφήνουμε μόνους και αβοήθητους.
