Η μαραθώνια κοινή συνεδρία τριών κοινοβουλευτικών επιτροπών προχθές για το θέμα των πυρκαγιών ξεδιπλώνει ένα νέο σενάριο στο πολιτικό σκηνικό. Η πρόεδρος του ΔΗΣΥ, Αννίτα Δημητρίου, ως Πρόεδρος της Βουλής, προήδρευσε της συνεδρίας. Ο πρόεδρος του ΔΗΚΟ, Νικόλας Παπαδόπουλος, υπέβαλε ένσταση για τη διαδικασία που θα ακολουθείτο, σε έντονο μάλιστα τόνο. Η πρόεδρος του ΔΗΣΥ απάντησε ότι η διαδικασία είχε συμφωνηθεί εκ των προτέρων με τους προέδρους των επιτροπών και δεν θα άλλαζε. Από εκείνη τη στιγμή, διαμορφώθηκε μια σαφής διαχωριστική γραμμή μεταξύ των δύο και δημιουργήθηκε μια γκρίζα ζώνη πάνω από τη γενικότερη περιρρέουσα φημολογία που κυκλοφορεί εδώ και μήνες στο παρασκήνιο, περί συνεργασίας του ΔΗΣΥ και του ΔΗΚΟ.
Ξεκινώντας από την αρχή, ο Νικόλας Παπαδόπουλος, κατά την έναρξη της διαδικασίας, έθεσε ζήτημα ότι δεν είναι δυνατό να προηγούνται τοποθετήσεις των κομμάτων και να ακολουθούν οι παρεμβάσεις των προσκεκλημένων. Αυτό προβλέπεται και από τον Κανονισμό της Βουλής, σύμφωνα με τον οποίο ο πρόεδρος μιας επιτροπής καλεί τα πρόσωπα που προσέρχονται ενώπιόν της να εκφράσουν συνοπτικά και περιεκτικά τις απόψεις ή τις γνώμες τους και να καταθέσουν τα σχετικά στοιχεία και πληροφορίες για το εξεταζόμενο θέμα. Ακολούθως, δίνει τον λόγο στα μέλη της Επιτροπής που επιθυμούν να υποβάλουν ερωτήσεις, αποκλειστικά προς διευκρίνιση όσων έχουν εκφραστεί ή διατυπωθεί. Επιπλέον, προβλέπεται ότι τα μέλη της Επιτροπής αποφεύγουν, κατά το στάδιο αυτό, να εκφράσουν ή να υπονοήσουν με οποιονδήποτε τρόπο τις θέσεις ή τα συμπεράσματά τους για το συζητούμενο θέμα.
Ωστόσο, στην προκειμένη περίπτωση, όπως απάντησε η Αννίτα Δημητρίου στον Νικόλα Παπαδόπουλο, υπήρξε προηγούμενη συμφωνία για το πλαίσιο της διαδικασίας, το οποίο και τελικά τηρήθηκε. Η συνεννόηση είχε γίνει με τους προέδρους των τριών κοινοβουλευτικών επιτροπών που συνεδρίαζαν από κοινού: της Επιτροπής Εσωτερικών, με πρόεδρο τον βουλευτή του ΑΚΕΛ Άριστο Δαμιανού, της Επιτροπής Γεωργίας, της οποίας προεδρεύει ο επίσης βουλευτής του ΑΚΕΛ, Γιάννάκης Γαβριήλ, και της Επιτροπής Περιβάλλοντος, με πρόεδρο τον Χαράλαμπο Θεοπέμπτου. Η διαδικασία, επί της ουσίας, έθετε το πλαίσιο της συνεδρίας, η οποία, από την πλευρά των συμπολιτευόμενων κομμάτων, χαρακτηρίστηκε ως «λαϊκό δικαστήριο». Αυτόματα, το σκηνικό τοποθετούσε τον Νικόλα Παπαδόπουλο –ο οποίος ανέλαβε τον ρόλο του συνηγόρου της Κυβέρνησης– απέναντι από την Αννίτα Δημητρίου.
Αυτό που καταγράφεται ως πολιτική ανάγνωση του σκηνικού είναι η εμφανής διάθεση του ΑΚΕΛ να κινηθεί σε έντονους αντιπολιτευτικούς τόνους, ασκώντας σφοδρή κριτική κατά της Κυβέρνησης. Στο ίδιο πλαίσιο κινήθηκαν και οι τοποθετήσεις των βουλευτών του κόμματος της Αριστεράς.
Από την άλλη, το ΔΗΚΟ και τα λοιπά συμπολιτευόμενα κόμματα στάθηκαν υπερασπιστικά απέναντι στο έργο της Κυβέρνησης. Εκ των πραγμάτων, αν και οι παρεμβάσεις των βουλευτών του ΔΗΣΥ δεν ήταν στον ίδιο βαθμό έντονες με εκείνες του ΑΚΕΛ, βρέθηκαν ουσιαστικά στην ίδια πλευρά. Το γεγονός, δε, ότι η Αννίτα Δημητρίου αποφάσισε να προεδρεύσει της κοινής συνεδρίας των επιτροπών –που είχε λάβει χαρακτήρα «δίκης» κατά της Κυβέρνησης– ενίσχυσε ακόμη περισσότερο την αντιπαράθεσή της με τον Νικόλα Παπαδόπουλο.
Προχωρώντας ένα βήμα παρακάτω, τίθεται ζήτημα για τη μελλοντική πορεία του πολιτικού σκηνικού. Εκ των πραγμάτων, συνεργασία του ΔΗΣΥ με άλλα κόμματα της αντιπολίτευσης δεν φαίνεται εφικτή. Άλλωστε, έχει ήδη απορριφθεί η συνεργασία με τα άκρα – δηλαδή με το ΑΚΕΛ και το ΕΛΑΜ – όπως τονίστηκε και κατά την παρουσίαση του Χάρη Γεωργιάδη στη συνεδρία του Πολιτικού Γραφείου του κόμματος. Ο ίδιος έδωσε κατεύθυνση προς μια ευρύτερη συνεργασία των κομμάτων της κεντροδεξιάς: του ΔΗΣΥ, του ΔΗΚΟ και της ΔΗΠΑ. Πώς όμως μπορεί να προχωρήσει μια τέτοια συνεργασία όταν τα εμπλεκόμενα κόμματα βρίσκονται πολιτικά απέναντι;
Το παρασκήνιο, η ουσία και η φθορά
Το σκηνικό εντάσσεται στο πλαίσιο της περιρρέουσας ατμόσφαιρας περί ενδεχόμενης συνεργασίας ΔΗΣΥ-ΔΗΚΟ, με πληροφορίες να κάνουν λόγο και για συναντήσεις μεταξύ των δύο πλευρών στο πρόσφατο παρελθόν.
Ωστόσο, η πολιτική ανάγνωση δεν περιορίζεται μόνο στα σενάρια συνεργασίας των δύο κομμάτων, αλλά επεκτείνεται και στον γενικότερο αντίκτυπο στο πολιτικό σκηνικό. Αυτό που εισπράττει η κοινωνία είναι ένας γενικευμένος θυμός απέναντι στο σύνολο του πολιτικού συστήματος. Από τη συνεδρία της Τρίτης, διαφάνηκε ζήτημα πολιτικής ευθύνης της Κυβέρνησης για την απουσία του Ανδρέα Γρηγορίου, για την οποία δεν δόθηκαν πειστικές εξηγήσεις. Από μόνο του όμως αυτό, δεν αποτελεί και την κύρια αιτία της καταστροφής που καταγράφηκε.
Παράλληλα, η ουσία της συζήτησης επισκιάστηκε από την επιδίωξη εντυπώσεων και την απόπειρα πολιτικής εκμετάλλευσης της τραγωδίας. Όσα ειπώθηκαν κατέδειξαν ότι το κράτος δεν διαθέτει τον απαραίτητο εξοπλισμό και τις αναγκαίες υποδομές για την αντιμετώπιση πυρκαγιών της κλίμακας αυτής που έπληξε την ορεινή Λεμεσό. Οι παρευρισκόμενοι στη συνεδρία της Βουλής μίλησαν για πρωτόγνωρες καταστάσεις, για τεράστιο μέτωπο φωτιάς και για ιλιγγιώδη ταχύτητα με την οποία κινούνταν οι φλόγες καθιστώντας την πυρκαγιά ανίκητη με τα μέσα που είχε στη διάθεση του το κράτος.
