Το θέμα της συνεργασίας της Ελλάδας και της Κύπρου με το Εβραϊκό Κράτος, διχάζει και το καταλαβαίνω. Το Ισραήλ, είναι μία κατοχική δύναμη -πως να το κάνουμε;- που βρίσκεται σε ένα διαρκή πόλεμο με τους Παλαιστίνιους, τους οποίους εκμεταλλεύονται χώρες όπως το Ιράν, η Τουρκία και το Κατάρ για να παίζουν τα περιφερειακά παιγνίδια τους.
Την ίδια στιγμή, οι Ισραηλινοί βρίσκονται σε διαρκή φραστική -προς το παρόν- σύγκρουση με την Τουρκία του ισλαμιστή Ταγίπ Ερντογάν, ο οποίος κομπάζει ότι σε 72 ώρες θα μπει στα Ιεροσόλυμα. Οι γνωστές «πορδές», δηλαδή, του αυταρχικού ηγέτη της Τουρκίας, ο οποίος βρίσκεται μονίμως σε ψυχιατρικό παροξυσμό. Είναι αντισημίτης μέχρι ψυχασθένειας, αντιδυτικός και ειδικά αντιαμερικανός. Εδώ που τα λέμε την μικρή Κύπρο, η οποία δεν διαθέτει πολεμικά αεροπλάνα και πλοία, θα δυσκολευθεί να καταλάβει. Το Ισραήλ θα νικήσει; Ας δοκιμάσει…
Στην Ελλάδα και στην Κύπρο είμαστε διχασμένοι, αν και η συντριπτική πλειοψηφία διατηρεί πάντα μία κρυφή ελπίδα ότι το Ισραήλ και η Τουρκία θα συγκρουστούν και πολεμικά με τρόπο που θα επηρεαστεί και η ευρύτερη περιοχή. Η επίσης κρυφή ευχή είναι να νικήσει το Εβραϊκό Κράτος τις δυνάμεις του Αττίλα. Οι άνθρωποι στην απόγνωση τους αγοράζουν ελπίδα.
Αυτό δυσκολεύονται να το κρύψουν ακόμα και οι λεγόμενοι εχθροί του Ισραήλ. Διότι η επιθυμία είναι επιθυμία… Να κρυβόμαστε πίσω από το δάκτυλό μας; Ως γνωστό χρησιμοποιείται και ισχύει παγκοσμίως η φράση «ο εχθρός του εχθρού μου είναι φίλος μου»! Και η ελπίδα μας είναι το Ισραήλ να «μην τα βρει» ποτέ με την Τουρκία.
Έγιναν πολλές προσπάθειες, ακόμα και σε εποχές που ο άθλιος Ερντογάν χαρακτήριζε τον Νετανιάχου ως ναζί. Απέτυχαν, όπως θα αποτύχει και η δήθεν μεσολαβητική προσπάθεια του Προέδρου Ντόναλντ Τραμπ, που τελικά αποδείχθηκε φούσκα. Οι συνομιλίες στο Καζακστάν είναι στη φάση και στη βάση του «διαλόγου κωφών». Συντηρούνται στον αναπνευστήρα ενώ στη Συρία το Ισραήλ συνεχίζει τις στρατιωτικές επιχειρήσεις για να εδραιώσει τις θέσεις του, αποφεύγοντας τους βομβαρδισμούς, αν και δεν έχει αφήσει τίποτα όρθιο.
Απ’ εκεί και πέρα, η κάθε χώρα κάνει τα κουμάντα της και δεν ασχολείται με τους παραλογισμούς και τις εξαλλοσύνες της κάθε Ερατούς Μαρκουλή, που το είδε «επαναστάτρια» του γλυκού νερού, και προστάτιδα των …«άμοιρων» Τουρκοκυπρίων. Άστραψε και βρόντηξε εναντίον του Προέδρου Νίκου Χριστοδουλίδη και πήρε τα όρη και τα βουνά και τις πεδιάδες και κήρυξε τον πόλεμο εναντίον του Νετανιάχου. Αντί να φωνάζει από την ασφάλεια της Λευκωσίας, δεν πάει στη Γάζα να πάρει τα άρματα και να βοηθήσει τους άμοιρους Παλαιστίνιους. Εκεί θα δει πόσα απίδια έχει ο σάκος. Ήθελα να ρωτήσω: Όσο ήταν γκράντε υπουργός Εξωτερικών και Πρέσβειρα με τους παχυλούς μισθούς, μίλησε ποτέ εναντίον του Ισραήλ; Δεν το θυμάμαι για να την πω την αμαρτία μου. Αλλά όταν συνταξιοδοτήθηκε -με όχι τη σύνταξη των φτωχών ανθρώπων της υπαίθρου, φαντάζομαι- το είδε Πασιονάρα. Αλλά δεν είναι η Ερατώ Μαρκουλή το θέμα μου. Απλά ομολογώ ότι απολαμβάνω να βράζει στο πολιτικό και κομματικό ζουμί της. Μία προεδρική υποψηφιότητα αναζητεί η κυρία ρε συ Στέφανε Στεφάνου (σ.σ.: για τον Γ.Γ. του ΑΚΕΛ ομιλώ). Να δούμε πόσους ψήφους θα μαζέψει.
Υπάρχουν, βέβαια, και σοβαροί άνθρωποι στον ελληνικό χώρο που δυσκολεύονται με τη στρατηγική σχέση των Ιεροσολύμων με την Αθήνα και τη Λευκωσία. Τους καταλαβαίνουμε απόλυτα. Υπάρχει ένα σοβαρό θέμα Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων και Διεθνούς Δικαίου. Τόσα απλά είναι τα πράγματα. Αλλά, υπάρχουν και οι άλλοι, που μπορεί να αποτελούν και την πλειοψηφία, οι οποίοι ελπίζουν στο Ισραήλ και εύχονται να βρεθούν απέναντι, στο συριακό έδαφος, το Εβραϊκό Κράτος και η Τουρκία. Σίγουρα δεν θα χάσει το Ισραήλ. Και χωρίς να λάβουν μέρος, κερδισμένες θα είναι οπωσδήποτε η Αθήνα και η Λευκωσία.
Το θέμα των Παλαιστινίων, και το σημειώνω με κάθε ειλικρίνεια, κυριολεκτικά με «σκίζει» στα δύο. Από τη μία πλευρά της ζυγαριάς είναι το Δίκαιο και από την άλλη το Εθνικό Συμφέρον. Την ίδια στιγμή σκέφτομαι ότι ενώ εμείς έχουμε δώσει ένα μέρος της καρδιάς μας στους Παλαιστίνιους, αυτοί δεν έχουν αποδοκιμάσει ως οφείλουν την τουρκική εισβολή. Δεν υπάρχουν καλές και κακές κατοχές. Μία είναι, και είναι η ίδια και στην Κύπρο, και στην Παλαιστίνη, και στην Ουκρανία και όπου υπάρχει εισβολέας και κατοχικός στρατός…
ΥΣΤΕΡΟΓΡΑΦΟ Ι: Η κυπριακή παροικία της Νέας Υόρκης βρίσκεται στο τελευταίο στάδιο της απαξίωσης. Η λεγόμενη ηγεσία είναι εντελώς αναξιόπιστη μετά την εκλογική διαδικασία που χαρακτηρίστηκε ως «απάτη». Οι εκδηλώσεις για το εθνικό πρόβλημα της Κύπρου είναι ανύπαρκτες μετά την ταύτιση της ηγεσίας των Κυπρίων αποδήμων με τον Αρχιεπίσκοπο Αμερικής, Ελπιδοφόρο, ο οποίος εδώ και εκεί -και όταν δεν υπάρχουν κάμερες και μαγνητόφωνα, πετά μερικές φιλοκυπριακές κορώνες και αφού τον παρακαλέσουν γονατιστοί οι λεγόμενοι ηγέτες.
Στο μεταξύ «οσμή σκανδάλου» …εκπέμπει η αλλαγή της ονομασίας της πάλαι ποτέ πανίσχυρης Κυπριακής Ομοσπονδίας Αμερικής. Γιατί εξαφάνισαν μέσα στη …νύχτα το ιστορικό όνομα; Ποιους ενοχλούσε; Μήπως το πρόβλημα ήταν η ιστορική πορεία της οργάνωσης μπροστά στη σημερινή ανύπαρκτη πραγματικότητα; Ή κάτι άλλο που έχει σχέση με χρήματα;
ΣΤΟ ΜΕΤΑΞΥ: οι λεγόμενες ηγέτες της κυπριακής παροικίας συνωμοτούν για να εκδιώξουν από την ηγεσία της ΠΣΕΚΑ τον ιστορικό πρόεδρο της Φίλιπ Κρίστοφερ ο οποίος από την ημέρα της άνανδρης τουρκικής εισβολής υπηρετεί τον εθνικό αγώνα της Κύπρου μας.
Η Λευκωσία έχει ευθύνη για τούτη την κατάσταση και επειδή στέλνει κάποια ποσά στις κυπριακές οργανώσεις οφείλει να ζητήσει το λόγο για τη συνεχιζόμενη διχόνοια. Δεν γίνεται να στέλνει χρήματα για εκδηλώσεις που πρέπει να έχουν αποκλειστικά σχέση με το Κυπριακό και αυτά να χρησιμοποιούνται για …λειτουργικά έξοδα. Ελπίζω να τεθεί το θέμα από κάποιο βουλευτή για να ξεκαθαρίσει η κατάσταση. Οι απόδημοι μας θέλουν.
ΜΗΝΥΜΑ: Ο τύπος που είναι διεφθαρμένος από την κορυφή μέχρι τα πόδια, κατηγορεί άλλους ότι …πληρώνονται, επειδή νομίζει πως όλοι είναι σαν του λόγου του. Άστε που ανακάλυψε και …πράκτορες της CIA μέσα στην Παροικία ο ανόητος. Προφανώς δεν …θυμάται πως έχει ξεπουλήσει το κυπριακό διαβατήριο για το αμερικανικό. Τώρα που θα πάρει το ραβασάκι από τους Αμερικανούς δικηγόρους, οπωσδήποτε θα συνέλθει…
ΥΣΤΕΡΟΓΡΑΦΟ ΙΙ: Όλα τα «σφάζει» και όλα τα «μαχαιρώνει» η Πρόεδρος της Βουλής και του δεξιού Δημοκρατικού Συναγερμού (ΔΗΣΥ). Και φλαούνες ξέρει να φτιάχνει. Από πολιτική δεν γνωρίζει, αλλά κάποτε θα μάθει. Τώρα αν αυτό γίνει πριν την πολιτική της συνταξιοδότηση δεν το γνωρίζω. Μερικοί άνθρωποι δεν έχουν κουκούτσι μυαλό… Προσπαθούν να αλλάξουν τις πεποιθήσεις των ανθρώπων, ως να είναι πουκάμισα. Άντε τώρα να πείσει τους «εθνικόφρονες» των Τρούλλων και της Αναφωτίας να ψηφίσουν τη «λύση» που λατρεύει να αγαπά και η οποία παραδίδει την Κύπρο στη σφαίρα επιρροής της κατοχικής δύναμης…
(mignatiou@aol.com)
