Ο Λευκός Οίκος χαιρέτισε το H.R. 1, ή αλλιώς το Μεγάλο Όμορφο Νομοσχέδιο, ως μια “νομοθεσία που παρουσιάζεται μία φορά σε κάθε γενιά” και βάζει “Πρώτα την Αμερική”.
Το μεγαλύτερο μέρος της δημόσιας συζήτησης επικεντρώθηκε στην επέκταση της μείωσης των φόρων για τους πλούσιους, στην εκτίναξη του ομοσπονδιακού χρέους και στις μαζικές περικοπές των δαπανών για το Medicaid. Ωστόσο, είναι εξίσου σημαντικό να αναλύσουμε τον αντίκτυπο του νομοσχεδίου στο κύρος της Αμερικής στο εξωτερικό ως υπέρμαχος των φτωχότερων ανθρώπων του κόσμου, και στην επιρροή “ήπιας ισχύος” που παρέχει.
Ο νόμος αυτός δεν είναι η πρώτη επίθεση του προέδρου Ντόναλντ Τραμπ στην ανθρωπιστικό ηγετικό ρόλο της Αμερικής. Την ημέρα της ορκωμοσίας του, εξέδωσε δύο εκτελεστικά διατάγματα σχετικά με τα αμερικανικά προγράμματα για τους πρόσφυγες. Το ένα, με τίτλο “Επαναξιολόγηση και αναπροσαρμογή της εξωτερικής βοήθειας των Ηνωμένων Πολιτειών”, αναφέρει ότι η “βιομηχανία και η γραφειοκρατία της εξωτερικής βοήθειας της Αμερικής” δεν ήταν ευθυγραμμισμένη με τα αμερικανικά συμφέροντα και ενεργούσε με τρόπους αντίθετους προς τις αξίες της χώρας. Ζητούσε παύση 90 ημερών στη βοήθεια και επανεξέταση των σχετικών προγραμμάτων για να διασφαλιστεί η “αποτελεσματικότητα και η συνοχή” τους με την εξωτερική πολιτική των ΗΠΑ.
Το άλλο, η “Αναπροσαρμογή του προγράμματος υποδοχής προσφύγων των Ηνωμένων Πολιτειών”, αναφέρει ότι οι ΗΠΑ δεν μπορούν να απορροφήσουν πρόσφυγες χωρίς να θέσουν σε κίνδυνο τους Αμερικανούς ή να θέσουν σε κίνδυνο την πρόσβασή τους σε πόρους που χρηματοδοτούνται από τους φορολογούμενους. Η κυβέρνηση Τραμπ έχει αναστείλει επ’ αόριστον το πρόγραμμα υποδοχής προσφύγων, το οποίο συμβάλλει στην επανεγκατάσταση προσφύγων σε συνεργασία με ιδιωτικές ομάδες χορηγών- πρόκειται για ένα από τα πιο επιτυχημένα ανθρωπιστικά προγράμματα και συμπράξεις δημόσιου και ιδιωτικού τομέα στην ιστορία των ΗΠΑ. Η κυβέρνηση έχει επίσης αποκλείσει περισσότερους από 22.000 ανθρώπους που είχαν ήδη εγκριθεί, συμπεριλαμβανομένων Αφγανών που είχαν συνεργαστεί με τις ΗΠΑ κατά τη διάρκεια του πολέμου στην πατρίδα τους.
Μέχρι τα τέλη Μαρτίου, ο Λευκός Οίκος είχε ακυρώσει 5.341, ή περίπου το 86%, των προγραμμάτων εξωτερικής βοήθειας των ΗΠΑ – παρόλο που το Κογκρέσο, το οποίο ελέγχει το “πορτοφόλι” της ομοσπονδιακής κυβέρνησης, είχε εγκρίνει τη χρηματοδότησή τους. Μελετητές της Σχολής Δημόσιας Υγείας του Πανεπιστημίου της Βοστώνης εκτιμούν ότι η απώλεια της αμερικανικής βοήθειας οδήγησε σε 176.000 θανάτους κατά τη διάρκεια αυτής της περιόδου και μπορεί να ξεπεράσουν τους 320.000 μέχρι το τέλος του έτους. Ωστόσο, η εξοικονόμηση από την περικοπή των προγραμμάτων βοήθειας προς τους πρόσφυγες είναι ελάχιστη – 1% περίπου των αμερικανικών δαπανών που διατίθενται για διεθνείς υποθέσεις.
Το βρετανικό ιατρικό περιοδικό The Lancet ανέφερε τον περασμένο μήνα ότι οι περικοπές του προϋπολογισμού και το κλείσιμο της αμερικανικής υπηρεσίας αρωγής για τη διεθνή ανάπτυξη (USAID) – τα προγράμματα της οποίας έσωσαν περίπου 91 εκατομμύρια ζωές τις τελευταίες δύο δεκαετίες – θα μπορούσαν να προκαλέσουν 14 εκατομμύρια θανάτους σε χώρες χαμηλού και μεσαίου εισοδήματος έως το 2030.
Ο αντίκτυπος των περικοπών των ΗΠΑ θα είναι αισθητός για πολλές γενιές, υπονομεύοντας τη δυνατότητα μιας εποικοδομητικής μεταναστευτικής πολιτικής στο εσωτερικό και μειώνοντας τη δύναμη και το κύρος των ΗΠΑ στο εξωτερικό. Εν τω μεταξύ, η Κίνα έχει εκμεταλλευτεί την κατάσταση χρηματοδοτώντας τα δικά της προγράμματα ανθρωπιστικής βοήθειας, ιδίως στη στρατηγικής σημασίας περιοχή του Ινδο-Ειρηνικού, καθώς και στην Αφρική και τη Νότια Αμερική.
Συνεργάζομαι με την Ιησουιτική Υπηρεσία Προσφύγων (JRS)/ΗΠΑ, παράρτημα μιας μη κυβερνητικής οργάνωσης 45 ετών που έχει βοηθήσει πρόσφυγες από 57 χώρες. Εξυπηρετεί τους πλέον άπορους πληθυσμούς στον κόσμο, συμπεριλαμβανομένων ασυνόδευτων παιδιών, ατόμων με αναπηρίες και χρονίως πάσχοντες. Το έργο της, και το έργο παρόμοιων ΜΚΟ, έχει προωθήσει έναν ασφαλή και παραγωγικό κόσμο που σέβεται την ανθρώπινη ζωή και αξιοπρέπεια.
Το Feed the Future εργάστηκε σε 20 χώρες για να βγάλει 23,4 εκατομμύρια ανθρώπους από τη φτώχεια, να απαλλάξει 5,2 εκατομμύρια νοικοκυριά από την πείνα και να απομακρύνει 3,4 εκατομμύρια παιδιά από την απειλή του υποσιτισμού. Κατά το σχολικό έτος 2024-2025, το JRS Τσαντ εξυπηρέτησε 32.975 παιδιά από το Σουδάν σε 21 προσφυγικούς καταυλισμούς, προσφέροντάς τους εκπαιδευτική υποστήριξη και, κατ’ επέκταση, παιδική προστασία. Η πρωτοβουλία του Προέδρου των ΗΠΑ για την ελονοσία, που ξεκίνησε υπό τον Τζορτζ Μπους, έχει βοηθήσει να σωθούν 11,7 εκατομμύρια ζωές και έχει αποτρέψει 2,1 δισεκατομμύρια κρούσματα ελονοσίας από το 2000, κυρίως σε παιδιά κάτω των 5 ετών σε χώρες της Αφρικής.
Τα εκτελεστικά διατάγματα του προέδρου έπληξαν εκατοντάδες τέτοιες ΜΚΟ, χρεοκοπώντας ανθρωπιστικά και αναπτυξιακά προγράμματα που λειτουργούν με ελάχιστα περιθώρια και αναγκάζοντας τα να απολύσουν προσωπικό σε ορισμένες από τις φτωχότερες κοινότητες του κόσμου. Η κυβέρνηση προσέφερε εξαιρέσεις από τις περικοπές, εάν οι δικαιούχοι μπορούσαν να αποδείξουν ότι ασχολούνταν με “σωτήριες” δραστηριότητες, αλλά δεν υπήρξε συγκεκριμένη συνέχεια στις αιτήσεις μας για εξαιρέσεις, και ακόμη και προγράμματα που τερματίστηκαν και στη συνέχεια τα επανέφεραν, αντιμετώπισαν καθυστερήσεις στη χρηματοδότηση και δεν θα λαμβάνουν πλέον προκαταβολές αναγκαίες για να καλύψουν τις αρχικές δαπάνες.
Τώρα, η νομοθεσία για τον προϋπολογισμό θα καταστήσει πολύ πιο δύσκολη την αναζωογόνηση της ανθρωπιστικής βοήθειας και των προγραμμάτων για τους πρόσφυγες τα επόμενα χρόνια. Ο Λευκός Οίκος ζήτησε επίσης από το Κογκρέσο να ακυρώσει αναδρομικά περισσότερα από 9,4 δισεκατομμύρια δολάρια σε εγκεκριμένες από το Κογκρέσο δαπάνες, συμπεριλαμβανομένου 1,3 δισεκατομμυρίου δολαρίων από δύο από τα κύρια προγράμματα βοήθειας προς τους πρόσφυγες που χρηματοδοτούνται από το υπουργείο Εξωτερικών. Ο πρόεδρος θα καταργήσει αυτούς τους λογαριασμούς το 2026 και θα συγχωνεύσει τα αδιάθετα υπόλοιπα σε έναν νέο λογαριασμό Διεθνούς Ανθρωπιστικής Βοήθειας ή IHA. Ο Λευκός Οίκος έχει δηλώσει ότι το νέο ταμείο IHA θα υποστηρίζει την ανακούφιση/αποκατάσταση από καταστροφές μόνο “όταν εκπληρώνει τους στόχους της εξωτερικής πολιτικής του Προέδρου”.
Οι περικοπές στους οργανισμούς βοήθειας δεν κοστίζουν μόνο ζωές. Αντιπροσωπεύουν μια επίθεση στις παραδοσιακές αξίες των ΗΠΑ. Ο νόμος για τον προϋπολογισμό ανακατευθύνει 170 δισεκατομμύρια δολάρια στις αμερικανικές υπηρεσίες μετανάστευσης, οι οποίες αντιπροσωπεύουν ήδη τα δύο τρίτα του συνόλου των ομοσπονδιακών δαπανών για την επιβολή του νόμου. Και αυτό παρά το γεγονός ότι οι παράνομες αφίξεις στα νότια σύνορα έχουν μειωθεί σε επίπεδα σχεδόν ρεκόρ τους τελευταίους 18 μήνες, γεγονός που καθιστά περιττή την ανάγκη για μαζικές πρόσθετες πιστώσεις για το τείχος, τις εγκαταστάσεις κράτησης, την τεχνολογία, τη στελέχωση και τη στρατιωτική ανάπτυξη.
Είναι μια επικίνδυνη εποχή για την Αμερική και τον κόσμο, και το Κογκρέσο και τα δικαστήρια πρέπει να σταθμίσουν την κατάσταση. Ένα πρώτο βήμα θα ήταν οι νομοθέτες να αναλάβουν δράση και να διασφαλίσουν ότι η κυβέρνηση θα επιστρέψει την εγκεκριμένη από το Κογκρέσο χρηματοδότηση στις ανθρωπιστικές οργανώσεις φέτος. Η πληρωμή για το συμβατικά δεσμευμένο έργο αποτελεί βασικό στόχο της αγωγής που ασκήθηκε από έναν συνασπισμό εταίρων υλοποίησης προγραμμάτων για την εξωτερική βοήθεια. Ένα δεύτερο βήμα θα ήταν να διασφαλιστεί ότι οι οργανισμοί αυτοί θα μπορούν να συνεχίσουν το έργο τους στο μέλλον, ώστε οι ΗΠΑ να εξακολουθούν να πρωτοστατούν στη διάσωση ζωών και στην προώθηση ενός κόσμου με περισσότερη σταθερότητα, ειρήνη και ευημερία.
BloombergOpinion
