Κατ’ ακρίβειαν, αυτοί που ασχολούνται με το Μεσανατολικό τα τελευταία χρόνια -επειδή αποφάσισαν πως θαυμάζουν το Ισραήλ και θέλουν να του μοιάσουμε- δεν έχουν ιδέα τι έγινε στην περιοχή και χωνεύουν τα αφηγήματα που φτάνουν από το Τελ Αβίβ γιατί τους βολεύει. Αλλιώς δεν θα διαλαλούσαν πως ο παλαιστινιακός λαός στηρίζει τη Χαμάς και γι’ αυτό δεν γίνονται εκλογές, θα γνώριζαν πως το Ισραήλ απαγορεύει την ψήφο εντός της ανατολικής Ιερουσαλήμ, κάτι που -για την Παλαιστινιακή Αρχή- είναι απαραίτητο.
Μα, δυστυχώς, πολλοί εδώ στην Κύπρο, αισθάνονται πως δεν πρέπει καν να υπάρχει Παλαιστίνη, σε μια προσπάθεια να γίνουν πιο Ισραηλινοί από τους Ισραηλινούς, ενθουσιασμένοι για μια σφαγή και, κυριότερα, για την επιφανειακή κόντρα με την Τουρκία.
Τηρούν «ομερτά» για τις δηλώσεις του Μαχμούντ Αμπάς εναντίον της Χαμάς, μήπως και χαλάσει η σούπα του ξεπλύματος της γενοκτονίας και πολύ ευχαρίστως στηρίζουν ό,τι κάνουν οι Ισραηλινοί τόσο στη Μέση Ανατολή όσο και στην Κύπρο. Δεν βγάζουν άχνα για τις αγοραπωλησίες στα κατεχόμενα (ή στις ελεύθερες περιοχές) και δικαιολογούν τα φιρμάνια για τα συνθήματα στους τοίχους. Βασικά -και δεκάρα δεν δίνουμε αν ακούγεται σκληρό- θέλουν απλώς να αντικαταστήσουν την Τουρκία με το Ισραήλ.
Καμιά αξιοπρέπεια.
ΑΛ.ΜΙΧ.
