Η ρητορική και οι συμβολισμοί που κυριάρχησαν στο Παγκύπριο Συνέδριο του ΑΚΕΛ, το οποίο ολοκληρώθηκε χθες, δίνουν ενδείξεις για μία πολιτική κατεύθυνση η οποία εγείρει και εύλογα ερωτήματα. Είτε συνειδητά είτε ασυνείδητα, το κόμμα της Αριστεράς ακολουθεί, ίδια στρατηγική με τον ΔΗΣΥ — κάνοντας βηματισμούς προς τα άκρα. Μπορεί μεν προς την αντίθετη κατεύθυνση, αλλά, όπως συχνά συμβαίνει, τα άκρα κάποια στιγμή συναντώνται.
Το Παγκύπριο Συνέδριο του ΑΚΕΛ, πέρα από τις τοποθετήσεις του Στέφανου Στεφάνου για τις στρατηγικές στοχεύσεις του κόμματος και την αντιπαράθεση με την κυβέρνηση για την υπόθεση της εκπροσώπησης και της αλληλογραφίας που στάλθηκε ή δεν στάλθηκε, σημαδεύτηκε από δύο στοιχεία.
Πρώτον, την παρουσία του πρέσβη της Παλαιστίνης, που απηύθυνε χαιρετισμό στο συνέδριο.
Δεύτερον, την αναφορά του Στέφανου Στεφάνου στις αγορές ακινήτων από Ισραηλινούς και τον κίνδυνο που αυτές ενέχουν για την Κύπρο.
Η εμφάνιση του Παλαιστίνιου πρέσβη αποτελεί πρωτοφανή κίνηση για κομματικό συνέδριο, η οποία έγινε για να υπογραμμιστεί περαιτέρω η θέση του κόμματος υπέρ των Παλαιστινίων στον συνεχιζόμενο πόλεμο. Η κίνηση αυτή δημιουργεί προηγούμενο και εγείρει ερωτήματα για την εξωτερική πολιτική της χώρας. Επιπλέον, εντάσσεται σε ένα συνέδριο όπου ο Στέφανος Στεφάνου παρουσίαζε τη στρατηγική επιστροφής του ΑΚΕΛ στην διακυβέρνηση του τόπου. Το ερώτημα που προκύπτει είναι αν μια μελλοντική κυβέρνηση ΑΚΕΛ προτίθεται να διακόψει τις σχέσεις με το Ισραήλ και αν αυτό σηματοδοτεί ανατροπή της εξωτερικής πολιτικής της Κυπριακής Δημοκρατίας. Αυτό όμως είναι και θέμα πολιτικής αντίληψης και ιδεολογίας και ο καθένας ελεύθερα μπορεί να έχει την άποψη του.
Αυτό που προκάλεσε ιδιαίτερη εντύπωση όμως ήταν η αναφορά του Στέφανου Στεφάνου στις αγορές ακινήτων από Ισραηλινούς, με ρητορική που παραπέμπει στη ρητορική του ΕΛΑΜ στο μεταναστευτικό. Όταν το ΕΛΑΜ μιλά για τον κίνδυνο αλλοίωσης της κουλτούρας και του πολιτισμού από τους μετανάστες και τα γκέτο που δημιουργούν οι μετανάστες από τη Συρία και άλλες μουσουλμανικές ή αφρικανικές χώρες, πόσο διαφέρει από τις αναφορές του ΑΚΕΛ για τα γκέτο των ισραηλινών που έρχονται να αγοράσουν την γη μας με σκοπό την επέκταση του Ισραήλ στην Κύπρο;
«Η κυβέρνηση πρέπει να προστατεύσει τη γη μας, ώστε η Κύπρος να παραμείνει στα χέρια των Κυπρίων στο διηνεκές», τόνισε, αφήνοντας να εννοηθεί ότι το νησί κινδυνεύει να μετατραπεί σε νέα Παλαιστίνη. Ο κ. Στεφάνου μίλησε για «κλειστές περιοχές», «σιωνιστικά σχολεία και συναγωγές» και «σαρωτικές εξαγορές οικονομικών μονάδων και εκτάσεων» από Ισραηλινούς, επικαλούμενος δημοσιεύματα που κάνουν λόγο για στοχευμένη πολιτική επέκτασης στην Κύπρο.
«Δεν το λέμε από ξενοφοβία ούτε από αντισημιτισμό», υπογράμμισε ο ΓΓ του ΑΚΕΛ, υπενθυμίζοντας την ανθρωπιστική βοήθεια που προσέφερε το κόμμα σε Εβραίους πρόσφυγες που έφθασαν στην Κύπρο μετά τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο.
Σημείωσε, ωστόσο, ότι «ο εκτοπισμός των Παλαιστινίων ξεκίνησε με μαζικές αγορές παλαιστινιακής γης από Ισραηλινούς, προτού ακολουθήσει η πλήρης κατάληψη της Παλαιστίνης από το Ισραήλ», είπε και πρόσθεσε πώς «δεν μπορούμε να μην λαμβάνουμε υπόψη με ποιο τρόπο σκέφτεται και δρα η καθεστηκυία τάξη στο Ισραήλ. Είναι ευθύνη της Κυβέρνησης να προστατέψει τη γη μας. Είναι ευθύνη της Κυβέρνησης να διασφαλίσει ότι η Κύπρος θα συνεχίσει να ανήκει και να ελέγχεται από τους Κυπρίους στο διηνεκές και, δυστυχώς, δεν βλέπουμε να το κάνει», δήλωσε. Ο κ. Στεφάνου κάλεσε την κυβέρνηση να προστατεύσει τη χώρα και προανήγγειλε σειρά νομοθετικών πρωτοβουλιών από το ΑΚΕΛ για την ανάσχεση του φαινομένου, σημειώνοντας ότι «όλοι θα κριθούν από τη στάση τους».
Δεν ξέρουμε πόσο εύλογες είναι οι ανησυχίες του ΑΚΕΛ γύρω από το συγκεκριμένο θέμα, αλλά σίγουρα το κόμμα της Αριστεράς, δεν μας έχει συνηθίσει σε τέτοια ρητορική που φτάνει στα όρια του αντισημιτισμού, κατ΄ αντίστοιχο τρόπο που η κινδυνολογία της ακροδεξιάς καλλιεργεί το ρατσισμό για τους μετανάστες από τρίτες χώρες.
