Ο Σύνδεσμος Ελλήνων Διευθυντών Μέσης Εκπαίδευσης Κύπρου (ΣΕΔΜΕΚ) σήκωσε το γάντι και απάντησε με αυστηρό ύφος σε αρθρογραφία του αντιπροέδρου της ΟΕΛΜΕΚ, Ανδρέα Μαυράτσα, ο οποίος στο κείμενό του έθιξε φαινόμενα «αυταρχικής συμπεριφοράς από διευθυντικά στελέχη προς τους απλούς εκπαιδευτικούς».
Το περιεχόμενο του άρθρου προκάλεσε την αντίδραση του ΣΕΔΜΕΚ, ο οποίος με ανακοίνωσή του καλεί την ΟΕΛΜΕΚ όπως ξεκαθαρίσει άμεσα εάν «οι διευθυντές είναι ισότιμα μέλη του εκπαιδευτικού σώματος και της Οργάνωσης ή η προσωποποιημένη «εξουσία» την οποία κάθε φορά βολεύει να στοχοποιούμε;».
Ο ΣΕΔΜΕΚ σημειώνει: «Με αφορμή πρόσφατο δημοσίευμα συνδικαλιστή και Αντιπροέδρου της ΟΕΛΜΕΚ, που καταγγέλλει γενικά και αόριστα αυταρχισμό από Διευθυντές, δηλώνουμε ρητά: η προστασία της αξιοπρέπειας δεν επιτυγχάνεται με συνθηματολογία, ούτε με στοχοποίηση θεσμών. Οι αφορισμοί και οι γενικεύσεις δεν υπηρετούν ούτε τη δικαιοσύνη ούτε τη σοβαρότητα που απαιτεί ο συνδικαλιστικός λόγος.
Η σχολική Διεύθυνση δεν είναι θέση εξουσίας. Είναι καθήκον Παιδαγωγικό και Διοικητικό, ασκούμενο με τεκμηριωμένη ευθύνη και μέσα σε ένα σύστημα που συχνά δεν προστατεύει ούτε τους Εκπαιδευτικούς ούτε τα Διοικητικά Στελέχη. Οι Διευθυντές λογοδοτούν καθημερινά, αναλαμβάνουν ευθύνες και στηρίζουν ακοπίαστα τα σχολεία όταν κάποιοι άλλοι «αντιεξουσιαστές» «παίζουν» με ανέξοδη κριτική, παραμένοντας βολικά αμέτοχοι και από ασφαλή απόσταση.
Δεν ανεχόμαστε αυθαιρεσίες – αλλά ούτε αποδεχόμαστε τις στοχοποιήσεις. Οι δημόσιες επιθέσεις κατά της Διεύθυνσης, χωρίς τεκμήρια, χωρίς διαδικασία, χωρίς διάλογο, είναι θεσμικά απαράδεκτες. Όταν ο ρόλος του Διευθυντή προσβάλλεται με επιθέσεις, κυρίως εκ των συνδικαλιστικών έσω, αποδυναμώνεται η λειτουργία του σχολείου, διασπάται η εκπαιδευτική κοινότητα και τραυματίζεται η συλλογική προσπάθεια.
Ο Συνδικαλισμός δεν είναι εργαλείο σπίλωσης, αλλά υπεράσπισης. Όποιος τον εργαλειοποιεί για να πολώσει και να υπονομεύσει, χάνει κάθε ηθική και θεσμική νομιμοποίηση».
Αναφορικά με την αρθρογραφία του κ. Μαυράτσα, όπως έχει φιλοξενηθεί στο paideianews, τονίστηκε πως «το σχολείο δεν είναι χώρος επίδειξης εξουσίας και αυταρχισμού» και πως «οι εκπαιδευτικοί δεν είναι υποτελείς κανενός. Σε ένα δημόσιο σχολείο που δοκιμάζεται καθημερινά, με αρκετά προβλήματα, παρατηρούμε φαινόμενα αυταρχικής συμπεριφοράς από διευθυντικά στελέχη προς τους απλούς εκπαιδευτικούς».
Ο κ. Μαυράτσας ξεκαθάρισε πως δεν γενικεύει και δεν μηδενίζει τα πάντα καθώς υπάρχουν πολύ καλοί και άξιοι διοικητικοί που κοσμούν τις θέσεις που κατέχουν, που λειτουργούν υποστηριχτικά, με δικαιοσύνη, ασκώντας τον ρόλο τους με σεμνότητα και ενσυναίσθηση, ενθαρρύνοντας και καθοδηγώντας τους εκπαιδευτικούς.
Αναφέρθηκε σε «ορισμένα διευθυντικά στελέχη, με ύφος στρατιωτικό, για ένα λάθος ή παράληψη, απαξιώνουν και προσβάλλουν απλούς εκπαιδευτικούς, ειρωνεύονται, φωνάζουν και τους επιπλήττουν δημοσίως, και όλα αυτά για να επιδείξουν εξουσία. Τέτοιες συμπεριφορές μπορεί να έχουν και νομικές συνέπειες γιατί παραβιάζουν βασικά ανθρώπινα δικαιώματα. Το κυριότερο όμως είναι ότι, τέτοιες πρακτικές διαβρώνουν και δηλητηριάζουν το εργασιακό κλίμα και πλήττουν την αξιοπρέπεια και το κύρος των εκπαιδευτικών», επισημαίνοντας πως «οι εκφοβιστικές αυτές συμπεριφορές δεν έχουν θέση στο δημόσιο σχολείο και κάποιοι πρέπει να καταλάβουν ότι δεν βρίσκονται σε στρατιωτικό καθεστώς ή στη Σαουδική Αραβία. Ούτε νομιμοποιείται κανένας να μεταφέρει τα οικογενειακά του προβλήματα στο σχολείο. Τα σχολεία δεν είναι φέουδα κανενός και η αξιοπρέπεια του κάθε εκπαιδευτικού είναι αδιαπραγμάτευτη. Ο κάθε εργαζόμενος πρέπει να εργάζεται σε περιβάλλον αμοιβαίου σεβασμού. Ο αυταρχισμός δεν είναι δείγμα ισχύος, αλλά ένδειξη ανικανότητας διαχείρισης ανθρώπων. Εξάλλου, στους μαθητές μας καλλιεργούμε τον σεβασμό και όχι τον φόβο, θέλουμε να τους εμπνεύσουμε και όχι να τους εξαναγκάσουμε».
Ταυτόχρονα σημειώνει ότι κάποιοι εκπαιδευτικοί γίνονται θύματα τέτοιων συμπεριφορών αλλά διστάζουν να μιλήσουν γιατί νοιώθουν ανυπεράσπιστοι και φοβούνται ότι η όποια αντίδραση ενδεχομένως να οδηγήσει σε στοχοποίηση ή επιδείνωση του εργασιακού τους περιβάλλοντος.
«Ο ρόλος μας ως συνδικαλιστές δεν είναι διακοσμητικός, αλλά ουσιαστικός. Οφείλουμε και έχουμε υποχρέωση να είμαστε δίπλα από κάθε θύμα διοικητικού εκφοβισμού και όχι να κλείνουμε τα μάτια. Οφείλουμε να δώσουμε φωνή σε όσους φοβούνται να μιλήσουν και να τους προστατεύσουμε από κάθε αυθαιρεσία. Δεν δικαιούμαστε να σωπαίνουμε όταν θίγεται η αξιοπρέπεια ενός συναδέλφου, γιατί η σιωπή είναι συνενοχή», σημείωσε μεταξύ άλλων, ο αντιπρόεδρος της ΟΕΛΜΕΚ.
