Παρότι ο καρκίνος μπορεί να επηρεάσει την όρεξη και τη γεύση, δεν υπάρχει καμία απόδειξη ότι μια μεμονωμένη επιθυμία για συγκεκριμένα τρόφιμα είναι αξιόπιστο σημάδι μη διαγνωσμένου καρκίνου, εξηγεί ο Δρ. Justin Stebbing, Καθηγητής Βιοϊατρικών Επιστημών στο Πανεπιστήμιο Anglia Ruskin.
Ο καθηγητής διευκρινίζει ότι, αν και ορισμένοι ασθενείς έχουν αναφέρει αλλαγές στη γεύση –όπως αποστροφή σε αγαπημένα φαγητά ή περίεργες νέες επιθυμίες– αυτά τα περιστατικά δεν αποδεικνύουν πως μια λιγούρα μπορεί να προβλέψει καρκίνο. Οι αλλαγές στην όρεξη μπορεί να επηρεάζονται από βιολογικούς, φυσιολογικούς ή ψυχολογικούς παράγοντες, όπως φλεγμονές, άγχος, φάρμακα ή εγκυμοσύνη, και δεν αποτελούν διαγνωστικό κριτήριο.
Μοναδική εξαίρεση είναι η παγοφαγία, η συνεχής επιθυμία για μάσημα πάγου, η οποία μπορεί να σχετίζεται με έλλειψη σιδήρου – μια κατάσταση που χρειάζεται ιατρική διερεύνηση. Συμπτώματα όπως επίμονη κόπωση, δυσκολία στην άσκηση ή πονοκέφαλοι πρέπει να αξιολογούνται από γιατρό.
Ο ειδικός προτρέπει: εστιάστε στα καθιερωμένα προειδοποιητικά σημάδια καρκίνου (ανεξήγητη απώλεια βάρους, αιμορραγία, αλλαγές στις συνήθειες του εντέρου, δυσκολίες κατάποσης, ανεξήγητα εξογκώματα) και στις προληπτικές εξετάσεις, αντί να βγάζετε συμπεράσματα από μεμονωμένες αλλαγές στην όρεξη. Αν κάτι φαίνεται ανησυχητικό και επιμένει, η σωστή κίνηση είναι η επίσκεψη σε γιατρό, όχι η αυτοδιάγνωση.
ygeiamou.gr
