>Όταν δεν έχουμε τίποτε άλλο να συζητούμε ασχολούμαστε με οτιδήποτε για να πλήξουμε την κυβέρνηση. Μέχρι και ότι είναι ανάποδες οι στάσεις των λεωφορείων διαμαρτύρονται κάποιοι. Καλά, που ζείτε; Γιατί διαμαρτύρεστε; Έκανε τίποτε σωστό ή κυβέρνηση και θα έκανε ίσιες και τις στάσεις; Οπόταν; Αλλά… αντιπολίτευση να γίνεται.
>Τελικά, το χειρότερο που μπορεί να τύχει σε ένα ηγέτη είναι να κυβερνά αχάριστο και ζοππόβορτο λαό. Να του τα δίνει όλα, εκτός από την (προσωπική) του σύνταξη και αυτός (ο λαός) να θέλει κι άλλα. Πόση πλεονεξία; Μέχρι και τις χαμηλές συντάξεις αύξησε κατά σχεδόν €10. Μα, στο χρόνο, ανέρχονται σε €120 χωρίς τον 13ο. Σε περίπου 80 χρόνια, ο ευνοημένος χαμηλοσυνταξιούχος θα τσεπώσει όσα πληρώνεται και ο Πρόεδρος σε ένα μήνα, ενώ σε 950 χρόνια θα εισπράξει όσα εισπράττει ο Πρόεδρος σε ένα χρόνο. Τι άλλο θέλετε να κάνει; Να βγάλει την ψυχή του;
>Επίσης, είναι τραγικό για έναν Πρόεδρο να του πέφτουν ανικανοποίητοι ψηφοφόροι και κόμματα, που, αντί να τον υμνούν, αποκόπτουν την κυκλοφορία στους δρόμους. Όταν ο μακαρίτης ο Γλαύκος Κληρίδης αναφέρθηκε σε μπανανία διέπραξε λάθος υπό την έννοια ότι μας υπερεκτίμησε. Άσε που δεν μπορούμε να δούμε έναν τίμιο άνθρωπο. Ναι, στον κ. Γιαννάκη Γιαννάκη αναφέρομαι, ο οποίος άλλαξε thirteen (19) δικηγόρους και όλοι θέλουν να τον κλείσουν φυλακή. Ακόμη και προχθές που δεν εμφανίστηκε στο δικαστήριο η δικαστής εξέδωσε διάταγμα σύλληψης του. Αφού το είπε ο άνθρωπος πως τις τελευταίες μέρες έκανε εμετό. Η αλήθεια είναι ότι τα τελευταία χρόνια κι εμείς κάνουμε εμετό με αυτά που βλέπουμε αλλά δεν λέμε τίποτε. Και ευτυχώς που βρέθηκε μία δικαστής να διατάξει τη σύλληψη του «για την τιμή των όπλων» και για να στείλει το μήνυμα, «τέρμα το δούλεμα».
>Ευχάριστη νότα στη μαυρίλα που ζούμε απετέλεσε η συγκέντρωση των ψηφοφόρων του Προέδρου, οι οποίοι αντί να παίζουν τα πουλιά παίζουν με την υπομονή των πολιτών. Και για να δείξουν ότι έχουν ισχύ (και παράλληλα να επιβεβαιώσει και ο Πρόεδρος ότι η Κύπρος είναι μπανανία) βγήκε στον αέρα (που λέει ο λόγος) τηλεφωνική συνδιάλεξη μεταξύ των δύο, με τον τελευταίο να τους καλεί την επομένη στο προεδρικό, ωσάν να τους καλούσε στες κουτσιές του παππού του. Πόση επιδειξιμανία; Πόσος διασυρμός;
> Το θετικό της υπόθεσης είναι ότι κατά τη διάρκεια της εκδήλωσης των κυνηγών πουλήθηκαν περισσότερα σουβλάκια από ότι στο πανηγύρι του αποστόλου Νίκου Χριστοδουλίδη. Τον οποίο, ειρήσθω εν παρόδω, κάλεσαν στη σύναξη για στήριξη της Ουκρανίας. Και μην πει κανείς ότι έψαχναν πρακτικογράφο, διότι αυτά αποτελούν κακίες. Εντάξει, πήγε, κόρδωσε δίπλα από τον (τζιχαντιστή) ηγέτη της Συρίας, έκανε τον παράγοντα και νοιώσαμε κι εμείς οι ιθαγενείς ότι διαδραματίζουμε ρόλο στην παγκόσμια ιστορία, αλλά είτε το συνειδητοποιούμε είτε όχι, στη νέα τάξη πραγμάτων, μας χρησιμοποιούν απλώς για να καθαρίζουμε τον πίνακα.
