>Ανέγνωσα με θρησκευτική ευλάβεια την ομιλία του Προέδρου της Δημοκρατίας προς τους 750 συμπατριώτες μας οι οποίοι επιδεικνύοντας Ιώβειον υπομονή, συγκεντρώθηκαν προκειμένου να τον ακούσουν ελπίζοντας ότι έταζε και σε αυτούς, όπως και σε μας, φούρνους παξιμάδια για να επαναπατριστούν. Βεβαίως είναι γνωστό τι πήραμε εμείς και ελπίζω ότι αυτοί θα έχουν καλύτερη τύχη.Όπως πληροφορήθηκαν οι ιθαγενείς, η εκδήλωση ήταν «υψηλής πολιτικής και συμβολικής σημασίας». Είναι ωσάν να λέμε «υψηλής ραπτικής» και την συνδιοργάνωσε η Προεδρία της Δημοκρατίας με το Invest Cyprus και το Κυπριακό Εμπορικό και Βιομηχανικό Επιμελητήριο (ΚΕΒΕ) στο Λονδίνο με τον Πρόεδρο μας να παρουσιάζει το νέο Σχέδιο Δράσης για τον Επαναπατρισμό Ταλέντου, στο πλαίσιο της εθνικής πρωτοβουλίας Minds in Cyprus.
>Αν με ρωτούσε προτού μεταβεί στο Λονδίνο, θα του έγραφα την ομιλία κατά τέτοιον τρόπο, ώστε να θέλουν να επιβιβαστούν μαζί του στο προεδρικό αεροπλάνο για να επαναπατριστούν μιλιούνια Κύπριοι της αλλοδαπής.
Βεβαίως δεν θα αναφωνούσα κι εγώ «αγαπητά μου Τηλλύρια ξυπόλυτα και τιτσίρια», αλλά θα τους απεδείκνυα εμπράκτως ότι η Κύπρος είναι η γη της ευκαιρίας αν όχι της επαγγελίας, όπως υποσχέθηκε ο Θεός στους Ισραηλινούς για την Ιουδαία. Άσε σήμερα που οι Ισραηλινοί δεν έχουν τον Θεό τους και είμαστε από τους λίγους που ξεπλένουμε τη γενοκτονία στη Γάζα σφυρίζοντας αδιάφορα όταν σκοτώθηκαν περίπου 15.000 παιδιά. Άντε λέω και να είναι υπερβολικός ο αριθμός και τα νεκρά παιδιά να είναι 10.000. Τι αλλάζει; Τι αλλάζει όταν εμείς εδώ εκδίδουμε ανακοινώσεις και ζητούμε να διενεργηθεί αλκοτέστ (που λέει ο λόγος) όταν ένας οδηγός πατήσει ένα ζώο με το αυτοκίνητό του; Εν πάση περιπτώσει, να μην γράψω περισσότερα και προκαλέσω ψυχική οδύνη στους φονιάδες τους οποίους χειροκροτούμε και θεωρηθεί ότι τους κάνουμε μπούλινγκ.
>Επανέρχομαι, όμως στον Πρόεδρό μας και λέω πως αν βρισκόμουν στη θέση του, ενώπιον συμπατριωτών μας στο Λονδίνο, θα έπαιρνα τη γνωστή πόζα που παίρνει (σε αυτά είναι μάνα), θα κοιτούσα στο κενό (δηλαδή μέσα μου), μετά γύρω μου για να σφυγμομετρήσω και να πάρω τον παλμό των ακροατών (δηλαδή κατά πόσον τρώνε εύκολα κουτόχορτο) και θα τους έλεγα: Όταν πέρασε από το μυαλό μου η ιδέα να απευθυνθώ σε σας ( συν τοις άλλοις δείχνεις ότι έχει και μυαλό) δεν κοιμήθηκα για νύχτες ολόκληρες. Όχι επειδή ροχαλίζει η Φιλίππα αλλά αναλογιζόμενος τους αγώνες που έδωσαν μερικές εξέχουσες προσωπικότητες Κυπρίων του περασμένου αιώνα στα καζίνο, στις χαρτοπαιχτικές λέσχες αλλά και στους υπόλοιπους τομείς δραστηριότητας στην Αγγλία, για να επιβιώσουν βεβαίως, αλλά και για να προβάλουν το όνομά της Κύπρου στη γηραιά Αλβιώνα.
Και θα συνέχιζα: Αγαπητοί φίλοι, αγαπητοί συμπατριώτες. Η Κύπρος αφότου την εγκαταλείψατε για ένα καλύτερο αύριο, έχει κάνει μεγάλο άλμα και δεν εννοώ το «άλμα» του Οδυσσέα Μιχαηλίδη (το οποίο ελπίζουμε να είναι άλμα στο κενό), ούτε και πρέπει να το συγχύσουμε με το πήδημα που προηγήθηκε. Αν και πολύ φοβάμαι, πως ύστερα από τόσα χρόνια πήδημα (αναφέρομαι πάντα με αθλητικούς όρους) δεν αποκλείεται να βρει πρόσφορο έδαφος (το άλμα) γι’ αυτό ελπίζω να τον κλείσουμε στον φρέσκο να ησυχάσουμε κι εμείς και ο Γενικός Εισαγγελέας και ο βοηθός του για να συνεχίσουμε να πολεμάμε τη διαφθορά.
>Εν πάση περιπτώσει, για να μην νομίζετε πως, ως Πρόεδρος, λέω έπεα πτερόεντα, κοινώς λόγια του αέρα, θα αναφερθώ στην προσωπική μου περίπτωση διότι οι γενικότητες δεν πείθουν.
Ένεκα του ότι ανεβάσαμε το βιοτικό επίπεδο του λαού και εκτοξεύσαμε τις οικονομικές δυνατότητες του κράτους παίρνω σύνταξη από τα 40 μου χρόνια. Βεβαίως αυτό εφαρμόστηκε σε πιλοτική βάση αλλά «ξεκάθαρα» η ίδια πρακτική θα υιοθετηθεί για όλους τους πολίτες. Επιπλέον, το κράτος μου παρέχει όχημα για τη μεταφορά των παιδιών μου στο σχολείο, κάτι το οποίο επίσης θα ισχύσει (ίσως στη Σουηδία) για όλους τους ιθαγενείς. Μέχρι και κουρτίνες €100.000 επιχορηγεί το κράτος ενώ η δωρεάν ανακαίνιση του σπιτιού μπορεί να φτάσει και το €1,5 εκατ. Επίσης, μπορείτε να δηλώσετε ότι βρίσκεστε στην Κύπρο, να παραμένετε στη Βρετανία και να παίρνετε επίδομα εξωτερικού, κάτι το οποίο έκανε τουλάχιστον άλλος ένας. Προσωπικά, μετά τις σπουδές ήρθα στην Κύπρο με ένα κουστούμι (μου χάρισε και ο Αβέρωφ μια φορεσιά) και σήμερα δεν έχω που να βάλω τα ρούχα. Άστε που αυξήθηκε και το επίπεδο πνευματικότητάς μου, αν ληφθει υπόψιν πως μέσα σε κιβώτια έχω 5.000-6.000 τόμους βιβλία.
Και το καλύτερο δεν σας το έχω πει ακόμη: Το κράτος παρέχει στους πολίτες προσωπικό αεροπλάνο και ήδη το εφάρμοσε με μένα διότι τώρα που κατέκτησε το πρωτάθλημα η Πάφος για πρώτη φορά στην ιστορία της επί δικής μας διακυβέρνησης (τυχαίο; Δεν νομίζω) θα χρησιμοποιεί το αεροπλάνο όπως κάναμε κι εμείς στο χωριό μας.
>Και επειδή, κάποιοι δεν άφηναν την κυβέρνηση να επεκτείνει τις χορηγίες σε όλους τους πολίτες φυλακίσαμε και τον Οδυσσέα Μιχαηλίδη να μην τον έχουμε στα πόδια μας. Και μην τον ακούτε που λέει ότι ήμουν στο κόλπο και ότι το ήξερε ένας συνεργάτης μου και ένας ή κάποιος βουλευτής ή δεν ξέρω κι εγώ ποιος άλλος. Σας διαβεβαιώ πως ο Οδυσσέας κάνει μεσάνυχτα και όταν αναφέρεται σε ένα-δυο άτομα απορώ για την εγκυρότητα των εκθέσεων του ως τέως Γενικός Ελεγκτής. Μα είμαστε σοβαροί; Το ήξερε όλη η Κύπρος και αυτός βρήκε μόνο δύο να το ξέρουν πως η απόφαση του Δικαστηρίου θα ήταν ομόφωνη; Και θέλει να αναδειχθεί Πρόεδρος; Με ποια προσόντα; Αν εκλεγεί τον έχω άξιο να διατάσσει έρευνες εναντίον του αυτού του. Μπορεί να λειτουργήσει κράτος έτσι; Θα μας καταστρέψει. Σας σώσαμε και ευχαριστώ που θα μας είστε για πάντα ευγνώμονες. Είσαστε ανάξιοι των προσδοκιών μας. Καλή ανάσταση.
