Σε γρίφο για γερούς λύτες εξελίσσεται το θέμα της εξεύρεσης κοινής συνισταμένης μεταξύ των συντεχνιών και της εργοδοτικής πλευράς, για το θέμα της ΑΤΑ. Μετά το διήμερο που ολοκληρώθηκε χθες και στο οποίο ο υπουργός Εργασίας είχε ξεχωριστές συναντήσεις με εργοδότες και συνδικαλιστικές οργανώσεις, αυτό που προκύπτει είναι ότι το τέλμα στο οποίο έχει περιέλθει ο διάλογος παραμένει.
Και οι δυο πλευρές διατηρούνται στις θέσεις τους, με αποτέλεσμα η κατάθεση συμβιβαστικής πρότασης από το Υπουργείο να καθίσταται ανέφικτη, μιας και αυτή θεωρείται εκ των προτέρων βέβαιο ότι θα απορριφθεί.
Πάντως, ο υπουργός Εργασίας προτίθεται να συνεχίσει τις προσπάθειες εξεύρεσης λύσης, ωστόσο θα είναι πλέον ενδιαφέρον να δούμε πώς θα εξελιχθεί η διαδικασία μετά την πραγματοποίηση της παναπεργίας από πλευράς συντεχνιών την ερχόμενη Πέμπτη και κατά πόσο αυτή θα διαμορφώσει νέα δεδομένα.
Αναλυτικότερα, χθες ολοκληρώθηκε ακόμα ένας κύκλος επαφών μεταξύ του υπουργού Εργασίας και των κοινωνικών εταίρων. Προχθές είχε συνάντηση με τις συντεχνίες και χθες με την εργοδοτική πλευρά, δεδομένου ότι, όπως έχουν διαμηνύσει οι εργοδότες, υπό την απειλή απεργιακών μέτρων, δεν μπορούν να υπάρξουν κοινές συναντήσεις.
Αυτό που προκύπτει από τις δυο αυτές συναντήσεις, είναι ότι οι δυο πλευρές δεν προτίθενται να υπαναχωρήσουν από τις ήδη γνωστές τους θέσεις. Κάτι που εν πρώτοις σημαίνει ότι η παναπεργία της ερχόμενης Πέμπτης από την πλευρά των συντεχνιών δύσκολα θα αποφευχθεί και κατά δεύτερο ότι αυτή η εξέλιξη, ενδεχομένως να διαφοροποιήσει τη στάση των δυο πλευρών, καθιστώντας ακόμα δυσκολότερη την επίτευξη συμφωνίας. Ενδεικτικά, σημειώνεται ότι από πλευράς συντεχνιών, αναφέρθηκε ότι μετά την απεργία, ορισμένα σημεία τα οποία αποδέχτηκαν, ενδεχομένως να μην τα αποδέχονται πλέον. Την ίδια ώρα, από πλευράς εργοδοτών, σημειώνεται ότι εάν, μετά την απεργία, υπάρξει και συνέχεια, τότε δεν πρόκειται να υπάρξουν κοινές συναντήσεις με τις συντεχνίες.
Ωστόσο, παρά τα πιο πάνω δεδομένα, ο υπουργός Εργασίας δεν προτίθεται να ρίξει λευκή πετσέτα. Και όχι μόνο αυτό, αλλά όπως πληροφορούμαστε, θα ζητήσει ξεκάθαρη διατύπωση των θέσεων της κάθε πλευράς και παράλληλα θα ασκήσει ασφυχτικό πρέσινγκ και στους δύο ώστε:
(α) Να μπορέσει να επιτύχει έστω και μικρές συγκλίσεις, οι οποίες σταδιακά θα του δώσουν την ευχέρεια να καταθέσει πρόταση, η οποία να μπορεί να γίνει αποδεχτή.
(β) Εάν χρειαστεί να προβεί σε ενημέρωση, είτε προς τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας, είτε προς το ευρύ κοινό, όσον αφορά στα αποτελέσματα της μέχρι σήμερα διαδικασίας, να είναι σε θέση να πει ξεκάθαρα ότι η μια πλευρά κατέθεσε τη συγκεκριμένη θέση και έκανε αυτό το βήμα προς την κατεύθυνση της σύγκλισης, ενώ η άλλη πλευρά κατέθεσε αυτή τη θέση και δεν έκανε κανένα βήμα σύγκλισης. Μάλιστα, όσον αφορά στο δεύτερο σκέλος, πληροφορούμαστε ότι ενδεχομένως ο υπουργός εντός της επόμενης βδομάδας να προχωρήσει σε ενημέρωση για τη μέχρι σήμερα πορεία των διαπραγματεύσεων.
Επί της ουσίας, αυτό που μας έχει διδάξει όλη αυτή η πολύμηνη διαδικασία των διαπραγματεύσεων, είναι πως το ζήτημα της ΑΤΑ εμπερικλείει ορισμένες παραμέτρους, οι οποίες θέτουν το θέμα σε μια πολυεπίπεδη διάσταση και δεν αφορά ένα μόνο σημείο. Υπάρχει δηλαδή το κομμάτι της ανατροφοδότησης του πληθωρισμού.
Παζάρι για το ποσοστό;
Σε ποιο βαθμό ισχύει αυτό και κατά πόσο χρειάζεται να μπουν ασφαλιστικές δικλείδες;
- Υπάρχει το ζήτημα της απόδοσης του ποσοστού της ΑΤΑ. Μπορεί να βρεθεί συμβιβαστική λύση μεταξύ του 100% που ζητούν οι συντεχνίες και της μη αύξησης του κόστους για τις επιχειρήσεις πέραν του 66,7% που θέτουν οι εργοδότες; Πάνω σε όλα αυτά θα συνεχίσει να εργάζεται το Υπουργείο Εργασίας, ώστε όπως έχει προαναφερθεί, να πετύχει μικρές συγκλίσεις που θα βοηθήσουν στην επίτευξη συμφωνίας. Διότι μια μόνιμη λύση στο ζήτημα της ΑΤΑ θα προσφέρει αρκετά πλεονεκτήματα σε όλες τις πλευρές. Για την κυβέρνηση και τις επιχειρήσεις, θα αποτελέσει ένα σημαντικό εργαλείο υπολογισμού του κόστους, ώστε να υπάρξει πολύ καλύτερος προγραμματισμός των εξόδων σε αυτό το κομμάτι. Για τις συντεχνίες και τους εργαζόμενους, επίσης θα προκύψει όφελος, καθώς δεν θα χρειάζεται κάθε 2-3 χρόνια να διεκδικούν κάτι διαφορετικό, αφού η συμφωνία θα είναι μόνιμη και το δικαίωμα στην ΑΤΑ θα καταστεί μόνιμο κεκτημένο. Και τέλος, θα διασφαλιστεί εργατική ειρήνη, τουλάχιστον για το συγκεκριμένο θέμα.
