Ολοένα και πληθαίνουν οι πληροφορίες για τη σειρά που «αναζητείται», ώστε να «αντικαταστήσει» -ως θρησκευτική σειρά- τη μεγάλη επιτυχία που είναι ο «Άγιος Παΐσιος – Από τα Φάρασα στον Ουρανό», που προβλήθηκε την περσινή σεζόν.
ΑΠΟ ΤΟΝ ΛΙΝΟ ΠΑΝΑΓΗ.
Η στροφή προς τη μεταφορά πνευματικών βίων στην τηλεόραση είναι γεγονός και σηματοδοτεί μια ευρύτερη αλλαγή στο τηλεοπτικό περιεχόμενο, σύμφωνα με τους επαΐοντες της TV. Τα κανάλια βρίσκονται σε προχωρημένες συζητήσεις για την ένταξη παραγωγών αυτού του είδους στο πρόγραμμά τους, προσπαθώντας να επαναλάβουν το φαινόμενο του «Αγίου Παϊσίου», δηλαδή αφηγήσεις βασισμένες στον βίο αγίων. Ο σεναριογράφος Γιώργος Τσιάκκας και ο σκηνοθέτης Στάμος Τσάμης ήδη κάνουν έρευνα για να συλλέξουν υλικό, σύμφωνα με πληροφορίες, για τον βίο της Οσίας Αργυρώς της πολύαθλης και του Αγίου Ιωσήφ του ησυχαστή.
ΟΣΙΑ ΑΡΓΥΡΩ, Η ΠΟΛΥΑΘΛΗ
Δεκαπέντε χρόνια μετά την προβολή της βασισμένης στο ομώνυμο βιβλίο της Βικτόρια Χίσλοπ σειράς «Το νησί», η Σπιναλόγκα, το νησί-φάντασμα των λεπρών, τραβά πάλι την προσοχή των ανθρώπων της μικρής οθόνης. Οι συντελεστές της σειράς «Άγιος Παΐσιος: Από τα Φάρασα στον Ουρανό» φαίνεται πως επιθυμούν να «φωτίσουν» τη ζωή της λεπρής Αργυρώς Στεφανάκη, της οσίας της Σπιναλόγκας, την οποία η μοίρα έστειλε κι εκείνη στο «νησί των καταραμένων και των απόκληρων», αφήνοντας πίσω το νεογέννητο μωρό της και τον άντρα της. Έναν άντρα που στα χρόνια της Γερμανικής Κατοχής η ίδια είχε γλιτώσει από το εκτελεστικό απόσπασμα, βάζοντας τα στήθη της μπροστά στις κάννες των όπλων! Ο σεναριογράφος Γιώργος Τσιάκκας και ο σκηνοθέτης Στάμος Τσάμης αποκάλυψαν, σε γνωστούς τους, την πρόθεσή τους για τη νέα θρησκευτική σειρά που θα αναδείξει τη συγκλονιστική ζωή της!
Η ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΗΣ ΜΕΤΑ ΤΗΝ ΣΠΙΝΑΛΟΓΚΑ
Το 1957 η Σπιναλόγκα κλείνει. Έχει φτάσει κι εκεί το φάρμακο της λέπρας. Όσοι είχαν τη νόσο σε πρώιμα στάδια θεραπεύτηκαν και επέστρεψαν στα σπίτια και στις οικογένειές τους. Οι παλαιοί ασθενείς μεταφέρθηκαν σε ειδική πτέρυγα του Νοσοκομείου Λοιμωδών Νόσων στην Αγία Βαρβάρα Αττικής. Εκεί, η Αργυρώ θα γίνει μια ταπεινή διάκονος των πιο ηλικιωμένων ασθενών. Θα γνωρίσει μάλιστα τον Άγιο Νικηφόρο τον λεπρό και τον Άγιο Ευμένιο Σαριδάκη και θα βιώσει την άπειρη αγάπη του Θεού. Θα πάρει και θα δώσει αγάπη και προσφορά, θα αγιάσει με την ύπαρξή της σε εκείνον τον ταλαίπωρο τόπο. Η κρυφή ασκήτρια εκοιμήθη ειρηνικά στις 12 Ιουλίου 2014, ενώ η ανακομιδή των λειψάνων της έγινε στις 26 Ιουλίου 2017.
ΑΓΙΟΣ ΙΩΣΗΦ, Ο ΗΣΥΧΑΣΤΗΣ
Ο Γιώργος Τσιάκκας και ο Στάμος Τσάμης, σε συνεργασία πάντα με το Ινστιτούτο «Άγιος Μάξιμος ο Γραικός», φαίνεται πως είναι ήδη σε συζητήσεις, σύμφωνα με το αθηναικό τηλεοπτικό ρεπορτάζ, ώστε να ετοιμάσουν και μια δεύτερη θρησκευτική σειρά, αφιερωμένη στον βίο του Αγίου Ιωσήφ του ησυχαστή, του φωτεινού γέροντα, που έζησε και ασκήτεψε στο Περιβόλι της Παναγίας. Πρόκειται για μία σχεδόν βιβλική μορφή, που αφιέρωσε την ασκητική του ζωή στο Άγιον Όρος στον Κύριο, προσφέροντας πολύτιμες διδασκαλίες για την πνευματική ζωή και πρακτικές συμβουλές, τονίζοντας την ανάγκη της προσευχής ως ζωτικού μέσου για την επικοινωνία με τον Θεό και την πνευματική ανάπτυξη, καθώς και τη συχνή εξομολόγηση ως βοηθό στην κάθαρση της ψυχής μαζί με τη Θεία Κοινωνία.
Ο άγιος γεννήθηκε στις 12 Φεβρουαρίου 1897 στις Λεύκες Πάρου. Ήταν ο τρίτος κατά σειρά από τα επτά παιδιά της οικογένειάς του. Ο μικρός Φραγκίσκος, όπως ήταν το κοσμικό του όνομα, ορφάνεψε πολύ νωρίς από πατέρα. Ως την εφηβική του ηλικία παρέμεινε στο χωριό, συμβάλλοντας στα προς το ζην της οικογένειας. Στο σχολείο φοίτησε ως τη Β’ Δημοτικού. Σε ηλικία 16 ετών περίπου, αναχώρησε από την Πάρο για τον Πειραιά, όπου εργάστηκε ως μικροπωλητής σε Πειραιά και Αθήνα. Υπηρέτησε τη θητεία του στο Πολεμικό Ναυτικό, αλλά εξαιτίας της ελλιπούς μόρφωσής του, άρχισε από μόνος του να διαβάζει βίους αγίων και ασκητών, που του προκάλεσαν ιδιαίτερο ενθουσιασμό.
Αυτόν τον ενθουσιασμό του, τον εξάσκησε ιδιαίτερα στα βουνά της ακατοίκητης τότε Πεντέλης, όπου ξενυχτούσε με προσευχή σε σπηλιές ή και πάνω σε δέντρα, όπως συνήθιζαν οι παλαιοί ασκητές, σαν στυλίτης. Έπειτα, πήρε την απόφαση να κατευθυνθεί προς το Άγιον Όρος για να μονάσει. Μετά από δέκα περίπου χρόνια σκληρής πνευματικής άσκησης, νηστείας και προσευχής, δέχτηκε να αναλάβει συνοδεία και να γίνει πνευματικός οδηγός, όποιων μοναχών θα τον ακολουθούσαν. Ένα μήνα πριν την κοίμησή του, είχε πληροφορηθεί τον ακριβή χρόνο από την ίδια την Παναγία. Εκοιμήθη στις 15 Αυγούστου 1959 στη Νέα Σκήτη του Αθω, στην Ιερά Καλύβη Ευαγγελισμού της Θεοτόκου.
