Η διάσωση της ΕΔΕΚ από την οικονομική κατάρρευση θεωρεί πώς ήταν ένα από τα σημαντικότερα επιτεύγματα του ως προέδρου της ΕΔΕΚ και ένα από τα σημαντικότερα του λάθη, η ανοχή που επέδειξε σε άτομα τα οποία τον διέψευσαν. Ο Μαρίνος Σιζόπουλος στη συνέντευξη του στον «Φ» της Κυριακής, αναφέρεται στους λόγους της απόφασης του να παραδώσει την σκυτάλη της προεδρίας στον επόμενο. Προβαίνει σε ένα απολογισμό της θητείας του, κατακεραυνώνοντας για ακόμα μια φορά τους επικριτές του αλλά και όσους αποχώρησαν από το κόμμα.
Όπως λέει, όταν αντιλήφθηκαν ότι δεν θα μπορούσαν να ικανοποιήσουν τις προσωπικές του φιλοδοξίες, κάποιοι αποχώρησαν και κάποιοι κατέφυγαν σε απαράδεκτες πρακτικές». Μιλά για την επόμενη μέρα στην ΕΔΕΚ και εκφράζει την αισιοδοξία του για το αποτέλεσμα των βουλευτικών εκλογών, αναφέροντας χαρακτηριστικά πώς ο στόχος είναι ένα ποσοστό όχι χαμηλότερο των προηγούμενων. Υποστηρίζει πώς ο Κωστής Ευσταθίου έθεσε τον εαυτό εκτός κόμματος και προειδοποιεί με αποκαλύψεις τον Δημήτρη Παπαδάκη.
– Ήταν επιλογή ο αιφνιδιασμός με την απόφαση σας για αποχώρηση από την προεδρία του κόμματος; Πότε καταλήξατε οριστικά στην απόφαση και με ποιους το συζητήσατε;
– Λογικά δεν έπρεπε να αποτελεί αιφνιδιασμό, δεδομένου ότι σταθερά ήμουν υποστηρικτής του καθορισμού αριθμού θητειών, τόσο για τα κομματικά όσο και για τα πολιτειακά αξιώματα. Μάλιστα στο καταστατικό συνέδριο του Ιουνίου του 2015 όταν κατάθεσα τη συγκεκριμένη πρόταση, υπήρξαν εισηγήσεις ώστε να εξαιρείται του περιορισμού ο εκάστοτε πρόεδρος. Διαφώνησα και δήλωσα ότι σε περίπτωση εξαίρεσης εάν τα μέλη με τιμήσουν με την ψήφο-τους θα παραμείνω πρόεδρος για δύο πενταετείες. Ως εκ τούτου η απόφαση ήταν θέμα αξιοπιστίας και συνέπειας.
Πρόθεσή-μου ήταν να το ανακοινώσω τον Μάρτιο με τη συμπλήρωση της 10ετίας. Όμως η 5μερής Διάσκεψη της Γενεύης και οι γιορτές του Πάσχα που ακολουθούσαν επέβαλαν μια μικρή αναβολή. Για χάριν της ιστορίας να αναφέρω ότι για πρώτη φορά έθεσα την πρόταση για καθορισμό αριθμού θητειών το 1989 και απορρίφθηκε. Την επανέλαβα στο συνέδριο του 2000 και έγινε αποδεκτή, αλλά το 2007 καταργήθηκε. Για τρίτη φορά την υπέβαλα στο καταστατικό συνέδριο του Οκτωβρίου του 2013, αλλά όταν εγκρίθηκε ο τέως πρόεδρος διέκοψε τις εργασίες του συνεδρίου και οι τροποποιήσεις δεν υποβλήθηκαν στον Έφορο Πολιτικών Κομμάτων για να ισχύσουν. Γι’ αυτό όταν ανέλαβα την προεδρία του κόμματος ήταν στις προτεραιότητές μου. Όπως λοιπόν γίνεται κατανοητό δεν θα μπορούσα να είμαι ανακόλουθος για κάτι που προσπαθούσα για χρόνια να υιοθετηθεί. Η απόφαση ήταν αποκλειστικά δική μου και δεν διαβουλεύτηκα με κανένα, γιατί ήθελα εγώ να έχω αποκλειστικά την ευθύνη.
Ολόκληρη η συνέντευξη στην έντυπη έκδοση του «Φιλελεύθερου»
