Αυτές τις μέρες συμπληρώνεται ένας χρόνος από τη διακοπή της σύμβασης της CPP με την ΕΤΥΦΑ για το τερματικό φυσικού αερίου στο Βασιλικό και κανένας στην Κυβέρνηση ή στη ΔΕΦΑ και την ΕΤΥΦΑ δεν μπορεί να ισχυριστεί ότι αξιοποιήθηκε παραγωγικά και αποτελεσματικά ο χρόνος αυτός.
Μόνο απογοήτευση προκάλεσε η ενημέρωση της οποίας έτυχε χθες η κοινοβουλευτική Επιτροπή Ενέργειας από τον υπουργό και τους εκπροσώπους της κρατικής εταιρείας.
Πέρασαν 12 μήνες και δεν έγινε η παραμικρή πρόσθετη ουσιαστική εργασία στο Βασιλικό. Έγιναν ατέλειωτες συσκέψεις και διαπραγματεύσεις αλλά δεν μετακινήθηκε ούτε πέτρα.
Τότε που τα παρατούσαν και έφευγαν οι Κινέζοι λεγόταν από την επίσημη πλευρά πως ήταν θέμα λίγου χρόνου το επαναστήσιμο εργοταξίων και η επανέναρξη εργασιών μέσα σε 2-3 μήνες.
Υπήρχε αισιοδοξία ότι θα μπορούσε όντως να εφαρμοστεί το plan b. Δηλαδή, η ανάθεση, αν μη τι άλλο, της ολοκλήρωσης της προβλήτας στους υπεργολάβους των Κινέζων, που είχαν, στο Βασιλικό και στο λιμάνι Λεμεσού, όλο τον εξοπλισμό, τα υλικά και κάποιες έτοιμες κατασκευές από μπετόν ή μέταλλα, ώστε αμέσως να ξαναπιάσουν δουλειά.
Και στο μεταξύ, να τρέξουν οι διαδικασίες από την ΕΤΥΦΑ για να ανατεθεί το χερσαίο τμήμα του τερματικού σε κάποιον άλλο εργολάβο.
Δεν ήταν εύκολη υπόθεση να απεμπλακεί το κράτος από τον βάλτο στον οποίο κόλλησε το έργο με ευθύνες της προηγούμενης κυβέρνησης. Υπήρχαν και οικονομικές διαφορές, υπήρχαν και νομικά προβλήματα για την πρόσληψη άλλων εργολάβων, υπήρχε και η διαιτησία στο Λονδίνο που απαιτεί πολύ μεγάλη προσοχή για να μην δημιουργηθούν τετελεσμένα εις βάρος του δημοσίου συμφέροντος, υπήρχαν γνωματεύσεις για ένα σωρό θέματα, υπήρχαν και υπάρχουν οι περίφημες χρονοβόρες διαδικασίες του δημοσίου.
Αλλά υπήρχε και υπάρχει και η ανάγκη το τερματικό να ολοκληρωθεί το ταχύτερο, με την ελπίδα να τρέξει φυσικό αέριο στις μονάδες της ΑΗΚ στο Βασιλικό (ή και της PEC όταν πάρει τις άδειες και ολοκληρωθεί ο σταθμός της) και να μειωθεί το κόστος παραγωγής ηλεκτρισμού αλλά και το κόστος από τις επιβαρύνσεις της ΕΕ για τα αέρια του θερμοκηπίου.
Η ΔΕΦΑ και η ΕΤΥΦΑ απέτυχαν. Όχι μόνο τώρα. Εδώ και χρόνια αδυνατούν να φέρουν σε πέρας αυτή την αποστολή. Κακώς τους ανατέθηκε, είναι πλέον ξεκάθαρο στους πάντες. Αλλά περιμέναμε πως έστω και τώρα -έστω με τη δαπανηρή επιστράτευση ολόκληρης Technip- θα έπαιρναν μπρος και οι δύο και θα είχαμε ουσιαστικά αποτελέσματα.
Και τελικά χθες μάς είπαν πως η Technip δεν θέλησε να αξιοποιήσει την προεργασία της ΕΤΥΦΑ για τη χαρτούρα και τους όρους των προσφορών που πρέπει να προκηρυχθούν για τα χερσαία έργα (πείτε μας και γιατί) και θέλει να επαναξιολογήσει όλα τα έγγραφα και τις συμφωνίες και τους σχεδιασμούς με δικό της προσωπικό και να επανέλθει σε… δέκα μήνες (Μάρτιο του 2026).
Αν είναι δυνατό!
Εκεί που μας έλεγαν πως τέλη του ‘25 ή αρχές του ‘26 θα μπορέσουμε να έχουμε το τερματικό πρόσφορο για χρήση, μαθάινουμε τώρα πως ο πολυσυζητημένος project manager θα μπορέσει να ενημερώσει για τον επόμενο διαγωνισμό και τα χρονοδιαγράμματα υλοποίησης των έργων μέσα του ‘26!
Και άντε και τήρησε το χρονοδιάγραμμα η Technip και μας ενημερώσει τον Μάρτιο του ‘26.
Πότε θα βγούμε προσφορές, πότε θα τις πάρουμε, πότε θα τις αξιολογήσουμε, πότε θα τις κατακυρώσουμε, πότε θα αρχίσουν και πότε θα τελειώσουν τα έργα.
Μήπως είναι καλύτερα να ενοικιάσουμε τον χώρο σε ψαροταβέρνες για να βγάζει και το κράτος το κάτι τις του; Αφού δεν μας χωρεί το Governor’s Beach.
ΥΓ Και με την προβλήτα τι θα γίνει; Από πέρσι τέτοιες μέρες μάς έλεγαν πως είναι θέμα χρόνου να δώσουμε τα χέρια με τους υπεργολάβους και να πιάσουν δουλειά. Πάγωσε το θέμα και ξεπάγωσε Απρίλιο του ‘25. Και από τότε διαπραγματεύονται, αλλάζουν δικηγόρους και συμβούλους και αποτέλεσμα μηδέν. Θα πεθάνουμε και δεν θα δούμε πώς είναι το ρεύμα με φυσικό αέριο.
Δεν πάει άλλο κ. υπουργέ και κ. Πρόεδρε της Δημοκρατίας. Πιάστε βέρκα χτες (σήμερα – αύριο), που λέει ο λόγος.
