Η επίσημη επίσκεψη του Πρωθυπουργού της Ινδίας, Ναρέντρα Μόντι, στη Λευκωσία είναι ιδιαιτέρως σημαντική για την Κυπριακή Δημοκρατία, ειδικά τώρα, σε μία στιγμή ακραίας αμφισβήτησής της από την κατοχική Τουρκία. Είναι περιττό να αναφέρω ότι η επίσκεψη αυτή καθ’ αυτή είναι μία μεγάλη επιτυχία της κυπριακής κυβέρνησης, αν και είμαι σίγουρος ότι οι πολιτικές δυνάμεις και οι πολιτικοί που αντιστρατεύονται τον Νίκο Χριστοδουλίδη, τα έχουν βάψει μαύρα. Αναμένω να ισχυριστούν ότι τέτοιες ενέργειες -όπως η επίσκεψη του Ινδού Πρωθυπουργού- είναι …αντιπαραγωγικές και δεν …βοηθούν στην επίλυση του Κυπριακού!
Προσπερνώ, λοιπόν, τη γραφική αυτή μειοψηφία, η οποία μία άλφα «ερντογολαγνεία» συνεχίζει να την έχει -χωρίς να ντρέπεται- για να αναφερθώ στη σημασία της απόφασης του κ. Μόντι να συμπεριλάβει τη Μεγαλόνησο στο πλαίσιο της περιοδείας του μέχρι και τον Καναδά, όπου θα λάβει μέρος στη Σύνοδο της G7, παρέα με τον Πρόεδρο Ντόναλντ Τράμπ και άλλους ισχυρούς ηγέτες.
Το πρόγραμμα, χωρίς αμφιβολία, είναι εξαιρετικό αλλά θα σταθώ επίτηδες στη μετάβαση των δύο ηγετών στο δημαρχείο Λευκωσίας από όπου θα περιηγηθούν κατά μήκος της γραμμής Αττίλα, στο σημείο της διχοτομημένης, με τη δύναμη των τουρκικών όπλων, πρωτεύουσας της Κύπρου. Δεν έχει σημασία ποιος σκέφτηκε την εξαιρετική αυτή κίνηση. Αλλά το γεγονός είναι ότι την αποδέχθηκε ο κ. Μόντι.
Δεν γνωρίζω αν το έκανε επειδή επιθυμεί να προκαλέσει τον ισλαμιστή Ταγίπ Ερντογάν, με τον οποίο βρίσκονται πλέον επίσημα στα μαχαίρια. Αλλά μας ενδιαφέρει ότι θα βρεθεί εκεί όπου ο καθένας μπορεί να γίνει μάρτυρας της τουρκικής κατοχής, ως αποτέλεσμα της άνανδρης εισβολής της Τουρκίας, το κατάμαυρο καλοκαίρι του 1974.
Βεβαίως, η επίσκεψη είναι ένα τεράστιο γεγονός. Διότι πλέον η Ινδία εξελίσσεται σε παγκόσμια υπερδύναμη και στον οικονομικό τομέα απειλεί στα ίσια την Κίνα και ήδη έχει αναδειχθεί σε εμπορικό εταίρο της σημερινής κυβέρνησης των Ηνωμένων Πολιτειών.
Στις 13 Φεβρουαρίου 2025, ο Ινδός πρωθυπουργός ήταν ο τέταρτος ξένος ηγέτης που επισκέφθηκε το Λευκό Οίκο και συναντήθηκε με τον Πρόεδρο Τράμπ. Ο κ. Μόντι φρόντισε να εκφράσει την ευχαρίστησή του για την επανεκλογή του Αμερικανού Πλανητάρχη, διότι γνωρίζει να «παίζει» τον κ. Τραμπ καλύτερα από τον καθένα. Ο Αμερικανός ηγέτης, από την πλευρά του, «έλουσε» τον επισκέπτη του με μεγάλες τιμές.
Διάβασα σε εφημερίδες της Ινδίας ότι ο κ. Μόντι συμπεριέλαβε την Κύπρο στην περιοδεία του -θα πάει και στην Κροατία- διότι επιθυμεί να στείλει μήνυμα στον Ερντογάν. Σίγουρα η Τουρκία θα παρακολουθήσει την επίσκεψη «εκ του σύνεγγυς» καθώς θέλει να ακούσει και να μελετήσει τις δηλώσεις που θα κάνει ο Ινδός Πρωθυπουργός και στη συνέχεια να αντιδράσει.
Η αλήθεια είναι ότι περιμένουμε με αγωνία τις ανακοινώσεις του κ. Μόντι ιδιαίτερα για το μείζον θέμα του Κυπριακού. Θα έχει σημασία κάθε λέξη που θα χρησιμοποιήσει και ο βαθμός της βοήθειας που θα μπορούσε να προσφέρει στην Κύπρο. Ευχόμαστε να μην μείνει μόνο στα ευχολόγια. Προσπερνώ τα ινδικά δημοσιεύματα που συνδέουν την επίσκεψη και με την Τουρκία, διότι αυτή η πτυχή αφορά μόνο την Ινδία.
Ο κ. Μόντι δεν θα χωνέψει ποτέ το γεγονός ότι η Τουρκία βοήθησε το Πακιστάν να καταρρίψει τρία ινδικά Rafale και γενικά ότι στάθηκε δίπλα στην εχθρική του χώρα στις πρόσφατες συγκρούσεις. Υπάρχει ένας έκδηλος αναβρασμός και εκνευρισμός στην Ινδία για την κατοχική δύναμη. Αυτό είναι ένα γεγονός. Απ’ εκεί και πέρα, η Κυπριακή Δημοκρατία, αποδέχεται την ινδική υποστήριξη, καθώς το Πακιστάν αντιστρατεύεται παντού τη Λευκωσία και απειλεί να αναγνωρίσει το ψευδοκράτος. Οπότε, η Ινδία και η Κύπρος θα μπορούσαν να κτίσουν μία ισχυρή συμμαχία όχι μόνο διπλωματικά και οικονομικά.
Οι λεπτομέρειες αυτές αφορούν τους ηγέτες και μπορεί να μην γίνουν γνωστές ποτέ. Αλλά, θεωρώ δημοσιογραφική υποχρέωση να επαναλάβω ότι η έλευση του κ. Μόντι είναι από μόνη της μία επιτυχία για την κυβέρνηση της Κύπρου. Διότι προηγήθηκαν πολλές κουβέντες μεταξύ του Νέου Δελχί και της Λευκωσίας. Η επίσκεψη δεν ήρθε ουρανοκατέβατη.
Η Κύπρος έχει και να προσφέρει στη μεγάλη αυτή χώρα. Είναι μέρος της Ευρωπαϊκής Ένωσης και ο κ. Μόντι χρειάζεται φίλους εντός για να σπάσει το κινεζικό μονοπώλιο. Ακόμα, είναι σοβαρότατα τα ζητήματα που αφορούν τον οικονομικό διάδρομο Ινδίας, Μέσης Ανατολής και Ευρώπης, τον γνωστό IMEC. Το Νέο Δελχί θα βοηθήσει για την συμπερίληψη της Κύπρου.
Η ευχή μας είναι η επίσκεψη αυτή να είναι επιτυχημένη για το καλό της Κύπρου μας. Και όσοι έχουν στενοχωρηθεί, στο νησί έχουμε καλό ξύδι, αν δεν κάνω λάθος…
ΥΣΤΕΡΟΓΡΑΦΟ Ι: Είναι απαράδεκτη από κάθε άποψη, και προκαλεί το λαϊκό αίσθημα, η επιστολή για την δολοφονία του Θανάση Νικολάου, που έστειλε η Νομική Υπηρεσία της Κυπριακής Δημοκρατίας και υπογράφει ο Βοηθός Γενικός Εισαγγελέας Σάββας Αγγελίδης, ο οποίος έχει κατακριθεί για πολλές δράσεις του, υπουργικές και επιχειρηματικές.
Η επιστολή εστάλη στον δικηγόρο Νίκο Κληρίδη και παρουσιάζει τις τελικές θέσεις της Εισαγγελίας για την υπόθεση, που συγκλονίζει και σήμερα την Κύπρο. Η Νομική Υπηρεσία, στην οποία δεν έχει κανένας πολίτης πλέον εμπιστοσύνη, συγκαλύπτει αντί να αποκαλύπτει. Και ο κάθε λογικός άνθρωπος δικαιούται να αναρωτηθεί: Γιατί οι εισαγγελείς καλύπτουν τους δολοφόνους.
Είναι και τούτο που δεν καταλαβαίνω: Ποιος είναι ο κ. Γιώργος Σαββίδης, που δεν ελέγχεται από κανένα; Και γιατί να μην δικαιούται ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας, που είναι εκλεγμένος από το λαό, και όχι διορισμένος, γιατί να μην μπορεί να εκφράσει την αγανάκτηση του όταν βλέπει να εκτυλίσσεται μπροστά στα μάτια του αυτή η τεράστια αδικία; Ο κ. Χριστοδουλίδης πρέπει να τοποθετηθεί σαν Πρόεδρος, σαν Άνθρωπος και σαν Πατέρας…
ΥΣΤΕΡΟΓΡΑΦΟ ΙΙ: Εκφράζοντας την προσωπική μου θέση, πιστεύω ότι είναι η υπερβολική η αντίδραση της Εισαγγελίας που αφορά τη δήλωση του Οδυσσέα Μιχαηλίδη στο κανάλι Omega ότι στενός συνεργάτης του Προέδρου της Δημοκρατίας γνώριζε την ετυμηγορία του Ανώτατου Συνταγματικού Δικαστηρίου για την παύση του από τη θέση του Γενικού Ελεγκτή. Γνώριζε ακόμα ότι η απόφαση θα ήταν ομόφωνη.
Κατά τη γνώμη μου χρειαζόταν μία διάψευση και τίποτα παραπάνω. Δεν μπορώ να πιστέψω ότι κάποιος από το Προεδρικό Μέγαρο ζήτησε τη δίωξη του κ. Μιχαηλίδη. Στην Κύπρο έχουμε ακόμα Δημοκρατία και οι άνθρωποι εκφράζουν ελεύθερα τις απόψεις τους.
Η Εισαγγελία πρέπει να ασχοληθεί με τη διαφθορά και πολλά άλλα σοβαρά προβλήματα, που προκαλεί η πολιτική και η οικονομική ελίτ του τόπου. Αλλά ο Εισαγγελέας και ο βοηθός του είναι μέλη αυτής της ελίτ. Οπότε θα φροντίσουν να καλύψουν τα εγκλήματα της εναντίον των πολιτών. Το ζήσαμε το έργο πάρα πολλές φορές.
