Δεν συνηθίζω να σχολιάζω τα δηλώσεις και ισχυρισμούς των Υπουργών της εκάστοτε Κυβέρνησης. Θα κάνω όμως μια εξαίρεση γιατί στη συνέντευξη του στην εφημερίδα «Ο Φιλελεύθερος» στις 7/9, ο υπουργός Οικονομικών της Κυβέρνησης Χριστοδουλίδη, με λανθασμένους υπολογισμούς ισχυρίστηκε ότι «με τις φοροελαφρύνσεις το αφορολόγητο ξεπερνά τις €30.000». Ουδέν αναληθέστερο. Για παράδειγμα, εάν ένας έχει τρία παιδιά και εάν ανακαίνισε την κατοικία και του αφαιρέσουμε €4.500 θα πληρώσει φόρο €1.000. Βέβαια αν τα πιο πάνω δεν ισχύουν τότε ο φόρος ανεβαίνει στα €1950. Επομένως, το ολιγότερο είναι λανθασμένοι οι υπολογισμοί του υπουργού Οικονομικών.
Ο υπουργός Οικονομικών ισχυρίστηκε επίσης ότι με τις €20.500 αφορολόγητο το 60% των φορολογουμένων, δεν θα πληρώνει φόρο. Με άλλα λόγια των 60% των φυσικών προσώπων έχουν εισοδήματα πιο κάτω από τα €20.500. Αυτό από μόνο του θα έπρεπε να ανησυχήσει τόσο τον ίδιο όσο και την Κυβέρνηση στο σύνολο της.
Επιπρόσθετα ισχυρίστηκε ότι οι προτάσεις της Κυβέρνησης «δεν νομίζω ότι εξυπηρετεί τους πλουσίους».
Στο προηγούμενο άρθρο μου που δημοσιεύτηκε στο καθημερινό τύπο, με παραδείγματα, τεκμηρίωσα την άποψη μου ότι η φορολογική μεταρρύθμιση εξυπηρετεί τους ψηλά αμειβομένους. Θα επαναλάβω, πλήρως τεκμηριωμένη αυτή τη θέση, χρησιμοποιώντας τις προτάσεις της Κυβέρνησης.
Για παράδειγμα, εκτός από την αύξηση του αφορολόγητου σε €20.500, η Κυβέρνηση:
- Αυξάνει την κλίμακα του 20% από €28.000 σε €30.000. Το όφελος για όσους έχουν φορολογητέο εισόδημα €30.000, είναι €300.
- Αυξάνει την κλίμακα του 25% από €36.300 σε €40.000. Το όφελος για όσους έχουν φορολογητέο εισόδημα €40.000, είναι €485.
- Αυξάνει την κλίμακα του 30% από €60.000 σε €80.000. Το όφελος για όσους έχουν φορολογητέο εισόδημα πάνω από 80.000 είναι €1.485.
Ευτυχώς οι αριθμοί αποδεικνύουν πέραν πάσης αμφιβολίας ότι οι προτάσεις της Κυβέρνησης ευνοούν όσους έχουν εισοδήματα πάνω από €80.000 και αυτοί είναι μεταξύ άλλων όλοι οι αξιωματούχοι του κράτους, εκλεγόμενοι και διοριζόμενοι, οι βουλευτές, oι διευθυντές τόσο του δημοσίου όσο και του ιδιωτικού τομέα, και οι πολυσυνταξιούχοι.
Δεν μπορώ να σχολιάσω τον μη τεκμηριωμένο ισχυρισμό ότι «οι πλείστες χώρες φορολογούν τους εργαζομένους από το πρώτο ευρώ». Οι συγκρίσεις δεν γίνονται αόριστα και στο τι μας συμφέρει, αλλά με στοιχεία και στο σύνολο τους. Διαφορετική είναι η κατανομή της φορολογίας, για παράδειγμα, στις Σκανδιναβικές χώρες, αλλά διαφορετική είναι και η κατανομή της μισθοδοσίας και διαφορετική και η κοινωνική προστασία.
Θα επαναλάβω αυτό που έγραψα και στο προηγούμενο άρθρο μου, ότι οι φοροελαφρύνσεις, όπως είναι η έκπτωση για κάθε παιδί και κάθε φοιτητή αυτούς που ευνοεί είναι τους ψηλά αμειβόμενους και αδικεί παράφορα τους χαμηλά αμειβόμενους. Τι να την κάνει την πίστωση το 60% των φορολογουμένων που κατά τον Υπουργό με την πρόταση του δεν θα φορολογείται.
Οι φορολογικές εκπτώσεις είναι αναχρονιστικές και άδικες και σε όλες τις προοδευτικές χώρες τις κατάργησαν και υιοθέτησαν το επίδομα τέκνου και φοιτητή. Αυτό είναι ένα μέτρο κοινωνικής δικαιοσύνης γιατί όχι μόνο το παίρνουν και αυτοί που έχουν και την μεγαλύτερη ανάγκη αλλά και δεν αδικεί άλλους φορολογούμενους.
Υπενθυμίζω ότι η τελευταία φορολογική μεταρρύθμιση έγινε το 2002, όπου καθορίστηκε το αφορολόγητο σε €19.500. Στο καθορισμό του ελήφθη υπόψη ο πληθωρισμός από την προηγούμενη μεταρρύθμιση που έγινε το 1992.
Θέλω να πιστεύω ότι όταν τον Ιανουάριο του 2023, ο τότε υποψήφιος και σήμερα Πρόεδρος της Δημοκρατίας Νίκος Χριστοδουλίδης διεκήρυξε ότι αν εκλεγεί Πρόεδρος θα αυξήσει το αφορολόγητο σε €24.500, υπολόγισε τον πληθωρισμό από την τελευταία αναθεώρηση του αφορολόγητου και ότι δεν ήταν προεκλογικό τέχνασμα.
Πέρασαν δύο χρόνια και επτά μήνες από την εκλογή του κυρίου Χριστοδουλίδη στην Προεδρία της Δημοκρατίας. Επιπρόσθετα η οικονομία πάει από το καλό στο καλύτερο. Επομένως καμιά δικαιολογία δεν ευσταθεί για την μη υλοποίηση της δέσμευσης του Προέδρου για αφορολόγητο €24.500 και μεταρρύθμιση που θα διορθώνει αδικίες και στρεβλώσεις και όχι να δημιουργεί νέες αδικίες, όπως δημιουργούν οι προτάσεις της Κυβέρνησης.
*Τέως Γ. Γρ. ΣΕΚ
