Ενδιαφέροντα αλλά και συγκλονιστικά τα όσα μεταδίδει από το Κίεβο όπου βρίσκεται αυτή τη στιγμή, ο Κύπριος δημοσιογράφος, Γιώργος Τάττης.
Σύμφωνα με σημερινή του ανάρτηση σε λογαριασμό του σε Μέσο Κοινωνικής Δικτύωσης, η ζωή του θα μπορούσε να τεθεί άμεσα σε κίνδυνο στα μέσα της εβδομάδας.
Βρισκόταν στην ουκρανική πρωτεύουσα μέχρι την Τετάρτη, αλλά, όπως εξιστορεί, «όλως τυχαίως, απομακρυνθήκαμε λίγο πριν τον μεγάλο βομβαρδισμό της νύχτας της Τετάρτης, όπου έχασαν τη ζωή τους 31 άνθρωποι, εκ των οποίων 5 παιδιά, ενώ καταμετρήθηκαν και 159 τραυματίες».
Να σημειωθεί ότι ο Γιώργος Τάττης, ο οποίος μίλησε στο philenews από το Κίεβο (σ.σ. μας έστειλε και τις συνοδευτικές φωτογραφίες), αποτελεί μέλος της κυπριακής αποστολής που ταξίδεψε στην ουκρανική πρωτεύουσα για να καλύψει την υπόθεση του Ολεξάντρ Γκρανόφσκι, πρώην βουλευτή.
Οι Αρχές της Ουκρανίας αιτήθηκαν την έκδοσή του από το Ηνωμένο Βασίλειο όπου βρίσκεται ο πολιτικός, για τον οποίο έχουν κινητοποιηθεί διεθνείς οργανισμοί, καθώς εκφράζεται η θέση πως ο Γκρανόφσκι αποτελεί στόχο πολιτικής δίωξης με αλλότρια κίνητρα και συμφέροντα.
Στην προσπάθεια για νομική υποστήριξή του συμμετέχει ενεργά ο Σύνδεσμος Δημοκρατικών Δικηγόρων Κύπρου (Cyprus Democratic Lawyers Association – CDLA), μια ανεξάρτητη πρωτοβουλία νομικών, που εντάσσει το αίτημα των ουκρανικών Αρχών για έκδοσή του σε προσπάθεια πολιτικής του εξόντωσης.
Η κυπριακή αποστολή πραγματοποιήθηκε για λογαριασμό υποεπιτροπής του Συμβουλίου της Ευρώπης (PACE), η οποία διερευνά περιπτώσεις διακρατικής καταστολής, ενώ εντάσσεται και στο πλαίσιο της δράσης του Πανευρωπαϊκού Οργανισμού που συμμετέχει ο Σύνδεσμος Δημοκρατικών Δικηγόρων Κύπρου (CDLA), την «Ευρωπαϊκή Ομοσπονδία Δικηγόρων για τη Δημοκρατία και τα Παγκόσμια Ανθρώπινα Δικαιώματα».
Αυτούσιο το μήνυμα του Γιώργου Τάττη για τα όσα βιώνει στο Κίεβο:
«Βρισκόμαστε ακόμη στην Ουκρανία, σε μια περιοχή δυτικά της χώρας όπου θεωρητικά είναι αρκετά ασφαλής. Παραμείναμε στο Κίεβο για τρία βράδια και τέσσερεις ημέρες και όλως τυχαίως, απομακρυνθήκαμε λίγο πριν τον μεγάλο βομβαρδισμό της νύχτας της Τετάρτης, όπου έχασαν τη ζωή τους 31 άνθρωποι, εκ των οποίων 5 παιδιά, ενώ καταμετρήθηκαν και 159 τραυματίες. Ενώ κατευθυνόμασταν προς τη πόλη Λβιβ, αρκετές περιοχές που περνούσαμε ξεκίνησαν να «κοκκινίζουν», και ήχησε συναγερμός. Ακολούθησε η μεγάλη πυραυλική επίθεση των Ρώσων εισβολέων.
Επικοινωνώντας με Ουκρανούς που γνώρισα στο Κίεβο, η απάντησή τους ήταν σχεδόν μονολεκτική και ατάραχη: «Ήταν θορυβώδης νύχτα (loud), δεν κοιμηθήκαμε καλά, αλλά όλα καλά τώρα». Την ίδια απάντηση μου έδωσαν τουλάχιστον τρία πρόσωπα. Ένας λαός αποφασισμένος, αλλά και πλήρως συμφιλιωμένος με την εμπόλεμη πραγματικότητα.
Κατά την παραμονή μας στο Κίεβο ήχησαν συναγερμοί αρκετές φορές, ωστόσο, η πιο δύσκολη ήταν η πρώτη νύχτα, όπου από τους βομβαρδισμούς κτυπήθηκε μια πολυκατοικία, στα όρια της πόλης. Η διαδρομή για να εισέλθουμε στο Κίεβο εκείνο το βράδυ ήταν επίσης «θορυβώδης», για περίπου 3 – 4 ώρες. Είδαμε σχετικά κοντά μας εκρήξεις, καθώς και την πυραυλική δραστηριότητα και την ουκρανική αεράμυνα στον ουρανό. Ο οδηγός μας ατάραχος, μας είπε το εξής λακωνικό, με μετάφραση στο google: «Ήμουν εννιά χρόνια στο μέτωπο. Θα σας πάω στο ξενοδοχείο με ασφάλεια».
Εκείνο το βράδυ, μεταβήκαμε για λίγο στο καταφύγιο, ενώ μετέπειτα, μαθαίνοντας να μελετάς και κάποιες ενημερώσεις σε πλατφόρμες με πιο ακριβείς τους στόχους των πυραυλικών επιθέσεων, κατά κάποιο τρόπο συμφιλιωθήκαμε με τον ήχο της σειρήνας και γνωρίζαμε πότε υπήρχε πραγματικός κίνδυνος. Ή τουλάχιστον, το αντιλαμβανόσουν και αισθητηριακά, από τις αντιδράσεις των γύρω σου.
Τα δύο πρώτα βράδια, έφτιαχνα το σακίδιό μου με όλα τα απαραίτητα, σε περίπτωση που πρέπει να πάω στο καταφύγιο. Κάμερα, υπολογιστής, λεφτά. Μετά, για κάποιο λόγο, δεν το σκεφτόμουν. Τις τελευταίες δύο ημέρες δεν υπήρξε μια μεγάλη πυραυλική επίθεση στην πρωτεύουσα, παρά την ένταση που προκαλείται από την πρόσφατη λεκτική αντιπαράθεση ΗΠΑ και Ρωσίας. Χρειάζεται να είμαστε στο Κίεβο για μερικές ημέρες εκ νέου τη Δευτέρα και παρακολουθούμε τις εξελίξεις με προσοχή.
Fan Fact: Τη μεγαλύτερη ανασφάλεια δεν τη νοιώσαμε κατά τις πυραυλικές επιθέσεις, αλλά όταν από λάθος περάσαμε από καταυλισμό τσιγγάνων. Θεώρησα ότι ήταν αρκετά ενδιαφέρουσες φυσιογνωμίες για φωτογράφηση και μερικά πλάνα. Υπήρξαν κάποιες αντιδράσεις, αλλά απομακρυνθήκαμε. Ο οδηγός μας, λίγο παραπέρα, θεώρησε σωστό να σταματήσει σε άλλη παρέα τσιγγάνων να τους ρωτήσει για το πως βγαίνουμε προς τον κεντρικό δρόμο. Ξαναέβγαλα μερικές φωτογραφίες προκαλώντας πάλι αντιδράσεις. Γυρίσαμε πίσω και είδαμε μια ομάδα εξοργισμένων Ρομά να μας έρχεται προς το μέρος μας. Ο οδηγός, δεν κατανοούσε λέξη αγγλικά. «Go my friend, leave, gypsies are coming, go, go».
https://www.facebook.com/giorgos.tattis/posts/pfbid02JDgGGBXspNKsjDb1A52KEWPCVkKeDzkNtXvBKz1XZQrKV25PN4KJYrCk158FZqnDl
Μέχρι να ξεκινήσει, πέρασαν 15 δευτερόλεπτα τα οποία έμοιασαν αιώνας. Προχωρήσαμε και υπήρξε αδιέξοδο, μόνο ένα στενό αγροτικό δρομάκι. Μπήκαμε εκεί. Περάσαμε από δρόμο με βαλτωμένα νερά, ενώ έβλεπες τους τσιγγάνους να πλησιάζουν. Σε μια μεγάλη λίμνη, ο Στυλιανός επέμενε να επιστρέψουμε πίσω, γιατί αν βαλτώσουμε θα μας έπιαναν. Εγώ, για κάποιο λόγο πιο νηφάλιος, του είπα ότι είναι μπρος γκρεμός και πίσω ρεύμα, αλλά αν περάσουμε, ίσως γλυτώσουμε. Αν επιστρέψουμε θα μας πιάσουν. Και δεν ήμουν διατεθειμένος να τους παραδώσω το υλικό από το ταξίδι στην Ουκρανία. Τελικά, τα καταφέραμε και περάσαμε, γιατί ο οδηγός ήταν κομάντο! Δυστυχώς, βίντεο έχω μόνο από μερικά σημεία.
Ο κατά τ’ άλλα ακλόνητος δικηγόρος Στυλιανός Μιχαήλ, δήλωνε την ώρα του κυνηγητού: «Πέφτουν μερικές βόμβες, δεν νομίζω να είμαι τόσο άτυχος να πέσουν πάνω μου. Αλλά εδώ, αν μας πιάσουν, δεν γλυτώνουμε τα όργανά μας στην μαύρη αγορά».
